Αγαπητοί μου διαδικτυακοί φίλοι, της blogογειτονιάς μας, Καλημέρα!
Λέω να μαζευτώ σιγά σιγά, και πάλι, κοντά στη γνώριμη παρέα μας, μετά από μια ηθελημένη αποχή,
την οποία είχα ανάγκη. Η αλήθεια είναι ότι αυτό, λίγο πολύ, μου συμβαίνει κάθε καλοκαίρι. Θες από τη ζέστη, θες από την ανάγκη μας να κάνουμε κάτι διαφορετικό την περίοδο αυτή... η αλήθεια είναι ότι δεν είχα τη διάθεση ούτε μια λέξη να πληκτρολογήσω.
Ήταν ένα καλοκαίρι οξείας τεμπελίτιδας!!!!!
Μάλλον οι μπαταρίες μου ήθελαν φόρτιση από την αρχή...
Μάλλον φταίει ότι μεγαλώνω ή ίσως να φταίει ότι άρχισε στο μυαλό μου να στροβιλίζεται η σκέψη για συνταξιοδότηση, όσο προλαβαίνω ακόμα.
Δεν ξέρω!
Πάντως γύρισα, σιγά σιγά μπαίνει σε λειτουργία και πάλι η "μηχανή"... χαίρομαι που είμαι εδώ!!!
ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ λοιπόν, με δύναμη και πολλές πολλές εμπνεύσεις για όλους μας...
