Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δικαιώματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δικαιώματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2023

ιστορίες ιντερνετικής τρέλας....

  Πριν λίγα χρόνια, το 2018, τότε που πολλοί φίλοι γράφαμε στα blogs του Pathfinder, κάποια στιγμή μας ανακοίνωσαν ότι τα ιστολόγια μας, θα καταργούνταν. Είχαν τουλάχιστον την ευθιξία να μας ειδοποιήσουν έγκαιρα, ώστε να λάβουμε τα μέτρα μας. Στην αρχή επικράτησε ένας σχετικός πανικός, δεν είναι λίγο να αισθάνεσαι ότι εγγραφές χρόνων πρόκειται να χαθούν σε μια στιγμή. Ούτε είναι εύκολο να ξέρεις, ότι μια όμορφη ιντερνετική παρέα που είχε δημιουργηθεί, σύντομα θα δυαλυόταν.

  Ευτυχώς τότε μπορέσαμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας, αλληλο-υποστηριχτήκαμε και αλλάξαμε πλατφόρμα, προλαβαίνοντας να μεταφέρουμε κι ότι θεωρούσαμε σημαντικό. Κάποιοι χαθήκαμε τελικά, βρήκαμε όμως νέους φίλους, τέλος καλά, όλα καλά. (δείτε τι είχα γράψει τότε)

  Πριν λίγες μέρες, ξαφνικά νεκρώνει το Facebook που διατηρώ από το 2013, βγάζοντάς μου το παρακάτω μήνυμα: 


  Αν και έχουν περάσει τέσσερις μέρες, μάλλον το προσωρινά τείνει να γίνει μόνιμο. Αυτά που λέει το μήνυμα δεν έχουν λογική, αφενός διότι δεν έχω κανέναν τέτοιον συνδεδεμένο λογαριασμό, όπως αναφέρει στο instagram και αφετέρου μου διαγράφει το facebook, μαζί και το messenger, αφήνοντας το ένοχο Instagram, στο απυρόβλητο(!)  Επιπλέον, πουθενά δεν υπάρχει κάπου όπου μπορώ να υποβάλλω ένσταση, όσο για τα δικαστήρια, ας το αφήσω καλύτερα ασχολίαστο.

  Πουθενά δεν υπάρχει ένας υπεύθυνος να μιλήσεις μαζί του, ούτε δια ζώσης ούτε ασύγχρονα. Είσαι μόνος σου στο έλεος κάποιων μηχανών, που δουλεύουν με αλγόριθμους, τους οποίους βέβαια τους φτιάχνουν άνθρωποι, αλλά όπως φαίνεται, όχι και τόσο καλά. 

  Χάνω φίλους, γνωστούς, ανθρώπους που ήθελα να ξέρω τι κάνουν κι αυτοί χαίρονταν με εμένα, ομάδες που συμμετέχω, φωτογραφίες που έχω αναρτήσει, αναμνήσεις, έναν τρόπο επικοινωνίας της δουλειάς μου. Χάνεται επιπλέον κάθε ανάρτηση, κάθε ποστάρισμα, σχόλιο, like, που έχω κάνει, οπουδήποτε αλλού, εντός του fb. Παύω να είμαι διαχειριστής σε ομάδες που συμμετείχα ή ίδρυσα, είναι σαν να μην υπήρξα εκεί μέσα για δέκα ολόκληρα χρόνια, μια ολική ψηφιακή διαγραφή μου. 

Κι όλα αυτά, δίχως καμία ειδοποίηση.

  Δημιουργώ αναγκαστικά νέο λογαριασμό, προσπαθώ να μαζέψω πρώτα πρώτα όλους τους φίλους μου... και γράφω ένα μήνυμα όπου προσπαθώ να εξηγήσω τι έγινε και γιατί φτιάχνω νέο λογαριασμό. Κάνω το λάθος να χρησιμοποιήσω τη λέξη meta (την εταιρία που διαχειρίζεται το instagram και το facebook) και σε λίγη ώρα διαγράφεται η ανάρτησή μου. Θα το έλεγες και ψηφιακή τρομοκρατία ή τουλάχιστον λογοκρισία. Επικαλούνται ότι παραβιάζω τους όρους λειτουργίας του μέσου, και μου δίνουν προειδοποίηση για αυστηρότερη ποινή. Σε λίγη ώρα, πέφτει ο νέος μου λογαριασμός από τον υπολογιστή μου, κάθε λίγες ώρες αλλάζει η δικαιολογία, αλλά λειτουργεί κανονικά στο κινητό (!). Βλέπεις  και οι μηχανές με τους αλγόριθμους κάνουν λάθη, τι πρωτότυπο θα μου πεις! Από χτες λειτουργεί και στον σταθερό μου υπολογιστή αλλά κάθε φορά που το ανοίγω, μου ζητάει να επιλέξω αν θέλω να είμαι απλός (δωρεάν) συνδρομητής η επί πληρωμή (άνευ διαφημίσεων). Το καψόνι συνεχίζεται...

  Τώρα κάποιοι θα πουν, τι το θέλεις το facebook, το messenger και όλα αυτά.... 
Ενστερνίζομαι την άποψη, ότι είναι ο νέος τρόπος να επικοινωνείς με τον κόσμο, να εκφράζεις την καθημερινότητά σου, στα καλά και τα άσχημα, να γράφεις αυτά που σε απασχολούν. Προσωπικά κοινοποιώ σε μεγαλύτερο ακροατήριο τις εγγραφές του ιστολογίου μου, παρουσιάζω τη συγγραφική δουλειά μου και ενημερώνομαι από ομάδες που με ενδιαφέρουν. Συγχρόνως έχω τη χαρά να βλέπω φίλους και γνωστούς, πολλούς που έχω χρόνια να δω από κοντά, να επικοινωνώ μαζί τους, να γίνομαι συμμέτοχος στις χαρές και τις λύπες τους. 
 
  Τι θα κάνω από εδώ και πέρα; Ίσως αλλάξω λίγο τη θεματολογία του. Περισσότερη έμφαση στη συγγραφική μου δουλειά και λιγότερη στις προσωπικές  μου στιγμές. Σαφώς και θα συνεχίσω να παρουσιάζω αυτά που με ενοχλούν. Και τέτοια υπήρχαν πολλά μέσα στο 2023.

 Το μέσον προσφέρεται δωρεάν, ωραία, το κατανοώ, αλλά από που ως που εκπορεύεται αυτή η παντοδυναμία τους, η ασυδοσία εν πολλοίς και ειδικά εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου τα δικαιώματά μας είναι ισχυρά.

  Είναι άραγε;


Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Θρησκευτική ελευθερία - Θρησκευτικός αλληλοσεβασμός

21 Σεπ 2012

  Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες ακραίων μορφών αντίδρασης από τον μουσουλμανικό κόσμο, με την ευκαιρία της διαδικτυακής προβολής κάποιας ταινίας, που προσβάλει τον ιδρυτή της μουσουλμανικής θρησκείας. Τις ίδιες μέρες  γαλλικό περιοδικό σατιρίζει τον Μωάμεθ. Στις ημέρες μας, και πάλι, κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Χριστός ήταν παντρεμένος με την Μαρία τη Μαγδαληνή. Ο  Χριστός στο παρελθόν, έχει σατιρισθεί ασύστολα, έχει αμφισβητηθεί, έχει υβριστεί... Όλα γίνονται στο όνομα της ελευθερίας του λόγου!

Ισχυρότατο δικαίωμα, κάθε δημοκρατικής κοινωνίας, η ελευθερία του λόγου!
Ερωτώ όμως, πόσο λιγότερο δικαίωμα είναι ο σεβασμός της θρησκείας που πιστεύει ο καθένας;

 Θρησκευτική ελευθερία υπάρχει σε κάθε αληθινή δημοκρατία! Γιατί δεν είναι εξίσου αυτονόητο ότι αυτό που δεχόμαστε να πιστεύουμε ελεύθερα, θα πρέπει και να τυγχάνει του απαραίτητου σεβασμού ώστε να μην προσβάλλεται το θρησκευτικό συναίσθημα του κάθε ανθρώπου;
Απορία: Η δημοκρατική Ευρώπη, τι κερδίζει προσβάλλοντας τα θρησκευτικά πιστεύω, οποιουδήποτε ανθρώπου;
Υστερόγραφο: Καταδικάζω όμως κάθε μορφή βίας, ακόμα και για θρησκευτικούς λόγους. Καταδικαστέα η βία που παρατηρείται στον αραβικό κόσμο, όπως καταδικαστέα και η βία που ασκεί ή άσκησε καθένας στο όνομα κάποιας θρησκείας, ειδικότερα αυτής που πρεσβεύει την αγάπη!

Νάρκισσος, ο μυθικός ωραιοπαθής!

    « Αυτός που ερωτεύεται τον εαυτό του δεν θα έχει αντίπαλους ».  -Βενιαμίν Φραγκλίνος Ο Νάρκισσος είναι ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας της...