Δευτέρα 4 Απριλίου 2022

Το τέλος...


Συμμετοχή στο λογοτεχνικό δρώμενο: Εικόνα και φράση #2#, που διοργανώνει με μεγάλη επιτυχία η MaryPetrax  από τη Γήινη Ματιά:  

  Στο μπαρ Sinatra, τις πρώτες πρωινές ώρες οι πελάτες ήταν ελάχιστοι. Ένα ζευγαράκι, που για άγνωστο λόγο αντί να βρίσκεται αγκαλιασμένο σε κάποιο κρεβάτι, καθόταν ολιγομίλητο σ’ ένα ημισκότεινο τραπεζάκι στην άκρη του μαγαζιού και δύο τύποι με τον κρυφό νταλκά τους, ακροβολισμένοι στις δύο άκρες της μπαριέρας. Από τα κρυμμένα ηχεία ακούγονταν αμερικάνικα τζαζ κομμάτια, σε μέτρια ένταση, ώστε αν χρειαζόταν κάποιος να μιλήσει, να μπορεί να το κάνει δίχως να ξελαρυγγιάζεται.

  Η ώρα περνούσε, τίποτα δεν φαινόταν να αλλάζει κι αυτό το βράδυ για τους θαμώνες του, μέχρι την ώρα, που έκανε την εμφάνισή της εκείνη. Τους ήταν αδύνατο να αποφύγουν την εντυπωσιακή εικόνα της. Φορούσε ένα κατακόκκινο φουστάνι ενώ μία μαύρη εσάρπα κάλυπτε την πλάτη της. Προχώρησε προς την μπαριέρα και κάθισε ακριβώς στο μεσαίο σκαμπό, έχοντας χωρίσει επακριβώς την απόσταση ανάμεσα στους δύο θαμώνες που έπιναν το ποτό τους. Κατέβασε την εσάρπα και φάνηκε η γυμνή της πλάτη, ενώ συγχρόνως ζητούσε να της σερβίρει ο μπάρμαν ένα ουίσκι με πάγο. Τα μακριά, μαύρα μαλλιά της είχαν ένα περίπλοκο χτένισμα, δίνοντας το μήνυμα ότι πρέπει να ήταν σε κάποια φανταχτερή εκδήλωση. Σίγουρα ναι, αυτό μαρτυρούσε και το όμορφα περιποιημένο πρόσωπό της, με τα τονισμένα μάτια αλλά και το κατακόκκινο κραγιόν στα χείλη. Δεν πρέπει να ήταν παραπάνω από είκοσι πέντε χρόνων, αυτό πρόδιδε το σφιχτό κορμί της. Με που της σέρβιρε το ποτό ο μπάρμαν, με μια επιδέξια κίνηση, ελευθέρωσε τα πόδια της από τις μαύρες γόβες και τις άφησε να πέσουν κάτω με ανακούφιση. Πήρε στα χείλη της το ποτό, έβρεξε πρώτα τα χείλη της σαν να ήθελε να το δοκιμάσει και στη συνέχεια το ήπιε όλο με τη μία. Ο εξ αριστερών της θαμώνας, αμέσως προσφέρθηκε να την κεράσει το επόμενο, εκείνη του αρνήθηκε με τη ματιά της, που δεν σήκωνε καμία αντίρρηση. Εκείνος σηκώνοντας και τα δύο χέρια ως ένδειξη παραίτησης ξαναλούφαξε στη θέση του. Στη συνέχεια  έκανε νόημα στον μπάρμπαν, να της γεμίσει και πάλι το ποτήρι.

  Την ώρα εκείνη μπήκε στο μπαρ, ένας εξίσου καλοντυμένος νεαρός με μαύρο κουστούμι που καθόταν τέλεια στον ογκώδη σωματότυπό του. Αμέσως κατευθύνθηκε προς το μέρος της, ενώ η σιλουέτα του διαγραφόταν στον καθρέπτη που κοσμούσε το μπαρ μαζί με τα πολύχρωμα μπουκάλια. Εκείνη δεν έδειξε να ξαφνιάζεται διόλου. Στάθηκε δίπλα της, ακουμπώντας στην μπαριέρα με τους αγκώνες.

«Τελικά κατόρθωσες, να με κάνεις να τρέχω πίσω σου!»

  Εκείνη ήπιε μια γουλιά από το ποτό της, σαν να μη την αφορούσε αυτό που μόλις άκουσε.

«Σου αρέσει να γίνεσαι το κέντρο του ενδιαφέροντος! Δεν χρειαζόταν όλη εκείνη η σκηνή προηγουμένως!»

  Γύρισε το κορμί της για να τον βλέπει στο πρόσωπο.

«Ποια σκηνή; Δεν έκανα κάτι λιγότερο απ’ ότι έπρεπε για να διαφυλάξω την αξιοπρέπεια μου. Κάτι, που μάλλον εσύ δεν αντιλαμβάνεσαι.»

«Θα μπορούσες να ήσουν λίγο πιο διακριτική.»

  Για λίγο τον κοίταξε επίμονα στα μάτια μα γρήγορα με την απογοήτευση να έχει κυριεύσει το πρόσωπό της, επέστρεψε στο ποτό της.

«Δεν σε αναγνωρίζω πια, Γιώργο! Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί εγκαταλείψαμε τον απλό τρόπο με τον οποίο ζούσαμε μέχρι πριν λίγους μήνες και μπλέξαμε σε όλη αυτήν την κούφια παράσταση. Και ούτε θα καταλάβω ποτέ, γιατί δέχτηκα εξ αρχής αυτές τις παράλογες επιθυμίες σου.»

«Είναι όμορφη η απλή ζωή, μα μήπως το μυστήριο και το πάθος την κάνουν ομορφότερη;»

  Το πρόσωπό της συσπάστηκε, σαν έτοιμο να εκραγεί. Έστρεψε και πάλι το πρόσωπό της προς εκείνον.

«Ποιο μυστήριο, ρε Γιώργο και ποιο πάθος; Όπως απόψε, που ένα μάτσο κακομαθημένοι όπως εσύ, μου την έπεφταν ξεδιάντροπα, δίχως να σκεφτούν ούτε για μια στιγμή τις γυναίκες τους που ήταν εκεί γύρω ή εσένα. Μα τι λέω; Πού ήσουν εσύ; Νομίζεις ότι δεν σε είδα; Το ίδιο παιχνίδι έπαιζες με όλους εκείνους. Μόνο που αυτό γινόταν με άλλη και όχι με τη γυναίκα σου! Κι εγώ η ανόητη, δέχτηκα να είμαι συνεργός σου σε όλο αυτό. Γιατί;»

«Στην κοινωνική ομάδα, που ανήκουμε πλέον, κάποια πράγματα λειτουργούν διαφορετικά, απ’  ότι στον κοινωνικό περίγυρο, που γνωρίζαμε μέχρι πρότινος.»

«Δηλαδή το θεωρείς φυσιολογικό, να φλερτάρεις με κάποιαν άλλη κι εγώ να βρίσκομαι στο πλάι σου;»

«Ένα παιχνίδι κάναμε. Δεν ήταν κάτι σοβαρό.»

«Παιχνίδι; Και ποιος σου είπε ότι εγώ είμαι διατεθειμένη να συμμετάσχω σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Άκου παιχνίδι! Δηλαδή αρνείσαι ότι αν σε τραβούσε στο κρεβάτι της, εσύ θα την ακολουθούσες δίχως δεύτερη σκέψη.»

  Κάθισε δίπλα της και ζήτησε κι αυτός να του φέρουν ένα ουίσκι, σκέτο.

«Κοίτα να δεις αγάπη μου; Είμαστε νέοι, ωραίοι, δυνατοί και η τύχη τα έφερε έτσι, που μπορέσαμε να ξεφύγουμε γρήγορα από την φτώχεια, που γνωρίζαμε από την ώρα που γεννηθήκαμε. Δεν νομίζω ότι πρέπει να είμαστε αχάριστοι. Ένας καινούριος κόσμος ανοίγεται μπροστά μας και δεν βλέπω τον λόγο, που εμείς πρέπει ακόμα να μένουμε προσκολλημένοι στους μικροαστικούς περιορισμούς που μέχρι τώρα ξέραμε.»

«Θα επαναλάβω τα δικά σου λόγια, θυμίζοντάς σου ότι εσύ μίλησες για μυστήριο και πάθος. Πες μου! Πού το βλέπεις το μυστήριο και το πάθος σε όλο αυτό, που γίνεται τον τελευταίο καιρό; Δεν καταλαβαίνω, γιατί η οικονομική μας κατάσταση, πρέπει να αλλάξει και τον τρόπο, που ο ένας αντιμετωπίζει τον άλλο.»

«Το ξέρεις ότι σε αγαπώ! Μα μέσα στο αποψινό παιχνίδι, που μαζί συμφωνήσαμε, ήταν όλα αυτά. Το ξέχασες;»

«Αλλιώς τα είχαμε συμφωνήσει, αν θυμάσαι. Θα μπαίναμε σαν δύο άγνωστοι μεταξύ μας εκεί, θα ήμαστε ελεύθεροι να συμπεριφερθούμε με τους άλλους όπως θέλαμε, μα στο τέλος θα φεύγαμε μαζί. Το μυστήριο ζευγάρι της βραδιάς, που τελικά το πάθος τους ενώνει. Κι αντί αυτού, αντιλαμβάνομαι ότι δεν είχες καμία διάθεση να με πλησιάσεις. Απεναντίας, θα ήσουν πρόθυμος να με παραχωρήσεις  σε κάποιον από τους νέους σου φίλους. Πότε επιτέλους θα θυμόσουν, ότι ήμουν κι εγώ εκεί, περιμένοντάς σε; Όταν θα ξημέρωνε και θα πηγαίναμε στα σπίτια μας; Ή μήπως, ούτε αυτό θα γινόταν και κάποια στιγμή θα εξαφανιζόσουν;»

«Για ποιον λόγο φοβάσαι να αποδεχτείς μια άλλη πραγματικότητα από αυτήν που έχεις μάθει; Ωραία φλέρταρα! Το ίδιο θα μπορούσες να κάνεις κι εσύ. Ήμαστε ελεύθεροι να συμπεριφερθούμε όπως θέλαμε, το θυμάσαι αυτό; Ίσως χανόμουν σε καμιά τουαλέτα με καμιά τους για λίγη ώρα. Θα μπορούσες κι εσύ να διαλέξεις κάποιον και να δοκιμάσεις την απιστία. Για μια βραδιά. Δίχως έρωτες και υποχρεώσεις. Και τότε θα έβλεπες, πως και το δικό μας πάθος θα φουντώσει και πάλι. Ανοιχτό μυαλό, μόνο αυτό χρειάζεται.»

«Όχι Γιώργο! Δεν θα συμμετάσχω εγώ σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Σε αγαπώ ακόμα, ζήλευα την κάθε σου στιγμή βλέποντάς σε να γελάς και να ανταλλάσσεις φιλοφρονήσεις με εκείνην, ενώ εγώ μόνο χαμογελούσα σαν ηλίθια, μη μπορώντας καν να ακούσω τι μου έλεγαν τα όρνια που με περιτριγύριζαν. Καταλάβαινα όμως πολύ καλά, τι ήθελαν. Δυστυχώς βεβαιώνομαι και για αυτά που θέλεις εσύ. Όχι, δεν  θέλω να συμμετάσχω σε κανένα τέτοιου είδους παιχνίδι! Αν εσύ πιστεύεις ότι η αγάπη μου δεν σου φτάνει, είσαι ελεύθερος να φύγεις. Αν πιστεύεις, ότι χρειάζεσαι τέτοιου είδους ντόπες για να φουντώσει το πάθος μεταξύ μας, κάνεις λάθος. Είμαι πολύ νέα ακόμα για να παραιτηθώ, από την πίστη ότι δυο άνθρωποι μπορούν να αγαπιούνται, έτσι απλά. Αν τα βλέπεις διαφορετικά εσύ τα πράγματα, εγώ, ευτυχώς, δεν έχω καμία διάθεση να ακολουθήσω τους κανόνες, που εσύ θέλεις να μας επιβάλλεις. Μπορείς, αν θέλεις να επιστρέψεις εκεί, να βρεις τις πρόθυμες κυρίες, να κάνεις ότι θέλεις μαζί τους αλλά στο σπίτι  που θα επιστρέψεις το πρωί, θα είσαι πια μόνος. Εγώ θα έχω φύγει!

  Ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια της, το σκούπισε με την ανάστροφη της παλάμης της ενώ εκείνος για λίγο αμφιταλαντεύτηκε σαν να μην ήξερε προς τα που να στρέψει στο κορμί του. Κατέβασε το ποτό του με τη μία, έβγαλε και πλήρωσε και των δύων τους τα ποτά, σηκώθηκε και δίχως να της πει τίποτε περισσότερο, χάθηκε πίσω από την πόρτα που πριν από λίγο μπήκε.

  Η αγάπη, αυτή που κάποτε τους υποσχόταν ότι έτσι θα πορεύονταν σε όλη τη ζωή τους, δεν υπήρχε πια, μόνο που αυτή αρνούνταν μέχρι πριν λίγο ακόμη, να το καταλάβει.



 

 

 

 

 

 

28 σχόλια:

  1. Δυνατό! Ρεαλιστικό! Περιγραφή λεπτομερής για μια τάξη που χρειάζεται ντόπα όπως γράφεις για να αισθανθεί το πάθος της ζωής!
    Ωραία μηνύματα. Η συμμετοχή σου δίνει μαθήματα ζωής Βασιλη. Σαν να έχουμε χάσει το δρόμο μας. Και πιστεύω, ότι δεν γίνονται μόνο στην τάξη των οικονομικά εύπορων τέτοιες καταστάσεις και συμφωνίες.
    Πολύ μου άρεσε. Μπράβο σου
    Καλή εβδομάδα Βασίλη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε Άννα. Έχεις δίκιο, τέτοια ¨παιχνίδια¨ γίνονται σε όλες τις τάξεις και έχουν σχέση με τις αλλαγές που δέχεται η κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Ανοιχτές σχέσεις το λένε. Σίγουρα δεν είναι για όλους.
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  2. Ειλικρινά έπαθα με την αλήθεια του κειμένου σου Βασίλη μου! Πόσα ζευγάρια έχουν χάσει την επαφή μεταξύ τους και ζητούν κάτι άλλο; Αυτό το θέμα θα ήθελα να το είχα βάλει προς συζήτηση. Πραγματικά είναι φοβερά ενδιαφέρον.
    Μου άρεσε πολυ η συμμετοχή σου που την απέδωσες με τέτοια επιτυχία. Σ' ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σου Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι είναι ενδιαφέρον θέμα και αξίζει να συζητηθεί περισσότερο. Τι είναι πλέον ο γάμος σε μια εποχή κοινωνικής ελευθερίας; Ή το δικό σου, πολύ εύστοχο ερώτημα. Ας το κρατήσουμε για το μέλλον.
      Χαίρομαι που σου άρεσε η συμμετοχή μου. Σε ευχαριστώ για μια ακόμη φορά για την ευκαιρία που μας δίνεις να γράφουμε διαφορετικά... Την Καλησπέρα μου, Mary!

      Διαγραφή
  3. Δυστυχώς είναι μια ρεαλιστική εκδοχή "σχέσης" που κάποια ζευγάρια επιλέγουν να έχουν. Και δεν γίνεται μόνο σε νεαρά ζευγάρια, αλλά και σε προχωρημένες ηλικίες. Είναι που οι σχέσεις και οι γάμοι έχουν καταντήσει φτηνές συναλλαγές για κάποιους "ευυπόληπτους" οικογενειάρχες.
    Βασίλη τόλμησες ν' αγγίξεις ένα θέμα που η κοινωνία μας δεν το έχει αποδεχτεί και το σπρώχνει κάτω απ' το χαλάκι της "αγίας οικογένειας". Συγχαρητήρια για την επιλογή του θέματος και την τόσο γλαφυρή και ζωντανή γραφή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να, είναι ένα θέμα ταμπού αλλά όχι ανύπαρκτο. Και συμβαίνει σε όλες τις ηλικίες και τάξεις. Ναι, ο γάμος δεν είναι εύκολη υπόθεση σήμερα αλλά πιστεύω ότι κάποιες αξίες, πρέπει να μένουν σταθερές στο χρόνο. Ίσως πάλι να μην μπορώ να συμβαδίσω με την κοινωνία που τρέχει. Χαίρομαι που σου άρεσε.
      Την καλησπέρα μου, Μαρία!

      Διαγραφή
  4. Βασίλη μου, το κείμενό σου είναι πολύ δυνατό και δείχνει ξεκάθαρα πόσα συμβαίνουν ανάμεσα στα ζευγάρια. Η περιγραφή σου ήταν λεπτομερής και ένταξες τη φράση μέσα στο κείμενο τέλεια. Δεν ξέρω αν το μόνο που χρειάζεται είναι "ανοικτό μυαλό" όπως είπε ο πρωταγωνιστής σου, νομίζω ότι χρειάζεται διαφορετική εκπαίδευση, διαφορετικά βιώματα. Δεν τα έχουμε σαν κοινωνία και δεν μπορώ να φανταστώ ποιές γυναίκες ειδικά θα δέχονταν αυτή την κατάσταση. Ωστόσο αυτά γίνονται. Δεν καταλαβαίνω πώς, αλλά γίνονται. Μπράβο, φίλε μου. Τόλμησες να θίξεις ένα πολύ δυνατό θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι Mia, που σου άρεσε το κείμενό μου. Ναι, υπάρχουν αυτά τα ζευγάρια, δεν ξέρω πως και γιατί, και κυρίως δεν ξέρω πως γίνονται αυτά ανεκτά, όχι μόνο από τη γυναίκα αλλά και από τον άντρα. Μάλλον οι κοινωνίες τρέχουν, πιο γρήγορα απ' ότι εμείς μπορούμε να δεχτούμε.
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  5. Χμμμμ εγώ θα το έλεγα ιντριγκαδόριμο το διακύβευμα Βασίλη μου. Αυτό το επίδικο δηλαδή που πραγματεύεται η αφήγησή σου.
    Ο κοινωνικός ρεαλισμός, που διαπερνάει το διήγημά σου είναι εξαιρετικά δοσμένος και θίγει μια πτυχή της πραγματικότητας στις ανθρώπινες σχέσεις.
    Και πολλά τα μηνύματα επίσης.
    Είναι ένα θέμα που, συνήθως, απασχολεί μεσοαστικά στρώματα στην κοινωνία μας και σε πληροφορώ, το συναντάμε πολύ συχνά γύρω μας.
    Έχει βάθος το θέμα, μεγάλο. Και πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν. Όμως είναι ένα παιχνίδι που παίζει κάποιος με τη φωτιά.
    Μπράβο φίλε μου, μία ακόμα φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, είναι ιντρικαδόρικο το διακύβευμα, είναι θέμα ταμπού για τους περισσότερους και ναι, συνήθως αφορά τα μεσοαστικά στρώματα. Οι μεγαλοαστοί, από τους χρόνους τους παλιούς είχαν ρίξει τα τείχη αυτά. "Παιχνίδι" δύσκολο, που μπορείς εύκολα να καείς, το θέμα είναι αν μπορείς να θεωρείς έναν γάμο ζωντανό με τέτοιες παραχωρήσεις. Μου φαίνεται πολύ δύσκολο, μάλλον είμαι πολύ Βαλκάνιος.
      Χαίρομαι, που σου άρεσε το κείμενο μου και το βρήκες "ιντρικαδόρικο".
      Την καλησπέρα μου, Γιάννη!

      Διαγραφή
  6. Βασίλη στην ιστορία σου διαπραγματεύεσαι πολλά, τα οποία συμβαίνουν γύρω μας. Πολλά ζευγάρια έχουν χάσει το πάθος και ζουν συμβατικά εγκλωβισμένοι σε κάποιο πρέπει που έχουν δημιουργήσει μεταξύ τους.
    Θέτεις και μια ενδιαφέρουσα οπτική στην αλλαγή προτεραιοτήτων μεταξύ των ηρώων μας και τον τρόπο που εκείνοι το διαπραγματεύονται!
    Πολύ ωραία η ιστορία σου! Με αλήθεια, με ουσία, με ρεαλισμό και πολύ ωραία αφήγηση, με έμφαση στη λεπτομέρεια.
    Μπράβο σου!
    Ωραία ξεκίνησες την εβδομάδα μας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα ζευγάρια χάνουν το πάθος τους, δυστυχώς έτσι γίνεται και χρειάζεται πολύς αγώνας για να διατηρήσεις ζωντανό έναν γάμο. Κάποιοι, ακούγοντας τις επιταγές της σημερινής "αχόρταγης" κοινωνίας, αρέσκονται σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Δεν ξέρω αν μπορούν να βρουν την ευτυχία με αυτόν τον τρόπο. Σωστά επισημαίνεις την αλλαγή προτεραιοτήτων στη σχέση του ζευγαριού μου, μετά την οικονομική του ανέλιξη. Αλλά δεν συμβαίνει μόνο σε αυτούς.
      Χαίρομαι που σου άρεσε, Μαρίνα!
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  7. Υπέροχο κείμενο και καλογραμμένο. Το θέμα του ρεαλιστικό. Στις ελεύθερες σχέσεις καταφεύγουν πολλά ζευγάρια για να ζωντανέψουν υποτίθεται την αγάπη τους, αλλά τι είδους αγάπη είναι αυτή που ανέχεται τέτοια τερτίπια;
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστά! Μάλλον δεν υπάρχει αγάπη πλέον. Ή αν υπάρχει είναι άλλου είδους από αυτήν που εμείς ξέρουμε.
      Χαίρομαι που σου άρεσε η εγγραφή μου.
      Την καλημέρα μου, Ελένη!

      Διαγραφή
  8. Τόσο ρεαλιστική αφήγιση, ο έρωτας στα ζευγάρια, τα πάθη, η ανάγκη για έντονα αισθήματα γιατί νοιώθεις ζωντάνια. Μπράβο Βασίλη, όπως πάντα ένα προσεγμένο κείμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι, που σου άρεσε Αχτίδα! Η ανάγκη για έντονα πάθη παρούσα πάντα στον άνθρωπο. Δεν ξέρω αν έτσι τα αποκτάς πραγματικά.
      Την Καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  9. Ρεαλισμός και θαυμάσια γραφή !!! Εξαιρετική η προσέγγισή σου Βασίλη σε ένα θέμα που αφορά, δυστυχώς, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας και τις σχέσεις των ζευγαριών που ξεφτίζουν....με την πάροδο του χρόνου και χρήζου ν ιδιαίτερων μέσων ανανέωσης και τόνωσης .....O tempora...o mores !!! Η οικονομική ανέλιξη και όχι μόνον, επιβάλλουν νέες αντιλήψεις....πόσο εύστοχα ανέδειξες το θέμα !!! Συγχαρητήρια !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι σχέσεις νομοτελειακά ξεφτίζουν με την πάροδο των χρόνων. Θέλει αγώνα απ΄ όλους για να μπορέσεις να συνεχίσεις τον κοινό βίο, μια αγάπη διαφορετική... Από εκεί και πέρα υπάρχουν και κάποια πράγματα, που δεν νομίζω ότι τιμούν την αξιοπρέπεια κανενός. Ίσως πάλι εγώ, να μην μπορώ να παρακολουθήσω την εξέλιξη των κοινωνιών μας. Χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο μου.
      Την Καλημέρα μου, Κλαυδία!

      Διαγραφή
  10. Βασίλη μου , εξαιρετικό το κείμενο σου . Απόλυτα αληθινο ,μεσα στο πλαισια της καθημερινότητας μας πλέον . Σίγουρα αυτό να αναζητούσε η δική μου 'Ράνια " οταν παρατησε την οικογενεια της γιατι δεν αντεχε τους συμβιβασμους και το τέλμα του έγγαμου βίου . Μεγάλες αλήθειες που " αδειαζουν " τις σχέσεις της κοινωνίας μας . Συγχαρητηρια φίλε μου |

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι, κατά κάποιον τρόπο τα δύο κείμενα αλληλοσυμπληρώνονται. Το τέλμα του έγγαμου βίου, ναι υπάρχει, αλλά πως μπορεί να γίνει διαφορετικά με τόσες υποχρεώσεις που επωμίζονται τα ζευγάρια. Μάλλον η κοινωνία τρέχει πολύ γρήγορα και κάποια πράγματα που κάποτε τα θεωρούσαμε δεδομένα, αυτή τα αμφισβητεί πλέον ανοιχτά.
      Χάρηκα που σου άρεσε το κείμενο μου.
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
    2. Η ιστορία σου είναι γεμάτη αλήθειες με όλες τις παραμέτρους της υψηλής κοινωνίας και δυστυχώς εκεί κρύβονται όλα τα "ανοιχτόμυαλα ανθρωπάκια" και όλα αυτά, γιατί μεταξύ των ζευγαριών δεν υπάρχουν αξίες όπως η πραγματική αγάπη και ο αλληλοσεβασμός.
      Μου άρεσε η ηρωίδα σου στο τέλος πήρε την σωστή απόφαση για τον εαυτό της και την αξιοπρέπεια της!!
      Ωραία η συμμετοχή σου καλή συνέχεια σε ότι κάνεις καλό σου βράδυ!!

      Διαγραφή
    3. Χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενό μου. Επέλεξα την ηρωίδα μου, για να κρατήσει το "όνειρο" ως τον πιο ευαίσθητο κρίκο σε μια σχέση. Όπως αναφέρουν παραπάνω και άλλοι φίλοι, τέτοιες καταστάσεις δεν χαρακτηρίζουν μόνο την υψηλή κοινωνία, αλλά και τα μεσοαστικά στρώματά της.
      Νάσαι καλά! Την Καλημέρα μου, Ρούλα!

      Διαγραφή
  11. Πολύ αληθινό το κείμενο σου Βασίλη δυστυχώς πολλά ζευγάρια,σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, ζούνε συμβατικά με παράλληλες σχέσεις μήπως και έτσι καταφέρουν κάποια στιγμή να ζωντανέψουν πάλι τον έρωτα τους.
    Φυσικά κάτι τέτοιο δύσκολα μπορεί να συμβεί γιατί έχει χαθεί η πραγματική αγάπη, η εκτίμηση,η εμπιστοσύνη.
    Συγχαρητήρια για την όλη παρουσίαση αυτής της κατάστασης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν νομίζω ότι έτσι μπορεί να ζωντανέψει και πάλι, κάποιος έρωτας. Μάλλον διαχείριση καταστάσεων επιτυγχάνουν, τίποτε περισσότερο.
      Χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο μου, Μαρία.
      Την Καλησπέρα μου.

      Διαγραφή
  12. Μπράβο για την ιστορία σου φίλε Βασίλη.
    Κάτι που συμβαίνει και στην διπλανή πόρτα κι ας μη το ξέρουμε.
    Τα έχουμε όλα και δεν μας φτάνουν, δυστυχώς.
    Χαίρομαι που επέλεξες άλλη απόφαση για την ηρωίδα σου.
    Σε μερικά χρόνια θα καταλάβει το λάθος του κι αυτός, αλλά θα είναι αργά.
    Στα γεράματα θα είναι μόνος κι έρημος.
    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τουλάχιστον αυτή μπόρεσε να κρατήσει την αξιοπρέπεια της και την πίστη της σε αυτά που πίστευε. Δεν ξελογιάστηκε από τον "άλλο" κόσμο, που γνώρισε. Σε αντίθεση με τον άντρα της.
      Χάρηκα, που σου άρεσε, Ρένα!
      Την Καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  13. Αν σε μία σχέση ψάχνεσαι από τόσο νωρίς για νέες εξερευνήσεις κάτι δεν έχει δομηθεί σωστά...
    Σε αντίθετα με το κείμενο σου, στο οποίο θαμάζω τους δομιμένους διαλόγους σου που με την αμεσότητα τους με έκαναν όχι να διαβάζω αλλά να κρυφακούω τη συζήτηση απολαμβάνοντας το ποτό μου :) Καλή εβδομάδα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό θα ήταν το σωστό. Δυστυχώς η ανήρ της ιστορίας ξέμεινε από "καύσιμα" πολύ νωρίς. Ενώ η ντυμένη στα κόκκινη νεαρά, ακόμα πιστεύει στην αγάπη. Χαίρομαι που σου άρεσε, Μάνια μοθ! Την Καλημέρα μου!

      Διαγραφή

Όλα τα σχόλια σας με χαροποιούν και τυγχάνουν απάντησης.

Νάρκισσος, ο μυθικός ωραιοπαθής!

    « Αυτός που ερωτεύεται τον εαυτό του δεν θα έχει αντίπαλους ».  -Βενιαμίν Φραγκλίνος Ο Νάρκισσος είναι ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας της...