Των ημερών.... μακάρι να ήταν διαφορετικά!

30 Δεκ 2014

   Λίγο πριν φύγει το 2014, δύο θέματα μας απασχόλησαν σοβαρά: Το ναυτικό ατύχημα στην Αδριατική και η προκήρυξη των εκλογών. 

Το πρώτο είναι μια τραγωδία, ανεξαρτήτως τον τελικό αριθμό των θυμάτων. Δύο θέματα με προβληματίζουν έντονα σχετικά με το ατύχημα αυτό. Το ένα είναι η αδυναμία, δύο Ευρωπαϊκών χωρών με ναυτική παράδοση και εμπειρία ( Ελλάδας και Ιταλίας ), να αντιμετωπίσουν γρήγορα τη δύσκολη κατάσταση που υπήρξε στο φλεγόμενο καράβι, σε μια περιοχή που καθημερινά εκτελούνται δεκάδες δρομολόγια. Το άλλο είναι τα ελλείμματα που υπάρχουν στα ίδια τα πλοία, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τέτοιες καταστάσεις. Ελλείμματα που πολλές φορές καλύπτονται από νόμους, που ψηφίστηκαν, για να ενισχύσουν τις ναυτιλιακές εταιρίες, αλλά θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές των επιβατών. Ελάχιστος αριθμός πληρωμάτων, ελάχιστη σχετική εκπαίδευση από το ελάχιστο αυτό προσωπικό, ελάχιστα διασωστικά μέσα ( βάρκες ), αδυναμία αξιοποίησης των όποιων διασωστικών μέσων. Κάποιοι θα πουν ότι οι καιρικές συνθήκες ήταν δυσμενέστατες. Ναι, έτσι είναι αλλά η κατάσταση επιδεινώνεται όταν το προσωπικό αδυνατεί να κάνει τα αναγκαία, λόγω του ότι πέρα από να δένει και να λύνει κάβους, δεν υπάρχει η σχετική εκπαίδευση, για την αντιμετώπιση τέτοιων δύσκολων καταστάσεων. 

  Όσο για τις εκλογές.... επιτέλους θα γίνουν, μπορεί η πλειοψηφία του ελληνικού λαού να μην τις ήθελε τώρα, αλλά τα κόμματα τις θέλουν. Ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ, βιάζεται όπως φαίνεται να παραλάβει την "καυτή πατάτα". Θεωρώ, ότι ο ελληνικός λαός δεν θα δώσει αυτοδυναμία σε κανέναν και το ενδιαφέρον θα είναι, πέρα από τις πολιτικές που θα ασκηθούν μετεκλογικά, να δούμε τις  κυβερνητικές συνεργασίες που θα διαμορφωθούν. Κι εδώ καθοριστικός θα είναι ο ρόλος του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΟΤΑΜΙ, φαίνεται ότι έχει μια δυναμική, από ανθρώπους που βαρέθηκαν τα παιχνιδάκια των παραδοσιακών κομμάτων, το ΠΑΣΟΚ πάλι κινδυνεύει με διάσπαση, αδυνατώ να καταλάβω σε τι θα ωφελήσει, ένα νέο κόμμα με επικεφαλής τον ΓΑΠ. ( Του ΓΑΠ, ο ελληνικός λαός του έδωσε την ευκαιρία να κυβερνήσει διαφορετικά την πατρίδα μας, μα αυτός δεν το σεβάστηκε αυτό ). Όσο για τη ΔΗΜΑΡ, αποδείχθηκε πολύ μικρή για να χαρακτηρίζεται ακόμα, ως η αριστερά της ευθύνης, ακούγεται ως ανέκδοτο πλέον, λυπηρό να βλέπεις το Φώτη, να διαπραγματεύεται για μια θέση στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Α! οι ΑΝ.ΕΛ., ελπίζω αυτό τα ανέκδοτο, να έχει ημερομηνία λήξης στις 25 Ιανουαρίου. Η Χρ.Αυγ. δυστυχώς, θα μας ταλαιπωρεί για αρκετό καιρό ακόμα.
  Οι εκλογές θα μας απασχολούν όλο το επόμενο διάστημα... Θα ήθελα έναν προεκλογικό διάλογο νηφάλιο, με επιχειρήματα και καθαρές μετεκλογικές θέσεις... Δεν το βλέπω!
Η ναυτικό ατύχημα του Norman Atlantic, θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα. Θα προτιμούσα αυτό να παραμείνει στην επικαιρότητα, για να συζητηθούν λίγο περισσότερο οι τραγικές ελλείψεις που παρουσιάστηκαν. Υπάρχουν υπεύθυνοι για όλα αυτά!!!!!

ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ.....η λαϊκή παράδοση και προβολή της!!!

31 Ιαν 2012

Είχα την χαρά, τις δύο προηγούμενες Κυριακές, να παρακολουθήσω  την εκπομπή της ΕΤ1, "το αλάτι της γης".  

Μια εκπομπή που ασχολείται κύρια με τη παραδοσιακή μας μουσική και χορό. Υπεύθυνος της ο εθνομουσικολόγος Λάμπρος Λιάβας, ένας καταξιωμένος καθηγητής, από τους καλύτερους στο είδους τους!

Εκπομπή στο στούντιο - κάτι μου θυμίζει από την εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου - προσεγμένη όπως συνηθίζει η ΕΡΤ, επαρκούς χρόνου και αρίστης ποιότητας!
 Το προτέρημα της είναι, ότι δεν αναστυλώνει την παράδοση από το παρελθόν να μας την προσφέρει ως σωστή πρόταση, αλλά δέχεται ότι η παράδοση είναι ζωντανή, βίωμα αληθινό, τουλάχιστον σε μία μερίδα των Ελλήνων, κύρια της επαρχίας ( Δηλαδή όλων μας, πλην αυτών των μεγάλων αστικών κέντρων ). Μία παράδοση η οποία συνεχίζεται, αφαιρεί τμήματα της από το παρελθόν, εμπλουτίζεται από νέα, ακολουθεί τον αργό δρόμο της εξέλιξης όπως κάθε ζωντανός οργανισμός. Η παράδοση των Ελλήνων δεν είναι μουσειακό είδος αλλά κατάσταση δρώσα, ζωντανή, καθημερινή!
Τα πολυφωνικά τραγούδια της Ηπείρου, οι χοροί των Ποντίων όπου η μουσική διαπερνά όλο το κορμί τους, η χάρη των νησιώτικων χορών, η λεβεντιά της Κρήτης, της Ρούμελης και της Μάνης, είναι ζώσες καταστάσεις, όχι κυρίαρχες στον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό αλλά σίγουρα παρούσες!
Για όλα τα παραπάνω χαίρομαι για αυτήν την εκπομπή της ΕΡΤ! Εξάλλου αυτός είναι ο σκοπός της ΕΡΤ, Να δίνει χώρο σε πράγματα τα οποία δεν χωρούν στα εμπορικά ιδιωτικά κανάλια! Κι όμως, αυτήν την εκπομπή βρέθηκαν δημοσιογραφικοί κονδυλοφόροι να την κριτικάρουν αρνητικά, ότι έχει μεγάλο κόστος, ότι άδικα αντικατέστησε παλιά, μα πολύ παλιά αντίστοιχη εκπομπή.
Δεν εξυπηρετούν λοιπόν συμφέροντα αυτοί οι δημοσιογράφοι;

Απαξίωση...του Έλληνα εκπαιδευτικού

01 Μαρ 2007

Από πέρσι στην τηλεόραση, βλέπαμε εικόνες και ακούγαμε ρεπορτάζ όπου δάσκαλοι και δασκάλες " κακοποιούσαν " μαθητές. Άλλες φορές οι δάσκαλοι κατηγορούνται ότι δεν προσέχουν τα παιδιά. Το σίγουρο είναι ότι: είτε κάποιος εκπαιδευτικός φερθεί άσχημα σε κάποιο παιδί είτε κάποιος γονέας κατηγορήσει κάποιον δάσκαλο, τα ΜΜΕ είναι έτοιμα να κατασπαράξουν τον ατυχή δάσκαλο.
  Θα μου πείτε καλά κάνουν, διότι εκείνος που κακομεταχειρίζεται τους μικρούς μαθητές πρέπει να στιγματίζεται, να τιμωρείται.... καλώς!
Αλλά προσέξτε... στα μάτια του απλού κόσμου δημιουργείται σιγά σιγά η εικόνα, ότι όλοι οι δάσκαλοι κάπως έτσι είναι, κακοί, είρωνες, αδιάφοροι κλπ και έτσι βάζουμε καθημερινά κι ένα λιθαράκι στην απαξίωση του Έλληνα εκπαιδευτικού.
  Ακόμα οι δάσκαλοι όλο και διστάζουν να γίνουν " κακοί  ", σκεπτόμενοι ότι αν "στενοχωρήσουν" κάποιο παιδί, και ο γονέας του τον  σύρει στα κανάλια, τότε θα θα είναι μόνος, απροστάτευτος, βορά στα μικρόφωνα των καναλιών. Εννοώ ότι κανένας δάσκαλος πια, δεν τολμά να στενοχωρήσει κάποιον μαθητή, άρα η αδιαφορία όλο και περισσότερο μολύνει τον εκπαιδευτικό κόσμο.

  Κύριοι, υπάρχουν και καλοί δάσκαλοι σε όλη την Ελλάδα. Δεν αξίζουν κι αυτοί λίγη από τη δημοσιότητα των ΜΜΕ. 

Όχι για τίποτε άλλο, παρά για να δείξουμε στον κόσμο ότι υπάρχει και καλό ελληνικό σχολείο, και καλοί Έλληνες δάσκαλοι.