Παραδοσιακό Καρπάθου σε υπέροχη διασκευή

   Μία από τις καλές εκπομπές της ΕΡΤ, είναι το Μουσικό κουτί με τον Νίκο Πορτοκάλογλου και την Ρένα Μόρφη.

  Μία δίωρη μουσική εκπομπή, με φοβερή ζωντάνια και η οποία μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε καταξιωμένους Έλληνες καλλιτέχνες δίπλα δίπλα με νεότερους αλλά εξίσου ταλαντούχους. Κι οπωσδήποτε δεν πρέπει να αγνοήσω την φοβερή μουσική ομάδα που τους πλαισιώνει της οποίας την μουσική διεύθυνση έχει ο Γιάννης Δίσκος.

  Στην τελευταία τους εκπομπή καλεσμένοι τους ήταν η Μάρθα Φριντζήλα και η Μαρία Παπαγεωργίου. Η πρώτη γνωστή ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και ερμηνεύτρια που δεν φοβάται να πειραματιστεί για το καινούριο και η δεύτερη μια νέα χαρισματική καλλιτέχνιδα.  Τραγούδησαν  πολλά και διαφορετικά τραγούδια, αλλά σε αυτήν μου την εγγραφή, θα σταθώ σε ένα παραδοσιακό της Καρπάθου, την Μηλιά.  

 Το τραγούδι αυτό, η Μάρθα Φριντζήλα το διασκεύασε και τραγούδησε η ίδια πριν από αρκετά χρόνια, αλλά η από κοινού του εκτέλεση με την Παπαγεωργίου, το απογείωσε.  Ξεκινά με ένα δίφωνο Ηπείρου, συνεχίζει με το γνωστό από την παράδοση τραγούδι της Καρπάθου, σταθερά ανεβάζει τέμπο και  μετατρέπεται σε ένα διονυσιακό πανηγύρι αγάπης και έρωτα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Πορτοκάλογλου δάκρυσε, λέγοντας: "Αυτά συμβαίνουν, όταν τα τραγούδια έρχονται από την βαθιά σπηλιά του χρόνου". Πραγματικά υπέροχο!

 Η διασκευή αυτή αποτελεί ένα θαυμάσιο παράδειγμα, που μας επιβεβαιώνει την δύναμη των θησαυρών της παράδοσής μας, οι οποίοι στα χέρια άξιων δημιουργών, μπορούν να σπάσουν τα στενά τοπικά όρια με τα οποία συνήθως τα συνδέουμε και να ακουμπήσουν σε ένα πολύ μεγαλύτερο ακροατήριο.

Για όσους θέλουν και τους στίχους πρόχειρους για να παρακολουθήσουν πιο εύκολα το τραγούδι, τους παραθέτω παρακάτω, αφού έχω διαχωρίσει τα τσακίσματά του:

Μέσα στου Νέκρου το μάτι

δέντρα βλέπω και πουλιά        ( εισαγωγή )

Μηλιά μου μες τον εγκρεμό          αϊντες καλέ

Τα μήλα φορτωμένη

Αχ τα μήλα σου λυμπάτε η Παναγιά

Τα μήλα σου λιμπίζομαι  

Τα μήλα σου λιμπίζομαι                αϊντες καλέ

Μα το γκρεμό φοβούμαι

Κι αν τον φοβάσαι,                          μα την Παναγιά

Κι αν τον φοβάσαι τον γκρεμό,

κι αν τον φοβάσαι τον γκρεμό      αϊντες καλέ

Έλα το μονοπάτι

Το μονοπάτι                                       μα την Παναγιά

Το μονοπάτι μ ήβγαλε 

το μονοπάτι μ ήβγαλε                     αϊντες καλέ

σε ένα ερημοκλήσι

Απου δε βρίσκεται                            μα την Παναγιά

Απου δε βρίσκεται ο παπάς

απου δε βρίσκεται ο παπάς            αϊντες καλέ

για να το λειτουργήσει

Κι ένα μνήμα                                      μα τη Παναγιά

Κι ένα μνήμα παράμνημα

κι ένα μνήμα παράμνημα                αϊντες καλέ

ξεχωριστό από τα άλλα

Δεν το `δα και το                               μα τη Παναγιά

Δεν το `δα και το πάτησα

Δεν το `δα και το πάτησα                αϊντες καλέ

απάνω στο κεφάλι

Ποιος είναι απού με                          μα την Παναγιά

Ποιος είναι απού με πάτησε

Ποιος είναι απού με πάτησε           αϊντες καλέ

Απάνω στο κεφαλι

Απού μουνα                                         μα τη Παναγιά

Απού μουνα να αρχοντόπουλο        αϊντες καλέ

Μεγάλου ρήγα εγγόνι

Δείτε εδώ άλλες εγγραφές με θέμα την Κάρπαθο

Κάρπαθος