Συμμετοχή στο πρόγραμμα F1 in Schools, για τα Δημοτικά Σχολεία.

  Η δουλειά του εκπαιδευτικού, είναι γνωστό, έχει πολλές δυσκολίες αλλά και πολλές ιδιαίτερες, ξεχωριστές στιγμές.

 Οι οποίες μπορούν να σε κάνουν να ξεχάσεις όλα τα άσχημα που προηγούνται και στη συνέχεια να σε "φορτίσουν" θετικά για να μπορέσεις να συνεχίσεις το δρόμο σου. Μια από αυτές, τις πολλές, για να πω την αλήθεια στιγμές, στην μακρόχρονη θητεία μου στην εκπαίδευση, ήταν κι αυτή που έζησα με τη φετινή Στ΄ τάξη και το δάσκαλο της.
Φέτος, λοιπόν, είχαμε την ευκαιρία, να συμμετάσχουμε ως σχολείο στο 3ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Formula1 in Schools για Δημοτικά Σχολεία, τους οποίους διοργανώνει η Janguar  σε όλο τον κόσμο. Συγκεκριμένα συγκροτήσαμε ομάδα και προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε μια σειρά παιδαγωγικών κανόνων, ώστε το πρόγραμμα να έχει πολλαπλά θετικά αποτελέσματα για τους μαθητές μας.

Έτσι,  αν και το πρόγραμμα, προέβλεπε συμμετοχή τεσσάρων μαθητών μόνο, εμείς θέσαμε ως προϋπόθεση να συμμετάσχουν και οι 14 μαθητές της τάξης. Με απόλυτα διαφανείς και δημοκρατικές διαδικασίες, δίχως εμπλοκή του δασκάλου της τάξης, επιλέχθηκαν από τους ίδιους τους μαθητές οι τέσσερις που θα τους εκπροσωπούσαν, μαζί με τους αναπληρωτές τους. Υπήρχε αρχηγός της ομάδας, ο μηχανικός κατασκευής, ο μηχανικός σχεδίασης και η υπεύθυνη γραφικών. Συγκροτήθηκαν ομάδες και κάθε μία δούλευε το θέμα που της είχε ανατεθεί. Ανέπτυξαν κατασκευαστικές και σχεδιαστικές δεξιότητες, γνώρισαν έννοιες όπως μάρκετινγκ, χορηγίες, διαφήμιση, μελέτησαν έννοιες της φυσικής όπως αεροδυναμική, αντίσταση, ταχύτητα κλπ, έμαθαν για την Formula1 και όλα εκείνα που κρύβονται πίσω από τους αγώνες στην πίστα, προετοιμάστηκαν για την παρουσίαση της όλης προσπάθειας τους. Τα παιδιά επισκέφτηκαν το αυτοκινητοδρόμιο Σερρών και εκτός από την γνωριμία τους με τον χώρο παρακολούθησαν αντίστοιχους αγώνες, επιπέδου Λυκείου.

Επίσης στα πλαίσια της συμμετοχής μας στην τελική φάση των αγώνων στο Mall Αμαρουσίου, επισκέφτηκαν την ιερό βράχο της Ακρόπολης των Αθηνών, το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα και το Πασαλιμάνι στον Πειραιά.
  Τέλος, οι μαθητές και εμείς οι υπεύθυνοι δάσκαλοι, δουλέψαμε με τη λογική της πραγματικής αγωνιστικής Φόρμουλα 1. Οι μαθητές έφτιαξαν λογότυπο της ομάδας,  βρήκαν το όνομα της ( Speed Riders ), τα χρώματα της ομάδας, σχεδίασαν τη στολή τους, την αφίσα μας για τους αγώνες,  προετοίμασαν το εκθεσιακό περίπτερο της ομάδας, αποφάσισαν τη λογική του ( διαφημίζουμε τη συμμετοχή μας στο πρόγραμμα, το σχολείο μας, το χωριό και το νομό μας), βρήκαμε χορηγούς πέρα από το Αυτοκινητοδρόμιο Σερρών και το Σπήλαιο Αλιστράτης, φτιάξαμε πολλά αυτοκίνητα με διάφορες λογικές, τα δοκιμάσαμε στην πίστα, καταλήξαμε στο τελικό σχέδιο μας. Το ότι οι μαθητές δούλεψαν ως ομάδα, φάνηκε την ημέρα των αγώνων, όπου όλοι οι μαθητές εναλλάσσονταν στο εκθεσιακό περίπτερο μας και όλοι τους απαντούσαν σε κάθε ερώτηση που τους έθετε ο οποιοσδήποτε, μεταξύ αυτών και οι κριτές, τους οποίους εμείς δεν γνωρίζαμε.

Δυσκολίες είχαμε πολλές, όπως την έλλειψη εμπειρίας πάνω σε ένα τέτοιο πρόγραμμα, την απόσταση μας από τις Σέρρες, όπου ήταν η πίστα δοκιμών, το μεγάλο κόστος του όλου εγχειρήματος, την έλλειψη του απαραίτητου χρόνου προετοιμασίας στο σφιχτό πρόγραμμα του σχολείου και τις εξωσχολικές υποχρεώσεις των μαθητών.



Όλη μας η προσπάθεια καταγράφτηκε στην ιστοσελίδα του σχολείου μας, στο παρακάτω link: http://dim-alistr.ser.sch.gr/autosch/joomla15/index.php/sxoliko-etos-2017-18/formula-1-in-schools/161-sxedio-ergasias 

  Δεν ήταν λοιπόν εύκολο το εγχείρημα μας, μιας που πρώτη φορά συμμετείχαμε σε ένα τέτοιο πρόγραμμα υψηλών απαιτήσεων. Μας έλειπε η εμπειρία, ο κατάλληλος και εξειδικευμένος εξοπλισμός, χρειάζονταν χρήματα τα οποία το σχολείο δεν έχει, απουσιάζουν οι ώρες της Ευέλικτης Ζώνης, που σου δίνουν μια, κάποια ελευθερία κινήσεων στην τάξη. 

Μπορέσαμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες αυτές σε έναν μεγάλο βαθμό. Ιδιαίτερα μας βοήθησε ο υπεύθυνος δάσκαλος του προγράμματος του 20ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών, ο Νίκος Κιτσάκης τον οποίο ευχαριστούμε, όχι μόνο για τις συμβουλές του στα πρώτα μας βήματα αλλά και διότι μας άνοιξε το σχολείο τους, το οποίο διαθέτει πίστα αγώνων για να δοκιμάσουμε τα δικά μας αυτοκίνητα. 
Επίσης ο υπεύθυνος του προγράμματος στην Ελλάδα, ο κύριος Πολυματίδης, ο οποίος είχε τακτική επαφή μαζί μας και απαντούσε άμεσα στα e-mail μας.

 
Οι χορηγοί του προγράμματος, το Αυτοκινητοδρόμιο Σερρών, το Σπήλαιο Αλιστράτης και πολλοί άλλοι, οι οποίοι θέλησαν να μείνουν ανώνυμοι, συνέβαλαν στην επιτυχία μας καθοριστικά. Και φυσικά τους γονείς των παιδιών, οι οποίοι στάθηκαν δίπλα στα παιδιά τους και στην προσπάθεια τους. Όλους τους ευχαριστούμε! 

Τα παιδιά επίσης που αντεπεξήλθαν στις απαιτήσεις με τον καλύτερο τρόπο, θυσιάζοντας τον ελεύθερο χρόνο τους, που είναι συμπιεσμένος ανάμεσα στο σχολείο και τις πολλές εξωσχολικές τους δραστηριότητες.

  Ιδιαίτερα, θα ήθελα να σταθώ σε ένα γεγονός, που δείχνει πόσο σημαντικό είναι το δέσιμο και η αλληλοϋποστήριξη μιας τάξης. Αρχικά, λόγω του χαμηλού οικονομικού προϋπολογισμού μας, είπαμε να μεταβεί στην Αθήνα, μόνο μια μικρή ομάδα μαθητών, γονέων και δασκάλων, για να συμμετάσχουμε στους αγώνες. Φυσικά οι υπόλοιποι μαθητές απογοητεύτηκαν που δεν θα είχαν τη χαρά να βρίσκονται κι αυτοί κοντά στους συμμαθητές τους, μιας κι όλοι μαζί είχαν συμμετάσχει στη προσπάθεια αυτή. Τότε επενέβη ένας γονιός, ο οποίος κίνησε ουρανό και γη, κατορθώνοντας να βρει επιπλέον χορηγίες, οι οποίες κάλυψαν ένα μεγάλο μέρος των εξόδων του ταξιδιού μας. Και μπορώ να βεβαιώσω, ότι άξιζε πραγματικά, αναλογιζόμενος την τεράστια εμπειρία που απέκτησαν οι μαθητές μας, από τη συμμετοχή τους στην τελική φάση των αγώνων, αλλά και από την ευκαιρία που είχαν να κάνουν ένα ταξίδι που πέρα από τη δικαίωση των κόπων τους, σίγουρα θα το θυμούνται σε όλη τη ζωή τους.  

Τέλος η χαρά τους, με τη βράβευση τους, δεν αποτιμάται.
Κέρδισαν το βραβείο καλύτερης Φωτογραφίας Εβδομάδας Αγώνων, το βραβείο Γνώσεων και Δεξιοτήτων και το βραβείο που είχε δικαίωμα να δώσει ο πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής των Αγώνων, σε όποια ομάδα επέλεγε εκείνος. 

Η φωτογραφία μας που βραβεύτηκε

 Αποτιμώντας το πρόγραμμα τελικά, όπως είδαμε παραπάνω, η όλη προσπάθεια των μαθητών και των δασκάλων είχε πολλαπλά θετικά αποτελέσματα για τα παιδιά, σε πολλά επίπεδα. 

Δεν γνωρίζω αν αυτό το πρόγραμμα θα επηρεάσει κάποιο παιδί στη μελλοντική επαγγελματική του σταδιοδρομία, αλλά σίγουρα πήραν πολλά εφόδια χρήσιμα για τη μετέπειτα πορεία τους. 
Δυσκολίες υπήρχαν. Πολλές ώρες εργασίας εκτός του σχολικού προγραμματισμού, μεγάλο κόστος, κούραση ειδικά για εμάς τους εκπαιδευτικούς, ένα μεγάλο ταξίδι στην Αθήνα 1200 περίπου χιλιομέτρων για να συμμετάσχουμε στους τελικούς αγώνες. 

Άξιζε όμως τον κόπο. Και μόνο για τους πανηγυρισμούς των παιδιών, όταν ανακοινώθηκε η βράβευση τους στην τελετή λήξης των αγώνων, θεωρούμε ότι όλη η προσπάθεια μας πέτυχε. Και είμαστε χαρούμενοι γι΄ αυτό. 

Τέλος, πιστεύω ότι αξίζει να αναφερθεί, ότι ανάμεσα στις 13 συμμετοχές της τελικής φάσης, υπήρχαν μόνο δύο Δημόσια σχολεία. Εμείς και το 20ο Δημ. Σχολείο Σερρών. Τα υπόλοιπα ήταν ιδιωτικά σχολεία.  Στη γενική κατάταξη το 20ο βρέθηκε 2η θέση και εμείς στην 5η θέση. Κάτι που αποδεικνύει ότι το Δημόσιο σχολείο έχει τα φόντα για κάθε διάκριση αν και ασφαλώς υπολειπόμαστε σε υποδομές κάθε είδους ή χρηματικούς πόρους. Και είμαστε υπερήφανοι, μεταξύ των άλλων, που μπορέσαμε να αναδείξουμε τις μεγάλες δυνατότητες, που έχουμε ως δημόσια σχολεία, φτάνει να μας δοθούν τα σωστά κίνητρα και τα αναγκαία μέσα.   

Για το Δημοτικό Σχολείο Αλιστράτης Σερρών, οι δάσκαλοι Βασίλειος Διακοβασίλης και Εφραίμ Καχριμανίδης.

Αλιστράτη, νέος τόπος, νέα πατρίδα!

   Ένα παραδοσιακό χωριό του νομού Σερρών, κτισμένο στις παρυφές του Μενοίκιου όρους, με καλό κλίμα και πολλά ενδιαφέροντα σημεία για να επισκεφτείς γύρω από αυτό. 

  Οι περισσότεροι κάτοικοι του ασχολούνται με την αγροτική οικονομία, αλλά και η τουριστική ανάπτυξη που σιγά σιγά επιχειρείται τα τελευταία χρόνια, παίζει το δικό της ρόλο. Πολύ γνωστό είναι το "Σπήλαιο Αλιστράτης". 

Άποψη του χωριού, στο βάθος το "χρυσοφόρο" Παγγαίο

  Το σημερινό χωριό δημιουργήθηκε τα χρόνια μετά από την κατάκτηση της περιοχής από τους Οθωμανούς, αναφέρεται ως ένα από τα παλαιότερα χωριά των Σερρών, με σημαντική οικονομική και πολιτιστική θέση. Βρισκόταν πάνω στο δρόμο, που συνέδεε τη Δράμα με την πόλη των Σερρών αλλά και τη θάλασσα ( περιοχή Αμφίπολης ), είχε σημαντικό σχολείο στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, φιλοξένησε για κάποιο διάστημα τη Μητρόπολη Δράμας ( όταν ήταν επικίνδυνο να παραμένει αυτή στην φυσική της έδρα, στα μετα-επαναστατικά χρόνια ). Στον Μακεδονικό Αγώνα το χωριό, διατήρησε την ελληνικότητα του και ήταν ένα από τα προπύργια του ελληνισμού στην περιοχή. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, δέχτηκε σημαντική ομάδα Ποντίων προσφύγων. Ντόπιοι, Πόντιοι, Θρακιώτες και Βλάχοι συμβιώνουν αρμονικά σήμερα στο χωριό.

Άποψη του χωριού - στο βάθος το Μενοίκιο

Η Αλιστράτη  στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 40 - όπως και στους προγενέστερους πολέμους - πλήρωσε το φόρο αίματος που της αναλογούσε. Στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου, ακολούθησε τη μοίρα όλης της περιοχής, είτε κάτω από έναν στυγνό Βούλγαρο κατακτητή είτε συμμετέχοντας σε έναν αδελφοκτόνο, εμφύλιο πόλεμο.

Μεγάλο πλήγμα για το χωριό αποτέλεσε η περίοδος των δεκαετιών του 60'  και του 70', όπου οι κάτοικοι μεταναστεύουν μαζικά, στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και, κυρίως στη Γερμανία. Το χωριό από 5000 κατοίκους πέφτει γύρω στο μισό και σήμερα έχει σταθεροποιηθεί στους 2000 κατοίκους περίπου.

Στο χωριό σήμερα κάποιος μπορεί να γευματίσει σε κάποιο από τα όμορφα ταβερνάκια του, κάνοντας μία στάση στη διαδρομή του ή συνδυάζοντας μια βόλτα στην γύρω περιοχή. 

.............................................................................................................................................

Ι.Μ. ΑΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΕΡΡΩΝ 

  Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 2 χλμ από το χωριό, στο δρόμο προς την πόλη των Σερρών.   Θεωρείται ότι είναι είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια, μαζί με αυτό της Εικοσιφοίνισσας, της ευρύτερης περιοχής. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι Μονή υπήρχε εκεί, από το 1453 τα ίχνη της οποίας όμως εξαφανίστηκαν για άγνωστους λόγους. Η Μονή ανασυστήνεται το 1855, αφού βρέθηκε θαμμένη η εικόνα της Αγίας Κυριακής με θαυματουργό τρόπο. Παίζει σημαντικό ρόλο στην περίοδο του Μακεδονικού αγώνα. Έτσι καταστράφηκε αφού λεηλατήθηκε πρώτα, από τους Βουλγάρους κατά την υποχώρηση τους, μετά τους Βαλκανικούς πολέμους.

Η Μονή την περίοδο μετά το 1922 φιλοξενεί Πόντιους πρόσφυγες, τα επόμενα χρόνια εγκαταλείπεται ως το 1953, όπου μετατρέπεται σε γυναικεία Μονή με ηγουμένη την αδελφή Νυμφοδώρα.  Τα τελευταία χρόνια, η Μονή περιέπεσε σε ανυποληψία ως που εγκαταλείφθηκε. Σήμερα όμως ( Μάης 2014 ), υπό την ηγουμένη Νικοδήμη, η Μονή αναγεννιέται και πάλι, απολαμβάνοντας την αγάπη των Αλιστρατινών και φιλοδοξώντας να αποκατασταθεί στη θέση που ιστορικά απολάμβανε στην ευρύτερη περιοχή. Η Αγία Κυριακή εορτάζει στις 7 Ιουλίου, όπου γίνεται διήμερο πανηγύρι, με τη συμμετοχή πολύ κόσμου, από όλη την περιοχή των Σερρών και της Δράμας.

....................................................................................................................................

ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

  Λόφος, που πήρε το όνομα του από το ομώνυμο εκκλησάκι. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 2 χλμ από τον κεντρικό δρόμο, προς τη Σκοπιά.

 Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά έργα ανάπλασης, καθιστώντας τον ως ένα από τους κυριότερους χώρους αναψυχής της περιοχής. Ο χώρος είναι περιφραγμένος, καθαρός και κατάφυτος από πεύκα. Τα παιδιά μπορούν να παίξουν άφοβα στην παιδική χαρά και να παρατηρήσουν στο πάρκο άγριων ζώων, τις στρουθοκαμήλους, τα ελάφια, τα παγόνια...  

Οι μεγαλύτεροι μπορούν να απολαύσουν τον καφέ ή το τσίπουρο τους, κάτω από τα πεύκα και να ξεφύγουν από το καλοκαιριάτικο λιοπύρι.

Οι επισκέπτες έχουν μια θαυμάσια ευκαιρία να δουν από ψηλά τον κάμπο της Αλιστράτης, ως πέρα τη Δράμα ή να παρατηρήσουν το καταπράσινο Μενοίκιο και το γεμάτο θρύλους Παγγαίο. Σίγουρα ένα από τα ωραιότερα θέρετρα του Ν. Σερρών, αν και όχι τόσο γνωστό...ακόμα.                                                                                

το κιόσκι του Πάρκου

......................................................................................................................

Σπήλαιο Αλιστράτης - Φαράγγι Αγγίτη ( Βράους)

  Το Σπήλαιο Αλιστράτης έχει πλούσιο διάκοσμο, και πολλούς 

φωτογραφία από την ιστοσελίδα του Σπηλαίου

διαφορετικούς σχηματισμούς σταλακτιτών και σταλαγμιτών και το σπουδαιότερο, είναι ένα από τα λίγα "ζωντανά επισκέψιμα σπήλαια" της χώρας μας. Δηλαδή, ο διάκοσμος του δεν είναι απλά απολιθώματα αλλά ακόμα σχηματίζεται. Αυτό επιτυγχάνεται με την συνεχή παρακολούθηση όλων των κρίσιμων συνθηκών του, όπως υγρασία, Διοξείδιο του άνθρακα κλπ. με υπερσύγχρονα μέσα. Ο επισκέπτης του μαγεύεται με την διαδρομή σε βάθος ενός περίπου χιλιομέτρου, όπου ο ψυχρός φωτισμός ανάβει μόνο εκεί που βρίσκονται αυτοί, ενώ από τα βάθη του ακούγεται επιβλητική μουσική υπόκρουση. Η επίπεδη διαδρομή του θεωρείται πλεονέκτημα διότι κάνει την διαδρομή εύκολη για όλες τις ηλικίες ακόμα και ατόμων που κινούνται με αμαξίδιο.

Δείτε: ιστοσελίδα σπηλαίου

 

Το φαράγγι του Αγγίτη (Βράους κατά το τοπικό ιδίωμα) στο πιο εντυπωσιακό του μέρος, περνά κοντά στο Σπήλαιο. Ένα μονοπάτι σε οδηγεί εκεί, όπου υπάρχει πλακόστρωτη διαδρομή για να κατέβεις χαμηλά κι από εκεί με μία πεζογέφυρα μπορείς να περάσεις απέναντι. Ο παφλασμός του νερού σε συνδυασμό με την γεωμορφολογία του τοπίου, ιδιαίτερα της άνοιξη αποτελεί μια ιδιαίτερη εμπειρία.  

                                   Προϊστορικές βραχογραφίες: Κι αυτές βρίσκονται σε κοντινή απόσταση με το Σπήλαιο, ψηλά στο φαράγγι και έχουν τύχει πεδίο πολλών συζητήσεων για την ηλικία τους και την θεματολογία τους. 

  Στην είσοδο του χώρου των Σπηλαίων, υπάρχουν μαγαζάκια για σουβενίρ αλλά και η αίθουσα όπου γίνονται τα μαθήματα της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, που προσφέρει το Σπήλαιο. Ακολουθεί το αναψυκτήριο, όπου ο κάθε επισκέπτης μπορεί να έχει έναν καφέ ή ότι άλλο προσφέρεται.

...............................................................................................................

Διάφορες εικόνες του χωριού:

Ένα από τα κτίρια  που δεσπόζει στο χωριό είναι το Δημοτικό του σχολείο. Ένα κτίριο που ολοκληρώθηκε το 1930 περίπου, σωστό κομψοτέχνημα για την εποχή του. Κτίστηκε πάνω σε τυποποιημένα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας με μια πρώτη οικονομική εισφορά του κράτους. Ολοκληρώθηκε με εισφορές των κατοίκων του χωριού.

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αθανασίου,  στην ανατολική είσοδο του χωριού, είναι ένα ακόμα κτίριο που εντυπωσιάζει. Κτισμένος κατά τον 19ο αιώνα, με το καμπαναριό του να προστίθεται στις αρχές του 20ου αιώνα, αποτελεί το κοινωνικό κέντρο της Αλιστράτης. Πολιούχος του χωριού, με διπλό εορτασμό, έναν στις 18 Ιανουαρίου και τον άλλο στις 2 Μαΐου. Συνήθως το πανηγύρι γίνεται τον Μάιο.