Πριν από λίγο καιρό διάβασα, ότι η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, τραγουδώντας το τραγούδι του Σταμάτη Κραουνάκη, Άδωνις, αφαίρεσε τη λέξη "χοντρή", πιθανότατα για να καταδικάσει το body shame.
Δεν θα μπω στην ουσία της υπόθεσης, κατά πόσο δηλαδή στο όνομα της σημερινής πολιτικής ορθότητας, μπορούμε να κοπτοράπτουμε έργα καλλιτεχνών παλαιότερων εποχών, τα οποία δημιουργήθηκαν σε τελείως διαφορετικές συνθήκες από τις τωρινές. Μεγάλο θέμα, θα ασχοληθώ κάποια στιγμή.
.jpg) |
Fernando Botero (1932 - 2023) |
Την ίδια στιγμή όμως που διάβασα την παραπάνω είδηση, στο μυαλό
μου ήλθαν τα έργα του μεγάλου Κολομβιανού εικαστικού, του Fernando Botero, ο οποίος δημιούργησε ένα ολότελα δικό του στυλ, το boterismo, όπου απεικονίζει ανθρώπους υπερμεγέθεις, που καταλαμβάνουν μεγάλο όγκο, τους οποίους σίγουρα θα τους χαρακτήριζες χοντρούς. Έργα ζωγραφικά και γλυπτικής. Το έκανε για να περιγελάσει τους χοντρούς ανθρώπους; Ο ίδιος απαντούσε ότι ήταν μια καλλιτεχνική φόρμα, που του ταίριαζε και τον βοηθούσε να εκφράσει αυτά που ήθελε να πει. Το γεγονός όμως παραμένει. Όλα τα έργα του, απολύτως αναγνωρίσιμα, τα οποία κοσμούν σήμερα, μουσεία, πλατείες κλπ. είναι σε αυτό το στυλ. Δείτε παρακάτω μερικά παραδείγματα:
 |
Ζευγάρι που χορεύει 1982 |
 |
Η αρπαγή της Ευρώπης 1995 |

|
Γυναίκα με φρούτα, Βαμβέργη Γερμανίας
|
Τι πρέπει να κάνουμε για να είμαστε σύμφωνοι με τις επιταγές της πολιτικής ορθότητας. Μήπως να τα λεπτύνουμε; Να τα κλείσουμε σε κάποια αποθήκη; Ή να τα καταστρέψουμε;
 |
Σοφία Βάρη (1940-2023) |
Ψάχνοντας περισσότερα στοιχεία για τον Botero, βρήκα ότι η τελευταία (τρίτη) σύζυγός του ήταν η καταξιωμένη Ελληνίδα ζωγράφος και γλύπτρια Σοφία Βάρη (Σοφία Κανελλοπούλου). Τα πρώτα της έργα ήταν ζωγραφικά μα στη δεκαετία του 70΄μεταπήδησε στην γλυπτική, με έργα μεγάλου μεγέθους, τα οποία κοσμούν πολλές περιοχές στον κόσμο. Επίμονη, εργασιομανής, δούλευε επτά ημέρες την εβδομάδα και έλεγε ότι η πηγή της έμπνευσής της ήταν τα μεγάλα μουσεία του κόσμου. Έζησε 43 χρόνια με τον Botero, τον οποίο θεωρούσε μεγάλο δάσκαλο, αν και το στυλ της ήταν εντελώς διαφορετικό από το δικό του. Έσπασε την αυστηρή φόρμα των θεμάτων της και επικεντρώθηκε στους όγκους και το υλικό, τα οποία έπαιζαν με το θέμα, τον χώρο και το φως. Δείτε κάποια από τα έργα της:
 |
Θησέας, Πλατεία Κοτζιά |
 |
I love Greece 2011 διαμ. 160εκ |
 |
Ο Βασιλιάς, 2000, Μαύρος και κόκκινος μπρούντζος |