Δευτέρα 5 Απριλίου 2021

Προς αρνητές, κάθε είδους, του covid-19

 Συνήθως δεν αναφέρομαι δημοσίως στα όποια προβλήματα υγείας έχω. Εκτός από αυτήν τη φορά, που αισθάνομαι υποχρεωμένος να το κάνω. Όχι για να αναφερθώ στη δική μου περιπέτεια, αυτή λίγη σημασία έχει.  Αλλά πιστεύω, ότι όλοι εμείς που έχουμε την δύναμη, οφείλουμε να κοινοποιήσουμε μια πραγματικότητα, την οποία ακόμη πολλοί αρνούνται.

Κι αναφέρομαι στην περιπέτεια που βίωσα ως ασθενής με covid-19. Ο ιός με
βρήκε στο σπίτι και μεταδόθηκε σε εμένα από συρροή που υπήρχε στο Λύκειο της κόρης μου (Παρά τις διαβεβαιώσεις μέχρι πρότινος ότι τα σχολεία είναι ασφαλείς χώροι, μη λαμβάνοντας υπόψη την χαλάρωση των μέτρων από τις τοπικές κοινωνίες).  Ανήκω στην ομάδα υψηλού κινδύνου, είχα καθημερινή τηλεφωνική επαφή με την ιατρό μου και ακολουθούσα συγκεκριμένα πρωτόκολλα. Όταν όμως εμφανίστηκαν τα πρώτα έντονα συμπτώματα, άμεσα οδηγήθηκα σε κλινική covid της περιοχής μου. Η έγκαιρη άφιξη μου, η γρήγορη χορήγηση αντιικών φαρμάκων και ο οργανισμός μου, επέτρεψαν να μην εξελιχθεί χειρότερα η κατάσταση για εμένα. Βρίσκομαι εδώ και δύο εβδομάδες στο σπίτι μου, αναρρώνοντας από διάφορα μετά covid σύνδρομα. (Αυτά μπορεί να διαρκέσουν ως και 9 μήνες μετά.) 

Ρωτώ του φίλους, που ακόμα αρνούνται μια βιωμένη πραγματικότητα σε όλον τον κόσμο και δίνω τις απαντήσεις, όπως εγώ τις αντιλαμβάνομαι ή γνωρίζω, ως παθών:

  1. Είμαστε εμείς, με τα διάφορα υποκείμενα νοσήματα, αναλώσιμοι ή δικαιολογημένα θανόντες;

Φοβάμαι ότι  διαχέεται αυτή η άποψη, όταν λέγεται: “νεκρός με υποκείμενο νόσημα”. Άσχετα την ηλικία, τις οικογένειες που αφήνουμε πίσω μας, τα όποια όνειρά μας υπηρετούμε ακόμα, την ενεργή κοινωνική μας ζωή. Η όποια πάθηση μας δεν είναι δικαιολογία θανάτου.

  1. Είναι οι υπέργηροι γονείς ή oi πρόγονοι μας, αναλώσιμοι ή δικαιολογημένα θανόντες;

Θα θέλατε δικός σας άνθρωπος, ο πατέρας σας, η γιαγιά σας να πεθάνει σε μια κλινική covid ή σε μια εντατική, δίχως να μπορέσει να σας μιλήσει για τελευταία φορά ή να μπορέσετε να της κρατήσεται το χέρι λίγο πριν ξεψυχήσει; Αυτό το θεωρείτε στοιχείο ανθρωπιάς για τους απόμαχους της ζωής; 

  1. Είναι μόνο άνθρωποι με υποκείμενα νοσήματα ή μεγάλης ηλικίας τα θύματα της άγνωστης εν πολλοίς αυτής αρρώστιας;

Όχι βέβαια, και μην μου πει κάποιος, ότι δεν ξέρει κάποιον από την περιοχή του, που η ασθένεια ή ακόμα και ο θάνατος του, τον εξέπληξε. Δυστυχώς κτυπά και νέους ανθρώπους, απόλυτα υγιείς. Δυστυχώς η ιατρική κοινότητα, δεν γνωρίζει ακόμα γιατί χτυπάει το α και αφήνει τον β. Όταν λύσουν αυτό το μυστήριο, θα έχουν βρει και το φάρμακο. Κανένας δεν ξέρει, αν θα είναι το επόμενο θύμα. Αν θα το περάσει στο πόδι ή αν θα χρειαστεί νοσηλεία (τις περισσότερες φορές είναι επώδυνη, είδα ανθρώπους που νοσηλεύτηκαν επί τριάντα ημέρες και έφυγαν για τα σπίτια τους για ανάρρωση σε πολύ κακή κατάσταση) ή αν θα χάσει τη μάχη με το θάνατο.

  1. Τι είναι η covid κλινικές; 

Κλείνουν μια κλινική και την μετατρεπουν σε covid. Ανάλογα με τις ανάγκες, μπορεί και ολόκληρο το Νοσοκομείο, να εξυπηρετεί μόνο covid περιστατικά. Covid περιστατικά είναι, όποιος έχει οποιοδήποτε νόσημα μαζί με θετική σε covid εξέταση.

Στις covid κλινικές υπάρχουν μια μόνιμη ομάδα υπεύθυνων ιατρών, Πνευμονολόγων κυρίως, οι οποιοι συντονίζουν και παρακολουθούν όλα τα περιστατικά. Οι γιατροί εφημερίας, το νοσηλευτικό προσωπικό,  οι τραπεζοκόμοι και οι καθαρίστριες, είναι διαφορετικοί κάθε μέρα, και ορίζονται ως εφημερεύοντας από τις υπόλοιπες κλινικές του Νοσοκομείου. Δεν τους βλέπεις στο πρόσωπο, είναι ντυμένοι με τις προστατευτικές στολές και τις προσωπίδες σαν αστροναύτες. Σε τακτά χρονικά διαστήματα, πέρα από τις νοσηλείες, σε θερμομετρούν και μετρούν την οξυγόνωση σου. Ανάλογα τα ευρήματα, σου δίνουν απλό οξυγόνο, ή σε βάζουν σε συσκευές υψηλής ροής οξυγόνου ή σε διασωληνώνουν. Αυτά που τους δίνουν την εικόνα σου είναι τα εργαστηριακά ευρήματα κυρίως και όχι η φυσιολογική εξέταση, όπως όλοι μας θα φανταζόμαστε. Το φαγητό έρχεται σε σακούλα με πλαστικά δοχεία μιας χρήσης και μετά πετιέται. Ότι χρειάζεσαι, το παραδίδει δικός σου άνθρωπος στην είσοδο της κλινικής και οι νοσοκόμες σου το φέρνουν στο θάλαμο. Τα φάρμακα είναι ισχυρά με ότι συνεπάγεται αυτό. Αν δεν ήταν και τα κινητά, τα οποία σου επιτρέπουν την επαφή με τα δικά σου πρόσωπα, η κατάσταση θα ήταν απόλυτα δραματική. Αυτά που περιγράφω παραπάνω, απεικονίζουν μόνο ένα μικρό μέρος της πραγματικότητας.

  1. Είναι οι κλινικές covid, στελεχωμένες επαρκώς;

Ασφαλώς και θα μπορούσαν να είναι καλύτερα. Δυστυχώς μετά από 10 χρόνια απαξίωσης του δημόσιου συστήματος υγείας λόγω κρίσης και παρά τις προσπάθειες του τελευταίου έτους, οι ελλείψεις είναι εμφανείς. Εφημερία με δύο νοσηλευτές για 30 και επιπλέον ασθενείς, δεν είναι και ότι καλύτερο.

  1. Πώς τα βγάζει πέρα το προσωπικό;

Δεν θα ήθελα ποτέ να βρεθώ στη θέση τους. Ειδικά το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό είναι ήρωες. Κάθε φορά που μπαίνουν στους θαλάμους, θα πρέπει να ντυθούν με τα ρούχα προστασίας τους, φροντίζοντας κανένα μέρος του σώματος τους να μην είναι εμφανές. Οι νοσηλεύτριες φορούν πέντε-έξι ζευγάρια γάντια, το ένα πάνω από το άλλο, μόλις λερωθεί ή χαλάσει το ένα, το πετούν και μένει αυτό που είναι από κάτω. Πολλές φορές δεν είναι δυνατόν να σε ακούσουν καλά ή ασφυκτιούν μέσα στις στολές τους. Κι όμως είναι πάντα με το χαμόγελο και κυρίως φροντίζουν να σε ενθαρρύνουν, μη γνωρίζοντας κανένας αν θα υποτροπιάσεις ή όχι, ειδικά τις πρώτες ημέρες.

  1. Πόσοι είναι οι θάνατοι;

Νομίζω ότι όλοι γνωρίζουν το γενικό σύνολο της χώρας. Ειδικά θα αναφερθώ σε στοιχεία του νομού Σερρών (άνω των 260 και 90% από τους διασωληνωμένους νεκρούς) και στο νομό Δράμας (άνω των 160 νεκρών). Ναι, γνωρίζω, πολύ αγαπητό πρόσωπο αλλά και συναδέλφους, που έχασαν τη ζωή τους.

  1. Θα κάνεις το εμβόλιο;

Φυσικά, μόλις περάσει το τρίμηνο, από την έξοδο από το νοσοκομείο, όπως μου συστήθηκε. Αν είχα προλάβει να το κάνει, στην χειρότερη των περιπτώσεων θα είχα τα συμπτώματα μια ελαφριάς ίωσης.

  1. Γιατί πρέπει να ακολουθήσουμε τα ιατρικά πρωτόκολλα τα οποία συστήνει η Πολιτική Προστασία; 

Πρώτον για να προστατέψουμε τον εαυτό μας, την οικογένεια μας, τον συνάνθρωπο μας. Κανένας δεν ξέρει ποιο μπορεί να είναι το επόμενο θύμα.

Δεύτερον, όσο πιο πειθαρχημένοι είμαστε τόσο πιο γρήγορα θα μαζευτεί η κατάσταση και τόσο πιο γρήγορα θα επανέλθουμε στη δική μας καθημερινότητα. Ξέρετε, ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις υποφέρουν, μαζί τους και χιλιάδες εργαζόμενοι έχουν ουσιαστικά μείνει με μηδαμινά εισοδήματα για μήνες. Κι όμως, κάποιοι αλαζονικά βλέπουν μόνο τον εαυτό τους, την ανάγκη τους για διασκέδαση και κοινωνική συναναστροφή, τις πολιτικές σκοπιμότητες, βγάζοντας από το κάδρο της σκέψης τους οποιονδήποτε άλλο. Είναι θέμα κοινωνικής ευθύνης, την οποία δυστυχώς, ως Λαός έχουμε απωλέσει εδώ και καιρό. Μπαίνει επίσης θέμα ατομικών δικαιωμάτων, σίγουρα ναι! Αλλά τι γίνεται όταν έχεις να επιλέξεις μεταξύ αυτών και του δικαιώματος στη ζωή;

  1. Ποιον εμπιστεύομαι και συμβουλεύομαι;

Την ιατρό μου, τους ιατρούς που αποτελούν την υπεύθυνη ομάδα διαχείρισης της κρίσης και την υπεύθυνη πολιτεία. Αυτοί, με έσωσαν κι όχι κανένας άλλος, μαζί φυσικά με την ιατρική ομάδα, της covid κλινικής που νοσηλεύτηκα. Κάνουν λάθη, πιθανόν σε κάποια στιγμή αλλά αυτό που αντιμετωπίζει η επιστημονική κοινότητα είναι κάτι τελείως καινούριο και οι απαντήσεις δεν υπάρχουν κάπου έτοιμες για να τις ανασύρουν. Σίγουρα, κανένας Youtuber ή νεόκοπος αστέρας της ιατρικής κοινότητας δεν μπορεί να τους υποκαταστήσει.

Θυμηθείτε εσείς οι αρνητές και κάντε τις συγκρίσεις: Όταν εμφανίστηκε στη χώρα μας η ιδιωτική τηλεόραση, όλοι έπιναν νερό στο όνομα του Τριανταφυλλόπουλου και του Ευαγγελάτου. Ήταν οι Θεοί, που μπορούσαν να λύσουν το κάθε πρόβλημα μας. Σήμερα τους έχετε απαξιώσει μαζί με όλο το δημοσιογραφικό και επιστημονικό κόσμο, που δίνουν τη μάχη από την πρώτη γραμμή. Βρήκατε νέους τηλεαστέρες, που τάχατες το σύστημα τους φιμώνει, μέσα από τα κανάλια του facebook και του youtube. Στην επιστήμη, ο ορθός λόγος, υπηρετείται από την πλειοψηφία και αποδεικνύεται στα εργαστήρια και στα πεδία μελέτης. Οι αμφισβητίες πάντα υπάρχουν, ή αμφισβήτηση είναι κινητήριος δύναμη της προόδου, αλλά οφείλουν να αποδεικνύουν αυτά που λένε, όχι με ωραία λόγια και σοφιστείες που γαργαλούν τα αυτιά του καθενός… αλλά και με επιστημονικές μελέτες και αποδείξεις, ή έστω ενδείξεις, στην πράξη. Όσο για εκείνους, που λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους, απόψεις τύπου Πετράκου, φοβάμαι… ότι δεν υπάρχει σωτηρία. 

ΥΓ: Μυνήματα με ευχές θα διαγράφονται, γνωρίζω την αγάπη σας, αναρρώνω ικανοποιητικά μέρα με τη μέρα,  αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου αυτή τη στιγμή.


Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021

Τα "παραπονεμένα" έργα της Εθνικής Πινακοθήκης

prince-Karolos
 Προσωπικά θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό ότι ο επίσημος εορτασμός των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, ξεκίνησε από την ανακαινισμένη Εθνική Πινακοθήκη. Μία πράξη υψηλού συμβολισμού, που τοποθετεί στην πρώτη γραμμή τις εικαστικές τέχνες.   Αν αναλογιστούμε ότι τα ζητήματα τέχνης στην πατρίδα μας, δεν απολαμβάνουν όλα εκείνα, που μια πολιτεία θα όφειλε να προσφέρει από τη μία αλλά και τη μεγάλη μερίδα του κόσμου που την απαξιώνει συστηματικά  από την άλλη (δες τους συνεχείς βανδαλισμούς σε όλη τη χώρα).
  Με αφορμή λοιπόν την πράξη αυτή θα ήθελα να ευχηθώ μια καλύτερη τύχη για το σύνολο των Τεχνών στην πατρίδα μας. Εν ολίγοις θα ήθελα να δω συστηματική εισαγωγή της σε όλες τι βαθμίδες  εκπαίδευσης, θα ήθελα να δω γενναίες χρηματοδοτήσεις σε δημιουργούς με την μορφή παραγγελιών έργων τους, θα ήθελα να δω τη στήριξη των ερασιτεχνικών ομάδων, ιδιαίτερα στην επαρχία, θα ήθελα να δω πολιτικές, όπου κάθε μορφή Τέχνης θα φτάνει προς τους πολίτες εύκολα, κλπ, κλπ.

Ευχές είναι αυτές βέβαια!

  Στη σημερινή μου εγγραφή, θα προσπαθήσω να παρουσιάσω κάποια "παραπονεμένα" έργα της Εθνικής Πινακοθήκης, με θεματολογία σχετική με την Ελληνική Επανάσταση. Παραπονεμένα διότι δεν μπόρεσαν να λάβουν τη δημοσιότητα την οποία αξίζουν. Βλέπεις, παντού και πάντα, υπάρχουν οι "σταρ" που κλέβουν τη δόξα από τους υπόλοιπους.... Τα έργα αυτά δημιουργήθηκαν από το 1823 ως το 1858 είναι δηλαδή, πολύ κοντά στα χρόνια που φλεγόταν η χώρα μας για την απόκτηση της πολυπόθητης ανεξαρτησίας της.


Έργα που έγιναν με διάφορες τεχνικές, στο πεδίο ή στο εργαστήρι του καλλιτέχνη, και σίγουρα συμπληρώνουν την εικόνα που έχουμε διαμορφώσει στο μυαλό μας για τα γεγονότα και τους ανθρώπους της Επανάστασης. 
Οι ζωγράφοι είναι: 1) Krepin Louis-Philippe (Γάλλος, 1772-1851, θαλασσογράφος)
                                 2) Krazeisen Carl (Γερμανός, 1797-1878, φιλέλληνας και εθελοντής στην Ελληνικής Επανάστασης, μας έδωσε μοναδικά πορτραίτα των αγωνιστών της εποχής.)
                                 3) Gosse Nicolas Louis Francois (Γάλλος, 1787-1878, ιστορικός ζωγράφος.)
                                 4) Marsigli Filippo ( Ιταλός, 1790-1863, ιστορικός ζωγράφος.)
                                 5) Γεώργιος Μαργαρίτης (Έλληνας, 1814-1884, από τους πρώτους ζωγράφους της μεταεπαναστατικής Ελλάδας, σπούδασε στο Παρίσι.)
                                 6) Θεόδωρος Βρυζάκης (Έλληνας, 1814-1878, ένας από τους κορυφαίους μας ζωγράφους του 19ου αιώνα, θεμελιωτής της σχολής του Μονάχου)
                                 7) Delacroix Eygene (Γάλλος, 1798-1863, της ρομαντικής σχολής, εμπνεύστηκε πολλά έργα του από την Γαλλική και Ελληνική Επανάσταση.)
                                 8) Διονύσιος Τσόκος (Έλληνας, 1814-1862, σπούδασε στη Βενετία, ένας από τους πρώτους μας εθνικούς ζωγράφους της ελεύθερης Ελλάδας.)

 Απολαύστε τώρα όμως τα έργα, που επέλεξα για να προβάλλω στην εγγραφή μου αυτή, για να κερδίσουν λίγη από τη δόξα που τους αξίζει:

Krepin_Louis_Philippe
Krepin Louis-Philippe  Η ναυμαχία του Ναυπλίου 1823. Ελαιογραφία.

Krazeisen_Carl
Krazeisen Carl Ο πολεμιστής Ι.Γ. Πέτας, 1826. Υδατογραφία

Gosse_Nicolas_Louis_Francois
Gosse Nicolas Louis Francois Η μάχη της Ακρόπολης, 1827. Λάδι σε μουσαμά

Krazeisen_Carl
Krazeisen Carl Καπετάνιος με τα παλικάρια του μαχόμενοι, 1829. Λιθογραφία σε χαρτί 

Marsigli_Filippo
Marsigli Filippo Ο θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη, 1829. Σέπια με κιμωλία

giorgos_margaritis_painter
Γεώργιος Μαργαρίτης Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ορμά έφιππος προς την Ακρόπολη, 1844.
Λάδι σε μουσαμά


theodoros_vrizakis
Θεόδωρος Βρυζάκης Τυφλός τραυματίας, 1850. Λάδι σε μουσαμά


Delacroix_Eygene
Delacroix Eygene Επεισόδιο του Ελληνικού Αγώνα, 1856. Λάδι σε μουσαμά

dionisios_tsokos
Διονύσιος Τσόκος Γέρος αγωνιστής που παίζει λύρα, 1858. Λάδι σε χαρτί

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2021

Αλέκος Μαυρίδης, ο θρυλικός Ταρνανάς.

Αλέκος Μαυρίδης (1940-2010)

  Ο ηθοποιός γεννήθηκε στην Αλιστράτη Σερρών το 1940, από φτωχή αγροτική οικογένεια.  Από μικρός ονειρευόταν να γίνει ηθοποιός. Έτσι το 1964 τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. 

 Μπορεί να μην είχε πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάποια ταινία αλλά έχει πάρα πολλές καταγεγραμμένες συμμετοχές, όπως θα δείτε και παρακάτω, και στο θέατρο (και στο τηλεοπτικό) και στο σινεμά και σε βιντεοταινίες της δεκαετίας του 80, όταν το βίντεο μπήκε στις ζωές των Ελλήνων, αλλά βέβαια και στην τηλεόραση, ακόμα και σε τηλεοπτική διαφήμιση. Συμμετείχε επί σειρά ετών στον θίασο του Στέφανου Ληναίου και μάλιστα είναι γνωστή η ιστορία με το έργο του Μίλαν Κούντερα, Κλειδοκράτορες, που ενώ ήταν να παρουσιαστεί στο γνωστό Θέατρο της Δευτέρας, της ΕΡΤ, για άγνωστους λόγους η παράσταση ματαιώθηκε. Μετά από θύελλα αντιδράσεων τελικά προβλήθηκε μετά από τρεις μήνες, τον Οκτώβρη του 1976. Εκεί που ξεχώρισε όμως ήταν στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος της Μαρίας Ιορδανίδου, την θρυλική Λωξάνδρα, στον ρόλο του Ταρνανά. Ο Αρμενικής καταγωγής βοηθός στην κουζίνα της Λωξάνδρας, με τα υπέροχα μαγειρεμένα πολίτικα φαγητά. Στο παρακάτω απόσπασμα, τον βλέπουμε να εκμυστηρεύεται στην αφεντικίνα του, τον έρωτα του για την Σουλτάνα, την άλλη υπηρέτρια του αρχοντικού του Λωξάνδρας. Απολαύστε τον:


 Δείτε τον στην διαφήμιση της Tasty:


  Ο Αλέκος Μαυρίδης, τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο χωριό του, την Αλιστράτη Σερρών, κοντά σε πολύ καλούς του συγγενείς. Λίγο πριν πεθάνει, πρόλαβε να δει το Δημοτικό Σχολείο του χωριού του να τον τιμά, μια μια μικρή εκδήλωση όπου παρέστησαν όλοι οι μαθητές των μεγάλων τάξεων του σχολείου, κι εκείνος τους μίλησε για το θέατρο και την ζωή του. Μπορείτε να δείτε σχετικά, στο παρακάτω σύνδεσμο:

13-11-2008 Εκδήλωση τιμής από το Δημοτικό Σχολείο Αλιστράτης 

Πέθανε στις 25-10-2010

Θέατρο: 

Ο καλός στρατιώτης Σβέικ
Τα Όπλα του Αχιλλέα (1985)
(Σίγουρα υπάρχουν και πολλές άλλες, μη καταγεγραμμένες συμμετοχές )

Μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:




Η αιώνια ζωή1979ΕΡΤ
Κλειδοκράτορες1976ΕΡΤ
Ο Σινάνης1983ΕΡΤ
Ο ηλίθιος (1973)1973ΥΕΝΕΔ
Ο κορυδαλλός1980ΕΡΤ
Ο σιτιάρχης (1982)1982ΕΡΤ2
Οι έξι του Καλαί1973ΕΙΡΤ
Ταξιδιώτης από την Βισκάια1973ΥΕΝΕΔ

Τηλεόραση:




Γαλήνη (1976)1976|1976ΕΡΤ
Λέσχη μυστηρίου: Ένα τριαντάφυλλο για την Έλενα1976|1976ΕΡΤ
Λέσχη μυστηρίου: Όλοι εναντίον ενός1976|1976ΕΡΤ
Λέσχη μυστηρίου: Η δολοφονία ενός καταδότη1976|1976ΕΡΤ
Λέσχη μυστηρίου: Μια μέρα νωρίτερα1976|1976ΕΡΤ
Λέσχη μυστηρίου: Μια παράξενη δολοφονία1976|1976ΕΡΤ
Υποψίες: Έγκλημα στο Κολωνάκι1977|1977ΕΡΤ
Λεηλασία μιας ζωής1978|1978ΕΡΤ
Ο ταξιτζής: Τζακ1979|1979ΥΕΝΕΔ
Ιούλιος και Ιουλιέτα1980|1980ΕΡΤ
Λωξάντρα1980|1980ΕΡΤ
Μεθυσμένη πολιτεία1980|1980ΕΡΤ
Τα παλιόπαιδα τ' ατίθασα: Χαλί Περσικόν1980|1980ΕΡΤ
Κομμωτήριο – Ιστορίες του σεσουάρ1982|1982ΥΕΝΕΔ
Ο φονιάς (1982)1982|1982ΥΕΝΕΔ
Ιστορία γραμμένη με νότες1983|1983ΕΡΤ
Μαργαρίτα Στέφα1983|1983ΕΡΤ2
Ο ξένος της Νέας Κερασούντας1984|1984ΕΡΤ2
Χατζημανουήλ1984|1984ΕΡΤ
Η Κυρία μας..1987|1987ΕΡΤ
Η σκιάχτρα (1987)1987|1987ΕΤ1
Σαν τα τρελά πουλιά1987|1987ΕΤ1
Όλη η δόξα... Όλη η χάρη...1989|1989ΕΤ1
Σταύρωση Χωρίς Ανάσταση1989|1989ΕΤ1
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του (1990)1990|1990ΕΤ1
Το Ρετιρέ1990|1990Mega
Το καπλάνι της βιτρίνας1990|1990ΕΤ1
Κλεφτρόνια με Καρδιά (1991)1991|1991
Μάμα Μία1991|1991ΑΝΤ1
Ο φόβος 1991|1991ΕΤ2
Τμήμα ηθών: Τα ιδιαίτερα γούστα του κου διευθυντή1992|1992ΑΝΤ1
Χειμερινή έξοδος1993|1993ΕΤ1
Τ' ανάποδα2015|2015ΕΤ1

Σινεμά: 

1967 Αλύγιστος
1968 Ο αλύγιστος
1969 Το ανθρωπάκι
1970 Εν ονόματι του νόμου
1980 Ξεβράκωτος Ρωμιός
1980 Ο Κώτσος στην Ε.Ο.Κ.
1981 Άγριες κότες
1982 Αλλαγή... και το λουρί της μάνας
1982 Το αίμα των αγαλμάτων
1983 Καμικάζι αγάπη μου
1983 Το ψώνιο
1984 Λαλάκης ο εισαγόμενος
1985 Η σκιάχτρα
1985 Ο αγκαλίτσας: Ένα εξαγόμενο κορόιδο
1985 Ληστεία στον Πύργο
1985 Μια μέρα νωρίτερα
1985 Μια παράξενη δολοφονία
1985 Νύχτες τρόμου
1985 Ο Ράμπο απ' τα Τρίκαλα
1986 Αδελφή μου... αγάπη μου
1986 Μερικές τον προτιμούν ηλεκτρονικό
1986 Ράκος...Νο14: Και ο πρώτος μπουνάκιας
1986 Ένα όνειρο για εξυπνούληδες και υπναράδες
1986 Ένας κόκορας στη γειτονιά μας
1986 Αυτός, αυτή και το βιολί τους
1986 Ζωηρούλης και ερωτιάρης
1986 Θανάση μας την πέσανε
1986 Ο ζωηρούλης μου αγκαλίτσας
1986 Ο τελευταίος γυφτοκράτορας
1986 Πονηρός ο βλάχος
1986 Πρόβα...γάμου
1986 Το βλήμα που δαγκώνει
1986 Το μανούλι ο καψούρης και ο αναρχικός
1986 Το πουλί μου πεθαίνει τραγουδώντας
1987 Για μια χούφτα εκατομμύρια
1987 Εδώ παπάς εκεί...λαπάς
1987 Ελλάς-Ελλήνων-Χωρικών
1987 Επάγγελμα: Άντρες
1987 Η Γκόλφω ζει
1987 Η Εύα ο δράκος και η φοιτήτρια
1987 Η Νίτσα από την Ηγουμενίτσα
1987 Η Σάρα η Μάρα και το κακό
1987 συναπάντημα
1987 Η βασίλισσα της ρέγγας
1987 Η μπάτσα αρχιφύλαξ Νατάσα
1987 Η τραπεζίτισσα της Black Bank
1987 Η χήρα ο κοντός και οι παρθένες
1987 Θησαυρός για ψώνια
1987 Κλέβετε και προσεύχεσθε
1987 Ο Παπακομπίνας
1987 Ο κατάσκοπος ήταν Πόντιος
1987 Πρωτάρη μου... ας πρόσεχες
1987 Οι γκαρσόνες
1987 Πολυεθνικός γαμπρός
1987 Ρόδα μπλέξιμο και τρέλα
1987 Ταμτάκος ο ηλεκτρονικός γύφτος
1987 Ταρνανάς εναντίον Τσιτσιολίνας
1987 Το κομπιούτερ του θανάτου
1987 Χαμός στο Αιγάλεω σίτυ
1987 7 υπέροχοι γκαφατζήδες
1987 Έλα ν' αγαπηθούμε
1987 Ένας ξένος στο κρεβάτι μου
1988 Εξάρχεια ώρα: 12
1988 Ευρωκόπανοι
1988 Κοριοί και ΑΤΑ και δυο αυγά μελάτα
1988 Κυρίαρχος της κομπίνας
1988 Λεζεντάνο ο εκδικητής
1988 Μια κυρία στον υπόκοσμο
1988 Πόσα θες... να μας τρελάνης
1988 Το συνδικάτο των μπατήριδων
1988 Άι λαβ-γιού Μήτσο
1989 Γυφτιά το μεγαλείο σου
1989 Γύφτος και γοητεία
1989 Δίδυμες και Πόντιες
1989 Η μεγάλη ρεμούλα
1989 Θηλυκή θύελλα
1989 Η σπαγγοραμένη
1989 Μιμή η ερωτιάρα
1989 Μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη
1989 Μπορώ και με την.... γιαγιά μου
1989 Ο καπετάνιος και η χορεύτρια
1989 Ο μικρός κεραυνός
1989 Ο μυαλοπώλης
1989 Ο παραχαράκτης
1989 Ο τζογαδόρος
1989 Ο τοκογλύφος
1989 Στρατηγός καλεί ροκάδες.
1989 Ραντεβού με το θάνατο
1989 Τα δίδυμα
1989 Ταμτάκο προχώρα ξεβρώμισε τη χώρα
1989 Για μια χούφτα τούβλα
1989 Ένα ατίθασο κορίτσι
1989 Τρελλάδικο πολυτελείας
1990 Πρωτοχρονιά με τα αστέρια
1990 Ο χασοδίκης
1990 Ο Ταμτάκος ζει
1990 Μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη Νο2
1990 Κλεφτρόνια με καρδιά
1990 Γης Μαδιάμ
1990 Κόκκινο Χρυσό

Βιντεοταινίες: (ένα είδος φτηνού και κακού σινεμά, που άνθισε τη δεκαετία του 80, δίνοντας όμως ψωμί σε πολλούς ηθοποιούς της εποχής)


7 υπέροχοι γκαφατζήδες1987
Άι λαβ-γιού Μήτσο1988
Έλα ν' αγαπηθούμε 1987
Ένα ατίθασο κορίτσι1989
Ένα όνειρο για εξυπνούληδες και υπναράδες1986
Ένας κόκορας στη γειτονιά μας1986
Ένας ξένος στο κρεβάτι μου1987
Αυτός, αυτή και το βιολί τους1986
Γης Μαδιάμ1990
Για ένα ... τρύπιο πεντοχίλιαρο1989
Για μια χούφτα εκατομμύρια1987
Για μια χούφτα τούβλα1989
Γυφτιά το μεγαλείο σου1989
Γύφτος και γοητεία1989
Δίδυμες και Πόντιες1989
Εδώ παπάς εκεί...λαπάς1987
Ελλάς-Ελλήνων-Χωρικών1987
Εξάρχεια ώρα: 121988
Επάγγελμα: Άντρες1987
Ευρωκόπανοι1988
Ζωηρούλης και ερωτιάρης1986
Η Γκόλφω ζει1987
Η Εύα ο δράκος και η φοιτήτρια1987
Η Νίτσα από την Ηγουμενίτσα1987
Η Σάρα η Μάρα και το κακό συναπάντημα1987
Η βασίλισσα της ρέγγας1987
Η μεγάλη ρεμούλα1989
Η μπάτσα αρχιφύλαξ Νατάσα1987
Η σπαγγοραμένη1989
Η τραπεζίτισσα της Black Bank1987
Η χήρα ο κοντός και οι παρθένες1987
Θανάση μας την πέσανε1986
Θηλυκή θύελλα1989
Θησαυρός για ψώνια1987
Κλέβετε και προσεύχεσθε1987
Κλεφτρόνια με Καρδιά (1990)1990
Κοριοί και ΑΤΑ και δυο αυγά μελάτα1988
Κυρίαρχος της κομπίνας1988
Λεζεντάνο ο εκδικητής1988
Ληστεία στον Πύργο1985
Μια κυρία στον υπόκοσμο1988
Μια μέρα νωρίτερα1985
Μια παράξενη δολοφονία1985
Μιμή η ερωτιάρα1989
Μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη1989
Μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη Νο21990
Μπορώ και με την.... γιαγιά μου1989
Νύχτες τρόμου1985
Ο Κέρβερος και το δόλωμα1987
Ο Παπακομπίνας1987
Ο Ράμπο απ' τα Τρίκαλα1985
Ο Ταμτάκος ζει1990
Ο ζωηρούλης μου αγκαλίτσας1986
Ο καπετάνιος και η χορεύτρια1989
Ο κατάσκοπος ήταν Πόντιος1987
Ο μικρός κεραυνός1989
Ο μυαλοπώλης1989
Ο παραχαράκτης1989
Ο τελευταίος γυφτοκράτορας1986
Ο τζογαδόρος1989
Ο τοκογλύφος1989
Ο χασοδίκης 1990
Οι γκαρσόνες1987
Πολυεθνικός γαμπρός1987
Πονηρός ο βλάχος1986
Πρωτάρη μου... ας πρόσεχες1987
Πρωτοχρονιά με τα αστέρια1990
Πρόβα...γάμου 1986
Πόσα θες... να μας τρελάνης1988
Ραντεβού με το θάνατο1989
Ρόδα μπλέξιμο και τρέλα1987
Στρατηγός καλεί ροκάδες...1989
Τα δίδυμα 1989
Ταμτάκο προχώρα ξεβρώμισε τη χώρα1989
Ταμτάκος ο ηλεκτρονικός γύφτος1987
Ταρνανάς εναντίον Τσιτσιολίνας1987
Το βλήμα που δαγκώνει1986
Το κομπιούτερ του θανάτου1987
Το μανούλι ο καψούρης και ο αναρχικός1986
Το πουλί μου πεθαίνει τραγουδώντας1986
Το συνδικάτο των μπατήριδων1988
Χαμός στο Αιγάλεω σίτυ1987



Τετάρτη 3 Μαρτίου 2021

Το αρχέγονο και άλλοι τόποι της Όλγα Τοκάρτσουκ

Olga-Tokarczuk
Όλγα Τοκαρτσουκ (1962-   )

 Η Πολωνή, βραβευμένη με Νόμπελ συγγραφέας έγινε γνωστή στην πατρίδα μας από το μυθιστόρημα της: Το Αρχέγονο και άλλοι τόποι.

  Μέσα από τους πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος αυτού, παρακολουθούμε την ιστορία της Πολωνίας από το 1914 ως και την πτώση του κομμουνισμού. Η Τοκάρτσουκ γράφει με έναν τρόπο παραμυθιακό, αναπτύσσει την ιστορία μέσα από μικρά κεφάλαια που όλα τους αναφέρονται σε κάποιον από τους ήρωες της και αυτό γίνεται, δίχως μελοδραματισμούς, με έναν τρόπο ήρεμο θα έλεγα, χωρίς ξεφωνητά. Ακόμα και στις πιο τραγικές στιγμές της ιστορίας της χώρας, όπως εκεί που αναφέρεται στην εξολόθρευση της εβραϊκής κοινότητας, όλα τα παρατηρούμε από μία απόσταση και όλα διαδραματίζονται με έναν τρόπο αναμενόμενο, σαν να μην μπορούσε να υπάρξει διαφυγή των ανθρώπων από τη ροή της ιστορίας στην οποία συμμετέχουν αλλά είναι ανίκανοι να καθορίσουν την οποιαδήποτε εξέλιξή της.

Olga-Tokarczuk

 Δεν είναι εύκολο να αντιλαμβάνεσαι ότι στην ιστορία, καταλαμβάνεις απλά και μόνο τον ρόλο του κομπάρσου.

 Το Αρχέγονο, ένας μικρός τόπος κάπου στην Πολωνία. Φαινομενικά είναι ένας ασήμαντος τόπος, με απλούς, καθημερινούς ήρωες. Την Γκενοβέφα και τον Μίχαλ τον μυλωνά με την κόρη τους τη Μίσια και τον άρρωστο γιό τους τον Ιζίντορ. Το Εβραίο Έλι και για σύντομο διάστημα εραστή της Γκενοβέφα. Την πόρνη Σταχούλα που είχε τη δύναμη να διαβάζει το μέλλον και την κόρη της τη Ρούτα. Ο Ιζίντορ του Μίχαλ που μια ζωή αγαπούσε την Ρούτα.  Η Ρούτα που επέζησε χάρη στα θαυματουργά βότανα της μάνας της. Τον βαρόνο Ποπιέλσκι, που ερωτεύτηκε τρελά την νεαρή ζωγράφο Μαρία Σερ και μετά τον χωρισμό τους ποτέ δεν ξανάγινε ο ίδιος. Το παπά με τα χωράφια της εκκλησίας, που τα πλημμύριζε η Μαύρη, το ποτάμι, βυθίζοντας τον στην οργή. Την τρελή Φλορεντίνκα, που της έτυχαν όλες οι συμφορές του κόσμου αλλά φρόντιζε όλα τα αδέσποτα της περιοχής. Τον γέρο Μπόσκι με την οικογένεια του, τις τρεις κόρες του και τον Πάβελ, ένα δυνατό και λογικό αλλά και φιλόδοξο παλικάρι, ο οποίος παντρεύεται την Μίσια παρά τις αντιρρήσεις του Μίχαλ. Η κόρη του γέρο Μπόσκι, η Στάσια που παντρεύτηκε τον τεχνίτη  Παπούγκα, ο οποίος όμως την εγκατέλειψε τα Χριστούγεννα με ένα παιδί στην αγκαλιά. Κι όμως μέσα από τις μικρές αυτές ιστορίες, διαφαίνεται το ψηφιδωτό, της προπολεμικής κοινωνίας της Πολωνίας. 

  Μαζί με τα πρόσωπα, η Τοκάρτσουκ στον καμβά της αφήγησης της, παρουσιάζει και κάποια αντικείμενα τα οποία παίζουν τον δικό τους ρόλο στην κατανόηση της ιστορίας: την εικόνα της Παναγίας του Γεσκόλε που χάριζε τις θαυματουργικές της δυνάμεις σε όλον τον κόσμο, πιστούς και μη. Τον μύλο του καφέ, από πορσελάνη, μπρούντζο και ξύλο, τον οποίο ο Μίχαλ έφερε μαζί του από τον πόλεμο και τον κράτησε για όλη της τη ζωή η Μίσια, σαν το πιο πολύτιμο δώρο που είχε ποτές της. Το παιχνίδι διαφυγής με τους οκτώ ομόκεντρους κύκλους και τις πολλές εξόδους, που παίζει ο Βαρόνος Ποπιέλσκι με το οκτάεδρο ζάρι και τις έξι επιλογές του, το οποίο όμως απαιτεί ο παίκτης και να ονειρεύεται και να κάνει πάντα τη δική του επιλογή.

  Κι ενώ παρακολουθούμε τους πρωταγωνιστές της Τοκάρτσουκ να γεύονται τις μικροχαρές και τις αγωνίες που τους προσφέρει η ειρηνική ζωή στο Αρχέγονο και την γύρω περιοχή, όλα τελειώνουν από την μία ημέρα στην άλλη και ακολουθούν όλα εκείνα που σημάδεψαν βαθιά την ψυχή της Πολωνίας. Τον διαμελισμό της και την εισβολή στα μέρη του Αρχέγονου, πρώτα των Γερμανών. Τον μάζεμα όλων των Εβραίων και την επί τόπου εκτέλεση όποιου αντιστεκόταν, στην μεταφορά του στα γειτονικά κρεματόρια. Την κατάληψη της περιοχής ξανά, αυτή τη φορά από τους Σοβιετικούς. Τη μετατόπιση της γραμμής του μετώπου καταμεσής του Αρχέγονου και την φυγή των κατοίκων του στο δάσος. Τους χιλιάδες νεκρούς στο πεδίο της μάχης. Την ειρήνη επιτέλους να έρχεται μα όλα να έχουν αλλάξει δραματικά. Την Πολωνία ενταγμένη στο μπλόκο των Σοβιετικών με την χαρακτηριστική γραφειοκρατία των Κομμουνιστικών κρατών και την υποταγή των πολιτών τους σε αυτήν.

Ενδιαφέρουσες είναι και οι αναφορές της Τοκάρτσουκ στο Θεό: 

"Ποιος είμαι;" ρωτάει ο Θεός. 

"Θεός ή άνθρωπος, γίνεται να είμαι και τα δύο μαζί ή ίσως τίποτα από αυτά τα δύο; Άραγε είμαι εγώ που δημιούργησα τους ανθρώπους ή αυτοί εμένα;"

"Οι άνθρωποι- που από μόνοι τους αποτελούν μια διαδικασία εξέλιξης- φοβούνται όλα όσα είναι αεικίνητα και συνεχώς μεταβαλλόμενα, επειδή επινόησαν κάτι που δεν υπάρχει- το αμετάβλητο, αποφασίζοντας πως τέλειο είναι το αιώνιο, αυτό που δεν αλλάζει. Προσέδωσαν λοιπόν στον Θεό την ιδιότητα του αμετάβλητου. Και έτσι έχασαν την ικανότητα κατανόησής του."

 "Το θέμα δεν είναι αν υπάρχει Θεός ή όχι. Δεν είναι έτσι. Το θέμα είναι αν πιστεύεις ή όχι."

 Τελειώνοντας, θα έλεγα σε όποιον θέλει να διαβάσει αυτό το βιβλίο, ότι μία πρώτη ανάγνωσή του δεν θα του είναι αρκετή. Θα χρειαστεί να επανέλθει και με δεύτερη, ίσως πιο υποψιασμένη για το τι ζητά να μάθει ως αναγνώστης.  Το περίεργο είναι ότι δεν είναι από εκείνα τα βιβλία, τα πολύ δυσνόητα με τις μακρόσυρτες προτάσεις και τις ακατανόητες λέξεις. Η γραφή της Τοκάρτσουκ είναι αρκετά απλή, αυτά που θέλει να μας πει όμως δεν είναι τόσο εύκολα. Ίσως γιατί το δράμα της Πολωνίας να είναι άλλου επιπέδου από αυτό, της δικής μας χώρας.

old_Polland
Χαρακτηριστική ξύλινη κατοικία της επαρχιακής Πολωνίας


Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2021

Συρτάκι

 

  Ίσως ο πιο γνωστός ελληνικός χορός σε όλον τον κόσμο. Ο οποίος έχει χορογραφηθεί από τον Γιώργο Προβιά, σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, το 1964, για την ταινία Zorba the Greek, σε σκηνοθεσία: Μιχάλη Κακογιάννη.  

zorba
Άντονι Κουίν - Λίλα Κέντροβα
  Όσοι έχουν δει την ταινία, έχουν θαυμάσει έναν απίστευτο Άντονι Κουίν στο ρόλο του Ζορμπά ( η απόλυτη ενσάρκωση του αρχετυπικού ήρωα του Καζαντζάκη), τον Άλαν Μπέιτς στον ρόλο του Μπάζιλ ( πίσω του κρύβεται ο Καζαντζάκης), την Ειρήνη Παππά στο ρόλο της δυναμικής χήρας, την Λίλα Κέντροβα, που υποδύθηκε την Μαντάμ Ορτάνς και κέρδισε το Όσκαρ Β΄ γυναικείου ρόλου, την Ελένη Ανουσάκη, τον Γιώργο Φούντα, τον Σωτήρη Μουστάκα, τον Γιάννη Βογιατζή... και σίγουρα θυμούνται την σκηνή του χορού του Ζορμπά με τον Μπάζιλ. Μια σκηνή ύμνος, από την μία στην ελευθερία, την μεγαλύτερη αξία που πίστευε ο Ζορμπάς αλλά και την αντρική φιλία από την άλλη. Αξίζει να την θυμηθούμε:


 Η ταινία απέσπασε θετικές κριτικές σε όλον τον κόσμο, έκανε γνωστή την Ελλάδα ( γυρίστηκε στην Κρήτη) και απέσπασε τρία Όσκαρ

 Το Συρτάκι αγαπήθηκε αμέσως και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι έγινε κάτι σαν χορευτικό σήμα κατατεθέν της χώρας μας. 

  Η μεγάλη επιτυχία του μουσικού κομματιού, αμέσως εμφάνισε και άλλους διεκδικητές της πατρότητας του. Όπως τον σπουδαίο, κρητικό λαουτιέρη Γιώργο Κουτσουρέλη, που υποστήριξε ότι το μουσικό θέμα είναι δικό του και το είχε ηχογραφήσει το 1950, με τίτλο: Αρμενοχωριανός συρτός.
Ή τον σπουδαίο μας συνθέτη και μπουζουξή, Γιώργο Ζαμπέτα, ο οποίος υποστήριξε ότι αυτός "κέντησε" το μουσικό θέμα πάνω στο τραγούδι: "Στρώσε το στρώμα σου για δυο" αλλά ο Θεοδωράκης ποτέ δεν του αναγνώρισε. Στη συνέχεια γράφει την μουσική για το θεατρικό: "Η κόρη μου η σοσιαλίστρια" σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου ( 1965) και την επόμενη χρονιά γίνεται ταινία με τεράστια επιτυχία. Εκεί υπάρχει και το δικό του, Σήκω χόρεψε συρτάκι, σε χορογραφία του Μανώλη Καστρινού. Ο Ζαμπέτας, την επιτυχία του αυτή την θεώρησε ως δική του δικαίωση για όσα υποστήριζε.

  Πέρα από τις ταβέρνες που χορεύεται, πέρα από τα χορευτικά ελληνικών χορών που το εντάσσουν στο πρόγραμμα τους, πέρα από τους τουρίστες που μετά από λίγα ποτηράκια ούζο σηκώνονται για να χορέψουν τον δημοφιλή ελληνικό χορό, δεν είναι τυχαίο ότι το συρτάκι του Θεοδωράκη εντάσσεται στο πρόγραμμα πολλών ξένων ορχηστρών, ακόμα και συμφωνικών, όπως του γνωστού Ολλανδού βιολιστή, ιδρυτή της ορχήστρας βαλς Johan Strauss, Αντρέ Ριέ.  Μία απολαυστική και διασκεδαστική εκτέλεση  μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο: 

Κλείνοντας θα ήθελα να κάνω μία επισήμανση. Στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογένεση. Αντίθετα φαίνεται ότι υπάρχει μια συνεχή εξέλιξη, η οποία πατά στέρεα σε προγενέστερα δημιουργήματα και προχωρά στον χρόνο. Η μουσική ιδιοφυία του Θεοδωράκη, του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη, σε αυτή του την σύνθεση, κατά την γνώμη μου, εκφράζεται με τον καλύτερο τρόπο. Φυσικά και πήρε στοιχεία από διάφορα γνωστά μουσικά μοτίβα, το χασάπικο, το συρτό και τα μετουσίωσε σε κάτι διαφορετικό, που αγαπήθηκε απ΄ όλους τους Έλληνες. Δεν είναι και λίγο, ένα μουσικό σου κομμάτι, να δίνει ταυτότητα σε έναν ολόκληρο λαό.


Ποιος είναι ο προσκυνητής;

  Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια είναι Ο Προσκυνητής σε στίχους και μουσική του Αλκίνοου Ιωαννίδη . (1)   Πάντα αναρωτιόμουν ποιος είν...