Τα "παραπονεμένα" έργα της Εθνικής Πινακοθήκης

 Προσωπικά θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό ότι ο επίσημος εορτασμός των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, ξεκίνησε από την ανακαινισμένη Εθνική Πινακοθήκη. Μία πράξη υψηλού συμβολισμού, που τοποθετεί στην πρώτη γραμμή τις εικαστικές τέχνες.   Αν αναλογιστούμε ότι τα ζητήματα τέχνης στην πατρίδα μας, δεν απολαμβάνουν όλα εκείνα, που μια πολιτεία θα όφειλε να προσφέρει από τη μία αλλά και τη μεγάλη μερίδα του κόσμου που την απαξιώνει συστηματικά  από την άλλη (δες τους συνεχείς βανδαλισμούς σε όλη τη χώρα).

  Με αφορμή λοιπόν την πράξη αυτή θα ήθελα να ευχηθώ μια καλύτερη τύχη για το σύνολο των Τεχνών στην πατρίδα μας. Εν ολίγοις θα ήθελα να δω συστηματική εισαγωγή της σε όλες τι βαθμίδες  εκπαίδευσης, θα ήθελα να δω γενναίες χρηματοδοτήσεις σε δημιουργούς με την μορφή παραγγελιών έργων τους, θα ήθελα να δω τη στήριξη των ερασιτεχνικών ομάδων, ιδιαίτερα στην επαρχία, θα ήθελα να δω πολιτικές, όπου κάθε μορφή Τέχνης θα φτάνει προς τους πολίτες εύκολα, κλπ, κλπ.

Ευχές είναι αυτές βέβαια!

  Στη σημερινή μου εγγραφή, θα προσπαθήσω να παρουσιάσω κάποια "παραπονεμένα" έργα της Εθνικής Πινακοθήκης, με θεματολογία σχετική με την Ελληνική Επανάσταση. Παραπονεμένα διότι δεν μπόρεσαν να λάβουν τη δημοσιότητα την οποία αξίζουν. Βλέπεις, παντού και πάντα, υπάρχουν οι "σταρ" που κλέβουν τη δόξα από τους υπόλοιπους.... Τα έργα αυτά δημιουργήθηκαν από το 1823 ως το 1858 είναι δηλαδή, πολύ κοντά στα χρόνια που φλεγόταν η χώρα μας για την απόκτηση της πολυπόθητης ανεξαρτησίας της.

Έργα που έγιναν με διάφορες τεχνικές, στο πεδίο ή στο εργαστήρι του καλλιτέχνη, και σίγουρα συμπληρώνουν την εικόνα που έχουμε διαμορφώσει στο μυαλό μας για τα γεγονότα και τους ανθρώπους της Επανάστασης. 

Οι ζωγράφοι είναι: 1) Krepin Louis-Philippe (Γάλλος, 1772-1851, θαλασσογράφος)

                                 2) Krazeisen Carl (Γερμανός, 1797-1878, φιλέλληνας και εθελοντής στην Ελληνικής Επανάστασης, μας έδωσε μοναδικά πορτραίτα των αγωνιστών της εποχής.)

                                 3) Gosse Nicolas Louis Francois (Γάλλος, 1787-1878, ιστορικός ζωγράφος.)

                                 4) Marsigli Filippo ( Ιταλός, 1790-1863, ιστορικός ζωγράφος.)

                                 5) Γεώργιος Μαργαρίτης (Έλληνας, 1814-1884, από τους πρώτους ζωγράφους της μεταεπαναστατικής Ελλάδας, σπούδασε στο Παρίσι.)

                                 6) Θεόδωρος Βρυζάκης (Έλληνας, 1814-1878, ένας από τους κορυφαίους μας ζωγράφους του 19ου αιώνα, θεμελιωτής της σχολής του Μονάχου)

                                 7) Delacroix Eygene (Γάλλος, 1798-1863, της ρομαντικής σχολής, εμπνεύστηκε πολλά έργα του από την Γαλλική και Ελληνική Επανάσταση.)

                                 8) Διονύσιος Τσόκος (Έλληνας, 1814-1862, σπούδασε στη Βενετία, ένας από τους πρώτους μας εθνικούς ζωγράφους της ελεύθερης Ελλάδας.)

 Απολαύστε τώρα όμως τα έργα, που επέλεξα για να προβάλλω στην εγγραφή μου αυτή, για να κερδίσουν λίγη από τη δόξα που τους αξίζει:

Krepin Louis-Philippe  Η ναυμαχία του Ναυπλίου 1823. Ελαιογραφία.

Krazeisen Carl Ο πολεμιστής Ι.Γ. Πέτας, 1826. Υδατογραφία

Gosse Nicolas Louis Francois Η μάχη της Ακρόπολης, 1827. Λάδι σε μουσαμά

Krazeisen Carl Καπετάνιος με τα παλικάρια του μαχόμενοι, 1829. Λιθογραφία σε χαρτί 

Marsigli Filippo Ο θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη, 1829. Σέπια με κιμωλία

Γεώργιος Μαργαρίτης Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ορμά έφιππος προς την Ακρόπολη, 1844.
Λάδι σε μουσαμά

Θεόδωρος Βρυζάκης Τυφλός τραυματίας, 1850. Λάδι σε μουσαμά

Delacroix Eygene Επεισόδιο του Ελληνικού Αγώνα, 1856. Λάδι σε μουσαμά

Διονύσιος Τσόκος Γέρος αγωνιστής που παίζει λύρα, 1858. Λάδι σε χαρτί