Αλιστράτη, νέος τόπος, νέα πατρίδα!

   Ένα παραδοσιακό χωριό του νομού Σερρών, κτισμένο στις παρυφές του Μενοίκιου όρους, με καλό κλίμα και πολλά ενδιαφέροντα σημεία για να επισκεφτείς γύρω από αυτό. 

  Οι περισσότεροι κάτοικοι του ασχολούνται με την αγροτική οικονομία, αλλά και η τουριστική ανάπτυξη που σιγά σιγά επιχειρείται τα τελευταία χρόνια, παίζει το δικό της ρόλο. Πολύ γνωστό είναι το "Σπήλαιο Αλιστράτης". 

Άποψη του χωριού, στο βάθος το "χρυσοφόρο" Παγγαίο

  Το σημερινό χωριό δημιουργήθηκε τα χρόνια μετά από την κατάκτηση της περιοχής από τους Οθωμανούς, αναφέρεται ως ένα από τα παλαιότερα χωριά των Σερρών, με σημαντική οικονομική και πολιτιστική θέση. Βρισκόταν πάνω στο δρόμο, που συνέδεε τη Δράμα με την πόλη των Σερρών αλλά και τη θάλασσα ( περιοχή Αμφίπολης ), είχε σημαντικό σχολείο στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, φιλοξένησε για κάποιο διάστημα τη Μητρόπολη Δράμας ( όταν ήταν επικίνδυνο να παραμένει αυτή στην φυσική της έδρα, στα μετα-επαναστατικά χρόνια ). Στον Μακεδονικό Αγώνα το χωριό, διατήρησε την ελληνικότητα του και ήταν ένα από τα προπύργια του ελληνισμού στην περιοχή. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, δέχτηκε σημαντική ομάδα Ποντίων προσφύγων. Ντόπιοι, Πόντιοι, Θρακιώτες και Βλάχοι συμβιώνουν αρμονικά σήμερα στο χωριό.

Άποψη του χωριού - στο βάθος το Μενοίκιο

Η Αλιστράτη  στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 40 - όπως και στους προγενέστερους πολέμους - πλήρωσε το φόρο αίματος που της αναλογούσε. Στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου, ακολούθησε τη μοίρα όλης της περιοχής, είτε κάτω από έναν στυγνό Βούλγαρο κατακτητή είτε συμμετέχοντας σε έναν αδελφοκτόνο, εμφύλιο πόλεμο.

Μεγάλο πλήγμα για το χωριό αποτέλεσε η περίοδος των δεκαετιών του 60'  και του 70', όπου οι κάτοικοι μεταναστεύουν μαζικά, στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και, κυρίως στη Γερμανία. Το χωριό από 5000 κατοίκους πέφτει γύρω στο μισό και σήμερα έχει σταθεροποιηθεί στους 2000 κατοίκους περίπου.

Στο χωριό σήμερα κάποιος μπορεί να γευματίσει σε κάποιο από τα όμορφα ταβερνάκια του, κάνοντας μία στάση στη διαδρομή του ή συνδυάζοντας μια βόλτα στην γύρω περιοχή. 

.............................................................................................................................................

Ι.Μ. ΑΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΕΡΡΩΝ 

  Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 2 χλμ από το χωριό, στο δρόμο προς την πόλη των Σερρών.   Θεωρείται ότι είναι είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια, μαζί με αυτό της Εικοσιφοίνισσας, της ευρύτερης περιοχής. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι Μονή υπήρχε εκεί, από το 1453 τα ίχνη της οποίας όμως εξαφανίστηκαν για άγνωστους λόγους. Η Μονή ανασυστήνεται το 1855, αφού βρέθηκε θαμμένη η εικόνα της Αγίας Κυριακής με θαυματουργό τρόπο. Παίζει σημαντικό ρόλο στην περίοδο του Μακεδονικού αγώνα. Έτσι καταστράφηκε αφού λεηλατήθηκε πρώτα, από τους Βουλγάρους κατά την υποχώρηση τους, μετά τους Βαλκανικούς πολέμους.

Η Μονή την περίοδο μετά το 1922 φιλοξενεί Πόντιους πρόσφυγες, τα επόμενα χρόνια εγκαταλείπεται ως το 1953, όπου μετατρέπεται σε γυναικεία Μονή με ηγουμένη την αδελφή Νυμφοδώρα.  Τα τελευταία χρόνια, η Μονή περιέπεσε σε ανυποληψία ως που εγκαταλείφθηκε. Σήμερα όμως ( Μάης 2014 ), υπό την ηγουμένη Νικοδήμη, η Μονή αναγεννιέται και πάλι, απολαμβάνοντας την αγάπη των Αλιστρατινών και φιλοδοξώντας να αποκατασταθεί στη θέση που ιστορικά απολάμβανε στην ευρύτερη περιοχή. Η Αγία Κυριακή εορτάζει στις 7 Ιουλίου, όπου γίνεται διήμερο πανηγύρι, με τη συμμετοχή πολύ κόσμου, από όλη την περιοχή των Σερρών και της Δράμας.

....................................................................................................................................

ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

  Λόφος, που πήρε το όνομα του από το ομώνυμο εκκλησάκι. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 2 χλμ από τον κεντρικό δρόμο, προς τη Σκοπιά.

 Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά έργα ανάπλασης, καθιστώντας τον ως ένα από τους κυριότερους χώρους αναψυχής της περιοχής. Ο χώρος είναι περιφραγμένος, καθαρός και κατάφυτος από πεύκα. Τα παιδιά μπορούν να παίξουν άφοβα στην παιδική χαρά και να παρατηρήσουν στο πάρκο άγριων ζώων, τις στρουθοκαμήλους, τα ελάφια, τα παγόνια...  

Οι μεγαλύτεροι μπορούν να απολαύσουν τον καφέ ή το τσίπουρο τους, κάτω από τα πεύκα και να ξεφύγουν από το καλοκαιριάτικο λιοπύρι.

Οι επισκέπτες έχουν μια θαυμάσια ευκαιρία να δουν από ψηλά τον κάμπο της Αλιστράτης, ως πέρα τη Δράμα ή να παρατηρήσουν το καταπράσινο Μενοίκιο και το γεμάτο θρύλους Παγγαίο. Σίγουρα ένα από τα ωραιότερα θέρετρα του Ν. Σερρών, αν και όχι τόσο γνωστό...ακόμα.                                                                                

το κιόσκι του Πάρκου

......................................................................................................................

Σπήλαιο Αλιστράτης - Φαράγγι Αγγίτη ( Βράους)

  Το Σπήλαιο Αλιστράτης έχει πλούσιο διάκοσμο, και πολλούς 

φωτογραφία από την ιστοσελίδα του Σπηλαίου

διαφορετικούς σχηματισμούς σταλακτιτών και σταλαγμιτών και το σπουδαιότερο, είναι ένα από τα λίγα "ζωντανά επισκέψιμα σπήλαια" της χώρας μας. Δηλαδή, ο διάκοσμος του δεν είναι απλά απολιθώματα αλλά ακόμα σχηματίζεται. Αυτό επιτυγχάνεται με την συνεχή παρακολούθηση όλων των κρίσιμων συνθηκών του, όπως υγρασία, Διοξείδιο του άνθρακα κλπ. με υπερσύγχρονα μέσα. Ο επισκέπτης του μαγεύεται με την διαδρομή σε βάθος ενός περίπου χιλιομέτρου, όπου ο ψυχρός φωτισμός ανάβει μόνο εκεί που βρίσκονται αυτοί, ενώ από τα βάθη του ακούγεται επιβλητική μουσική υπόκρουση. Η επίπεδη διαδρομή του θεωρείται πλεονέκτημα διότι κάνει την διαδρομή εύκολη για όλες τις ηλικίες ακόμα και ατόμων που κινούνται με αμαξίδιο.

Δείτε: ιστοσελίδα σπηλαίου

 

Το φαράγγι του Αγγίτη (Βράους κατά το τοπικό ιδίωμα) στο πιο εντυπωσιακό του μέρος, περνά κοντά στο Σπήλαιο. Ένα μονοπάτι σε οδηγεί εκεί, όπου υπάρχει πλακόστρωτη διαδρομή για να κατέβεις χαμηλά κι από εκεί με μία πεζογέφυρα μπορείς να περάσεις απέναντι. Ο παφλασμός του νερού σε συνδυασμό με την γεωμορφολογία του τοπίου, ιδιαίτερα της άνοιξη αποτελεί μια ιδιαίτερη εμπειρία.  

                                   Προϊστορικές βραχογραφίες: Κι αυτές βρίσκονται σε κοντινή απόσταση με το Σπήλαιο, ψηλά στο φαράγγι και έχουν τύχει πεδίο πολλών συζητήσεων για την ηλικία τους και την θεματολογία τους. 

  Στην είσοδο του χώρου των Σπηλαίων, υπάρχουν μαγαζάκια για σουβενίρ αλλά και η αίθουσα όπου γίνονται τα μαθήματα της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, που προσφέρει το Σπήλαιο. Ακολουθεί το αναψυκτήριο, όπου ο κάθε επισκέπτης μπορεί να έχει έναν καφέ ή ότι άλλο προσφέρεται.

...............................................................................................................

Διάφορες εικόνες του χωριού:

Ένα από τα κτίρια  που δεσπόζει στο χωριό είναι το Δημοτικό του σχολείο. Ένα κτίριο που ολοκληρώθηκε το 1930 περίπου, σωστό κομψοτέχνημα για την εποχή του. Κτίστηκε πάνω σε τυποποιημένα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας με μια πρώτη οικονομική εισφορά του κράτους. Ολοκληρώθηκε με εισφορές των κατοίκων του χωριού.

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αθανασίου,  στην ανατολική είσοδο του χωριού, είναι ένα ακόμα κτίριο που εντυπωσιάζει. Κτισμένος κατά τον 19ο αιώνα, με το καμπαναριό του να προστίθεται στις αρχές του 20ου αιώνα, αποτελεί το κοινωνικό κέντρο της Αλιστράτης. Πολιούχος του χωριού, με διπλό εορτασμό, έναν στις 18 Ιανουαρίου και τον άλλο στις 2 Μαΐου. Συνήθως το πανηγύρι γίνεται τον Μάιο.