 |
| Ο Δίας σαν βοσκός αποπλανά την Μνημοσύνη Jakob de Wit (1727) |
Μνημοσύνη. Μια από τις πολλές θεότητες των Αρχαίων μας προγόνων, η οποία προσωποποιεί την μνήμη και τον Πολιτισμό. Άγνωστη στους πολλούς, δικαίως, μιας και Πάνθεον των αρχαίων είναι ατελείωτο. Κι όμως, ο σπουδαίος Αμερικανός μουσικός, στιχουργός και ποιητής, κάτοχος του Νόμπελ Λογοτεχνίας 2016, Bob Dylan, το 2020 έγραψε ένα τραγούδι για την μητέρα των Μουσών, την Μνημοσύνη. Μητέρα των Μουσών από τον Δία, κι όπως λέει ο μύθος, αυτός κοιμήθηκε μαζί της για εννέα συνεχείς νύχτες ώστε να δημιουργηθούν οι εννέα θεές της μουσικής, του χορού και της ποίησης.
Στους στίχους του τραγουδιού αυτού καλεί την Μνημοσύνη, να του τραγουδήσει για όλα όσα θεωρεί σπουδαία. Την αγάπη που έφυγε γρήγορα, για τους ήρωες που στάθηκαν μόνοι τους, θέλοντας να ελευθερώσουν τον κόσμο. Και στη συνέχεια της εξομολογείται την αγάπη του, για την πρωτότοκη κόρη της, την Καλλιόπη, προστάτρια της επικής ποίησης αλλά το σημαντικότερο είναι ότι φτάνοντας στο τέλος της ζωής του, αισθάνεται ότι δεν έχει "δει" όσα θα ήθελε και ζητεί τη συνδρομή της, για να το πετύχει.
Πόσο παρόμοιο είναι με αυτό, που έκανε ο Όμηρος, όπου στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια, επικαλείται συνολικά δεκαεπτά φορές την μούσα, να τον βοηθήσει στην ιστόρηση των δύο αυτών επών. Το ίδιο κάνει και ο Ησίοδος, όπου στο ποίημα του "Έργα και Ημέραι" επικαλείται τις Μούσες για να το γράψει. Κι από εκεί και πέρα, κάθε καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του, οφείλει να βρει τη δική του Μούσα.
Είναι αλήθεια ότι χαίρομαι όταν ανακαλύπτω σημαντικούς, ξένους καλλιτέχνες, οι οποίοι έχουν εμπνευστεί έργα τους από την αρχαία ελληνική μυθολογία, αλλά συγχρόνως θλίβομαι, όταν γνωρίζω πόσο έχει υποβαθμιστεί το ανάλογο αντικείμενο στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση της χώρας μας. (Μακάρι να ήταν αυτό το μόνο στραβό στα εκπαιδευτικά πράγματα της πατρίδας μας.)
Ας διαβάσουμε όμως τους στίχους του Bob Dylan:
Ωραία ανάρτηση. Και εγώ χαίρομαι να ανακαλύπτω ξένουν γενικά αλλά και καλλιτέχνες που εμπνέονται από την ελλ. μυθολογία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι έχει υποβαθμιστεί στα σχολεία η μυθολογία, αλλά και τι να πουν σε παιδιά δημοτικού με τόσες σκανταλιές που έκανε ο Δίας;
Καλό μήνα Βασίλη
Πάω να ακούσω τον Dylan
Πάντα υπάρχει τρόπος να μιλήσεις στα παιδιά, για οποιοδήποτε θέμα, σεβόμενος όμως την ηλικία τους. Η μυθολογία δεν είναι απλώς ένα όμορφο παραμύθι όπως το υποβίβασαν αλλά μέρος της ταυτότητας μας. Δεκάδες καλλιτέχνες σε όλον τον κόσμο έχουν εμπνευστεί από αυτήν και την παιδιά μας σήμερα, την αγνοούν.
ΔιαγραφήΧάρηκα που σου άρεσε η εγγραφή μου, Άννα! Την Καλημέρα μου!
Βασίλη, αγαπητέ φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαπιστώνω, μία ακόμα φορά, ότι έχω σοβαρό θέμα με την παρακολούθηση των αναρτήσεών σου. Κάτι συμβαίνει και ο αναγνώστης της google μένει "παγωμένος" σε μία ανάρτηση εδώ και 7 μήνες, παρακαλώ. Και, ευτυχώς με τη βοήθεια μιας αγαπημένης φίλης, κατάφερα πάλι να βρω το νήμα, όλων των χαμένων αναρτήσεών σου. Ειλικρινά λυπάμαι και νιώθω άσχημα.
Στην ουσία τώρα, κοίτα που οι ξένοι, δίνουν μεγαλύτερο σεβασμό στην αρχαία Ελληνική λυρική ποίηση από το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα. Τραγικό αυτό ναι;
Χαίρομαι, που μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη, Βασίλη μου και σε καμαρώνω για την ποιότητά σου.
Εύχομαι να έχει λυθεί το πρόβλημα, διότι η συμμετοχή σου μου έλειψε αληθινά. Αν δεν λύθηκε, πες μου, να σε ειδοποιώ διαφορετικά.
ΔιαγραφήΗ αρχαία ελληνική γραμματεία, παρά την δική μας απαξίωση, έξω σε σημαντικούς καλλιτεχνικούς κύκλους, εξακολουθεί να εμπνέει. Εμείς θαρρείς και βαλθήκαμε να ξεθεμελιώσουμε ότι μας συνδέει με το παρελθόν μας. Σε κάθε επίπεδο. Γι΄ αυτό, με τις μικρές μου δυνάμεις, προσπαθώ, να αναδείξω ότι ακόμα είναι ζωντανά, ικανά να εμπνεύσουν σημαντικά έργα.
Χαίρομαι που είσαι εδώ! Την Καλημέρα μου, φίλε!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια φίλε. Δεν θα μπορούσα να λείπω από το μπλογκ σου και τις αναρτήσεις σου.
ΔιαγραφήΈκανα και κάτι άλλο τώρα. Προσέθεσα το μπλογκ σου σε ένα πρόγραμμα, να μού στέλνει e-mail όταν ανεβάζεις ανάρτηση. Θα το κρατήσω και αυτό να το παρακολουθήσω.
Καλό βράδυ φίλε μου και πολύ καλά κάνεις και διατηρείς ζωντανά πράγματα τέχνης σημαντικά.
Βασίλη, συγνώμη που επεμβαίνω και εγώ δεν έχω ειδοποίηση αλλά μπαίνω στο μπλογκ σου συχνά πυκνά να βλέπω τι γίνεται. Όμως θα μπορούσες να βάλεις ενα newsletter να γραφτούμε να παίρνουμε ειδοποιήσεις στα μαίιλ μας. Τι λες;
ΔιαγραφήΣας έχω στείλει ένα newsletter (λίγο πρόχειρο αυτήν τη φορά) από το μέιλ και δίπλα μπορεί να κάνει κάποιος εγγραφή, να του έρχεται αυτόματα ειδοποίηση όταν υπάρχει νέα εγγραφή. Πιστεύω να λυθεί κι αυτό το θέμα.
ΔιαγραφήΒασίλη, το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζω κι εγώ με την ενημέρωση των αναρτήσεών σου κι έχω χάσει πολλές όπως διαπιστώνω με λύπη μου. Διόρθωσα κάτι στις ρυθμίσεις και ελπίζω να αποκατασταθεί το πρόβλημα. Λοιπόν, δεν ήξερα ότι ο αγαπημένος μας Bob Dylan έχει γράψει αυτούς τους στίχους. Πόσα μαθαίνουμε ο ένας με τον άλλο, ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκπληκτικοί στίχοι! Και θα συμφωνήσω μαζί σου για την υποβάθμιση έως και απαξίωση της ελληνικής μυθολογίας, αλλά και της νεώτερης ιστορίας του τόπου, στα σχολεία μας. Εύλογο να υπάρχει ημιμάθεια στην κοινωνία μας, με όλες τις συνέπειες που έχει αυτό.
Να είσαι καλά, Βασίλη!
Ελπίζω να λύθηκε το πρόβλημα, Μαρία, διότι η συμμετοχή σου ήταν ορατή.
ΔιαγραφήΝαι είναι εκπληκτικοί οι στίχοι και δικαίως κατατάσσεις τον Ντύλαν στους αγαπημένους, μιας που έχει την ικανότητα να ξυπνά τις συνειδήσεις ενός κόσμου που αργοσέρνεται προς την απαξίωσή του. Όσο για τα σχολεία, βλέπω ότι η απαξίωση του, είναι είναι φανερή σε όλους, κι αυτούς που ήταν εντός και όλους τους υπόλοιπους. Λυπηρό αλλά αληθινό!
Χάρηκα την συμμετοχή σου, Μαρία!
Την Καλημέρα μου!
Σας έχω στείλει ένα newsletter (λίγο πρόχειρο αυτήν τη φορά) από το μέιλ και δίπλα μπορεί να κάνει κάποιος εγγραφή, να του έρχεται αυτόματα ειδοποίηση όταν υπάρχει νέα εγγραφή. Πιστεύω να λυθεί κι αυτό το θέμα.
Διαγραφή