πρωτογενές πλεόνασμα, πολύτεκνοι, στοχοποίηση...

16 Μαρ 2014

       Πολύ κουβέντα γίνεται για το πρωτογενές πλεόνασμα, που έχει αρχίσει να έχει η χώρα μας. 

Όλοι ξέρουν βέβαια ότι το πλεόνασμα αυτό είναι λογιστικό όπου ο τρόπος υπολογισμού του είναι συμφωνημένος με την τρόικα. Λογιστικά τερτίπια, που αποσκοπούν στην άσκηση συγκεκριμένων οικονομικών πολιτικών. Στην κουβέντα αυτή με ενοχλεί όμως πολύ όταν ακούω για επιστροφή μέρους του πλεονάσματος, στους πλέον αδύναμους και αδικημένους ( δες:  ένστολους, χαμηλοσυνταξιούχους και αδύναμες κοινωνικές ομάδες, κατά τον πρωθυπουργό ). Για τους εξής λόγους:

1. Μειωμένους μισθούς στο δημόσιο δεν έχουν μόνο οι ένστολοι αλλά και οι εκπαιδευτικοί και οι γιατροί για παράδειγμα, ιδιαίτερα αυτοί που έχουν από 1 έως 15 χρόνια υπηρεσίας.
2. Οι επιλεκτικές παροχές προς μέρος εργαζομένων του δημοσίου, μάλλον ρουσφετολογική πολιτική θυμίζει. Τέτοιες πρακτικές του παρελθόντος  έχουν καταδικαστεί από όλους... αλλά εξακολουθούν ως φαίνεται να είναι, ακόμα, πολύ δημοφιλείς .
3. Παροχές ( οι οποίες βέβαια θα είναι εφάπαξ και μέχρι 200 ευρώ ), ίσως ανακουφίσουν τους χαμηλοσυνταξιούχους και τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες πρόσκαιρα, αλλά σίγουρα δεν θα λύσουν κανενός το πρόβλημα.
4. Θα μπορούσαν τα χρήματα αυτά, άποψη μου, να χρηματοδοτήσουν θέσεις εργασίας,είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, έτσι ώστε κάποιοι συμπολίτες μας, κυρίως νέοι ( με ανεργία πάνω από 50% ) να αποκτήσουν μέρος της χαμένης τους αξιοπρέπειας. Όχι ότι λύνεται το πρόβλημα μας, αλλά είναι δικαιότερο το όποιο πλεόνασμα να διανέμεται σε αυτόν που δεν έχει κανένα εισόδημα παρά σε αυτόν που έχει έστω και κάποιο μικρό. 

Προνόμια εισαγωγής των πολύτεκνων στα ΑΕΙ. Όταν θεσπίστηκαν για πρώτη φορά, επί ΠΑΣΟΚ αδυνατούσα να το πιστέψω. Διότι για πρώτη φορά έβλεπα, ότι  ένα ανθεκτικά αδιάβλητο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, από τη μία έβρισκαν τρόπο οι πολιτικοί να το διεμβολίσουν και από την άλλη διέλυαν την όποια έννοια ισοτιμίας και αξιοκρατίας που τυχόν είχαν διαμορφώσει στο μυαλό τους οι νέοι μας, υποψήφιοι για την κατάληψη μια θέσης στα ΑΕΙ. Την ώρα που ξεκινούσαν την ζωή τους ως πολίτες, το ίδιο το κράτος τους ξεχώριζε σε ευνοημένους και μη, όχι ανάλογα με τις ικανότητες τους αλλά ανάλογα με το πόσα αδέλφια είχαν. Επιτέλους καταργείται το προνόμιο αυτό! Από την άλλη βέβαια δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε το μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα που έχουμε ως χώρα, το οποίο όμως δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με απίθανα τεχνάσματα αλλά με σοβαρές πολιτικές, οι οποίες έχουν δοκιμαστεί και πετύχει και αυτές δεν είναι άλλες από την οικονομική ενίσχυση της ανατροφής των παιδιών, με προοδευτικό τρόπο από το πρώτο παιδί. Κάτι που το πολιτικό μας σύστημα μέχρι σήμερα, δεν θέλησε να κάνει.

Στοχοποίηση... Όταν τα επιχειρήματα λιγοστεύουν τότε το πιο εύκολο είναι να στοχοποιούμε τους ανθρώπους εκείνους, που πιστοί στις ιδέες και τις απόψεις τους, έχουν το θάρρος να τις προτείνουν και να τις υλοποιούν. Στο τμήμα Θεολογίας του Αριστοτέλειου, ψηφίστηκε με απόλυτη πλειοψηφία, η ίδρυση τμήματος ισλαμικών σπουδών...και μεμιάς γέμισαν τα  προσκείμενα blog των παραθρησκευτικών και ακροδεξιών οργανώσεων με τα ονόματα των καθηγητών που ψήφισαν υπέρ ( αλλά και κατά ). Ποιο το πρόβλημα κατά αυτούς;  Ότι η ίδρυση ενός τέτοιου τμήματος αποτελεί κίνδυνο για την Πατρίδα. (!)... Από πότε η Ακαδημαϊκή Ελευθερία και Αυτοτέλεια αποτελούν κίνδυνο για την Πατρίδα κύριοι; Στην πραγματικότητα άλλο τους ενοχλεί. Το ότι δεν έχουν σοβαρά ερείσματα στα ΑΕΙ. ( μα ούτε στη Θεολογική βρε παιδί μου;)