Μισιρλού σημαίνει Αιγύπτια. Είναι γνωστό για τους παλαιούς το Μισίρι, όπως λένε στα Αραβικά την Αίγυπτο.
Το τραγούδι μιλάει λοιπόν για μια νεαρή Αιγύπτια, με την οποία είναι κεραυνοβολημένος κάποιος νεαρός, πιθανότατα ξένος:
Μισιρλού μου, η γλυκιά σου ματιά
φλόγα μ’ έχει ανάψει μες στην καρδιά
αχ, γιαχαμπίμπι, αχ, γιαλελέλι, αχ
τα δυο σου χείλη στάζουνε μέλι, αμάν
αμάν Μισιρλού
τρέλα θα μ’ έρθει, δεν υποφέρω πια
αχ, θα σε κλέψω μέσα στην Αραπιά
αμάν Μισιρλού
μαυρομάτα Μισιρλού μου, τρελή
τη ζωή μου αλλάζω μ’ ένα φιλί
αχ, γιαχαμπίμπι, μ’ ένα φιλάκι, αχ
απ’ το δικό σου το στοματάκι, αμάν
αμάν Μισιρλού
τρέλα θα μ’ έρθει, δεν υποφέρω πια
αχ, θα σε κλέψω μέσα απ’ την Αραπιά
αμάν Μισιρλού
Το τραγούδι πρώτη φορά ηχογραφήθηκε στην Αμερική το 1927, στα στούντιο της Columbia, σε μουσική του Νίκου Ρουμπάνη και εκτέλεση του Τέτου Δημητριάδη. Ο Νίκος Ρουμπάνης καθώς είχε θητεύσει ως αρχιμουσικός στην Αίγυπτο, πιθανότατα το έγραψε εκεί. Σίγουρα όμως παιζόταν και παλαιότερα απλώς αυτή είναι η επίσημη πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού, την οποία μπορείτε να ακούσετε παρακάτω:
Το 1941 ο Ρουμπάνης τη διασκευάζει σε μια πιο οριεντάλ και τζαζ εκδοχή, πολύ πιο κοντά στην εκδοχή, που όλοι γνωρίζουμε ως σήμερα:
Το τραγούδι το διεκδικούν και άλλοι λαοί, Άραβες, Πέρσες, Τούρκοι και Εβραίοι. Επίσημα όμως μετράει η πρώτη καταγεγραμμένη εκτέλεση του κι αυτή είναι ελληνική. Άποψη μου είναι σήμερα το τραγούδι ανήκει στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά κι αυτό θα γίνει εμφανές παρακάτω στην εγγραφή μου. Αξίζει όμως να ανεβάσω μια αραβική εκτέλεση του τραγουδιού, από τον Λίβανο, του 1948:
Παραδόξως στην ελληνική δισκογραφία, ως πρώτη εκτέλεση αναφέρεται αυτή της Σοφίας Βέμπω, το 1947. Σημαντική καλλιτέχνης μας, για την οποία σκοπεύω να κάνω αργότερα ένα αφιέρωμα, αλλά και οι πολλές ηχογραφήσεις ελληνικών τραγουδιών, κάθε είδους, της Αμερικής στις αρχές του εικοστού αιώνα, ανήκουν στη δισκογραφία μας.
Αυτό βέβαια δεν μειώνει την αξία της Βέμπω, ειδικά όταν τραγουδά τη Μισιρλού, στο οποίο τραγούδι εκπέμπει έναν απίστευτο αισθησιασμό.
Το 1963 η Μισιρλού διασκευάστηκε για ηλεκτρική κιθάρα από τον Ντικ Ντέιλ, ο οποίος είχε λιβανέζικη καταγωγή, κι έτσι το τραγούδι ήρθε σε επαφή με το νεανικό κοινό των ΗΠΑ. Η εκτέλεση του Ντέιλ είναι αυτή που ακούγεται και στην ταινία του Pulp Fiction (1994).
Το 2004 επιλέχθηκε ως ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά τραγούδια για την τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων και τραγουδήθηκε από την Άννα Βίσση.
Το 2006 η εκτέλεση του Ντέιλ έγινε η βάση της ραπ εκδοχής του τραγουδιού από τους Black Eyed Peas, Pump it.
(δυστυχώς το παραπάνω βίντεο έχει ασυγχρονία ήχου - εικόνας, ας μείνουμε στην φωνή της Ίκαρη)
Με δέκα χρόνια διαφορά -έστω- τα μεγάλα πνεύματά μας (!) συναντήθηκαν, Βασίλη μου! Λατρεμένη Μισιρλού, όπως και να 'χει!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://pistos-petra.blogspot.com/2014/04/blog-post_8.html
Μα πώς θα ήταν δυνατόν, ένα από τα πιο εμβληματικά τραγούδια του ελληνικού ρεπερτορίου ( πιθανόν και του παγκόσμιου), να σε αφήσει ασυγκίνητη; Ναι με πρόλαβες, με μεγάλη απόσταση, υπέροχη και η δική σου εγγραφή κι όπως βλέπεις την αγαπημένη σου διασκευή την έχω συμπεριλάβει κι εγώ.
ΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Πέτρα!
Αγαπημένο τραγούδι, ωστόσο δεν ήξερα την ιστορία του. Χιλιοτραγουδισμένο όντως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Βασίλη
Χαίρομαι που μπόρεσα να κάνω γνωστή την ιστορία αυτού του τραγουδιού...
ΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Άννα!
Ω τι ομορφιές έχουμε σήμερα, Βασίλη! Μουσική και τραγούδι. Και μάλιστα ένα τραγούδι από τα πιο τραγουδισμένα στον κόσμο, τα πιο πολυ-πολιτισμικά, κύρια με ρίζες Ανατολής. Πολύ όμορφο τραγούδι, με ρυθμό εξαιρετικό και ξεσηκωτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παρουσίαση που μάς έκανες, φίλε μου, λειτουργεί σαν εγκυκλοπαίδεια για να ενημερώσουμε τις γνώσεις μας.
Χαίρομαι που συναντιόμαστε σε τέτοια θέματα, φίλε μου, λείπουν τέτοιες αναφορές στην καθημερινότητά μας και σε ευχαριστούμε πολύ.
Στέλνω την καλησπέρα μου.
Ήταν μια εγγραφή, που την πάλευα πολύ καιρό, και ήρθε ο καιρός να σας την παρουσιάσω. Αγαπημένο τραγούδι, που ανήκει πλέον σε όλον τον κόσμο και πολύ χαίρομαι με αυτό.
ΔιαγραφήΤην καλημέρα μου, Γιάννη!
Αν και απ' τα πλέον αγαπημένα άσματα, αγνούσα όλες αυτές τις πληροφορίες και κυρίως την προέλευση του τίτλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε Βασίλη!
Γραμμένο σε μια εποχή που η χώρα μας διατηρούσε στενούς δεσμούς ακόμα με τις χώρες της Ανατολής ( Τουρκία. Αίγυπτο κ.α.). Βλέπεις υπήρχε εκεί έντονο το ελληνικό στοιχείο το οποίο ουσιαστικά έχει χαθεί σήμερα, για τους γνωστούς λόγους.
ΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Μαρία!