Jean Michel Guenassia |
Κεντρικό πρόσωπο των Αθεράπευτα Αισιόδοξων, είναι ο Μισέλ Μαρινί, όπου το 1959 είναι μόλις δώδεκα χρόνων. Κακός μαθητής στο σχολείο, δίχως κανέναν προσανατολισμό στη ζωή του, μεγαλώνει μέσα σε μια δυσλειτουργική οικογένεια. Κι όμως είναι μανιώδης αναγνώστης κάθε βιβλίου το οποίο μπορεί και το διαβάζει σε χρόνο ρεκόρ. Στον ελεύθερο χρόνο του συχνάζει στο μπιστρό Balto, όπου συναντιέται με τους φίλους του για να παίξει ποδοσφαιράκι, στο οποίο είναι παιχνίδι είναι ανίκητος. Στην πίσω αίθουσα του μπιστρό, λειτουργεί μια άτυπη σκακιστική λέσχη, στην οποία κατορθώνει πολύ γρήγορα να γίνει δεκτός ως θεατής. Το ιδιαίτερο σε αυτήν τη λέσχη είναι, ότι εκεί συχνάζουν πολιτικοί πρόσφυγες από τις κομμουνιστικές χώρες, βρισκόμαστε στην εποχή του ψυχρού πολέμου, οι οποίοι σε κάποια στιγμή της ζωής τους ασμένως εγκατέλειψαν τις οικογένειες τους, μαζί εγκατέλειψαν και τα ιδεώδη με τα οποία μεγάλωσαν και πίστεψαν για να γλιτώσουν τις ζωές τους. Κι όμως αυτοί οι άνθρωποι, ο Ίγκορ, ο Λεονίντ, ο Σάσα, ο Ίμρε και άλλοι, που κάνουν κάθε είδους δουλειές για να επιβιώσουν, φαινομενικά χωρίς κανένα μέλλον, διακρίνονται για την αισιοδοξία τους. Είναι αθεράπευτα αισιόδοξοι. Ο συγχρωτισμός του Μισέλ Μαρινί με αυτούς τους ανθρώπους, είναι η αιτία για να αλλάξουν τα πάντα στη ζωή του. Κοντά στον Σάσα, έναν αποκομμένο απ΄ τους υπόλοιπους πρόσφυγα, κάνει και τα πρώτα του βήματα στην τέχνη της φωτογραφίας, με την οποία στο μέλλον θα ασχοληθεί επαγγελματικά.
Στις σελίδες των Αθεράπευτα Αισιόδοξων, θα δούμε τις ανησυχίες της γαλλικής νεολαίας της δεκαετίας του '60, θα νιώσουμε τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα του πρωταγωνιστή για τη γυναίκα που τον σημάδεψε για πάντα, την Καμίγ, τις ανησυχίες του ιδεαλιστή αδελφού του Φρανκ αλλά και την ιδιαίτερη σχέση του Μισέλ με την κοπέλα του Φρανκ, την Σεσίλ και τον αδελφό της. Κι όλα αυτά με φόντο τον Αλγερινο-γαλλικό πόλεμο, που σκίαζε όλη της Γαλλική κοινωνία. Στον πόλεμο αυτόν στέλνεται και ο Φρανκ, ο οποίος μπλέκει σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, από την οποία όπως φαίνεται δεν υπάρχει διαφυγή. Χωρίζει την Σεσίλ με έναν άκομψο τρόπο, γεγονός που αυτή ποτέ δεν του συγχωρεί.
Οι Χώρες της Επαγγελίας ακολουθούν όχι μόνο τον Μισέλ Μαρινί (από τα δεκαεπτά του και μετά) αλλά και τον αδελφό του, τον Φρανκ, ο οποίος βρίσκεται εγκλωβισμένος στην Ελεύθερη πια Αλγερία, έχοντας πείσει τον εαυτό του, ότι εκεί επιτέλους θα οικοδομηθεί ένα νέο, δίκαιο, μα κυρίως σοσιαλιστικό κράτος. Συγχρόνως παρακολουθούμε και τη συνέχεια της ζωής των μελών της Λέσχης των Αθεράπευτα Αισιόδοξων του μπιστρό Batlo. Του Ίγκορ, ο οποίος γεμάτος τύψεις, αποδέχεται ένα έγκλημα το οποίο ουδέποτε διέπραξε. Αφού αποφυλακιστεί μαζί με τον Λεονίντ και τον Μισέλ ταξιδεύουν ως το Ισραήλ. Οι δύο πρώτοι προσπαθούν να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους σε μία χώρα που αποδέχεται τον καθένα, φτάνει να δηλώνει Εβραίος και ο Μισέλ για να αναζητήσει την αγαπημένη του Καμίγ, της οποίας έχει χάσει τα ίχνη. Κι από εκεί και πέρα ξεκινά ένα απίστευτο γαϊτανάκι εξελίξεων και συμπτώσεων, τις οποίες ο συγγραφέας με μαεστρία παρουσιάζει, την μία εστιάζοντας στον Μισέλ και την άλλη στον Φράνκ, τα δύο αδέλφια που έχουν χάσει τα ίχνη ο ένας του άλλου.
Με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, όταν ανατρέπεται πλήρως το παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό, βρίσκουμε τον Φράνκ ως έναν ιδιαίτερα αγαπητό μοναχό στην ενδοχώρα της Ρωσίας. Το αποκορύφωμα έρχεται όταν τα αδέλφια συναντώνται, μαζί τους και η κόρη του Φρανκ και της Σεσίλ, την ύπαρξη της οποίας αγνοούσε έως τότε.
Και τα δύο μυθιστορήματα διαβάζονται ευχάριστα, κράτησαν το ενδιαφέρον μου αμείωτο σε κάθε στιγμή του, απόλαυσα μια ιστορία με πολλές διαφορετικές παραμέτρους και τελικά με δικαίωσαν, που τα επέλεξα. Τα πλεονεκτήματά τους είναι ότι κατόρθωσαν να με συμπαρασύρουν σε ένα νοερό ταξίδι στον χρόνο και την εποχή όπου διαδραματίστηκαν σημαντικά ιστορικά γεγονότα στην ήπειρο μας, να με τοποθετήσουν ανάμεσα στους πρωταγωνιστές τους, να με κάνουν συμμέτοχο των αγωνιών και των προσδοκιών τους. Ο Γάλλος συγγραφέας Jean Michel Guenassia, απέδειξε πόσο μεγάλος συγγραφέας είναι, φτιάχνοντας δύο πολυσέλιδα μυθιστορήματα, τα οποία όχι μόνο δεν σε κουράζουν αλλά τελειώνοντάς τα, αισθάνεσαι εκείνη την ιδιαίτερη ικανοποίηση που αφήνει η ανάγνωση ενός βιβλίου, που σε κάνει σοφότερο άνθρωπο.
Το να νιώθεις σοφοτερος διαβάζοντας αυτό τα βιβλία νομίζω ότι είναι το ζητούμενο. Δεν το κατορθώνουν όλοι οι συγγραφείς κάτι τέτοιο. Και εμένα αυτό μου αρέσει στα βιβλία. Και το ιστορικό πλαίσιο βέβαια που κινείται μια υπόθεση. Φαίνονται αξιόλογα, δεν τα έχω διαβάσει αλλά μπήκαν στη λιστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Βασίλη για άλλη μια υπέροχη βιβλιοπαρουσίαση. Έχεις γίνει ειδικός στις βιβλιοπαρουσιάσεις, το ξέρεις;
Καλό σου μεσημέρι
Ευχαριστώ Άννα για τα καλά σου λόγια! Απλώς μου αρέσει το διάβασμα κι αν κάποιο μυθιστόρημα μου αρέσει, θέλω να μοιραστώ τις "εντυπώσεις" μου μαζί σας, δίχως να προδίδω βασικά σημεία της ιστορίας. Χαίρομαι που σου αρέσει!
ΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου!
Οι βιβλιογραφικές σου αναζητήσεις, πάντα προκαλούν αμείωτο ενδιαφέρον, Βασίλη καθώς στις επιλογές σου, συναντά κανείς, πολύ ενδιαφέροντα έργα. Έτσι και εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πάντα να διαβάζω βιβλιοπαρουσίαση δική σου. Έχω πολλά να εισπράξω από αυτήν.
Στέλνω την καλησπέρα μου, καλέ μου φίλε.
Σε ευχαριστώ, φίλε μου! Είναι μυθιστορήματα τα οποία απόλαυσα και θέλω να μοιράσω αυτήν την χαρά μαζί σας!
ΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Γιάννη!
Aυτού του είδους τα μυθιστορήματα είναι η προτίμησή μου Βασίλη. Η παρουσίασή σου έκανε πιο έντονη την επιθυμία μου να διαβάσω τους Αθεράπευτα Αισιόδοξους γιατί πέρα από την δική μας αθεράπευτα αισιόδοξη νεότητα, που μου την θυμίζει πολύ ο τίτλος του βιβλίου, το βιβλίο αυτό αναφέρεται και στην Αλγερινή επανάσταση που με έχει απασχολήσει λογοτεχνικά τα τελευταία χρόνια. Οι "pied noir" ( οι άνθρωποι με τα μαύρα πόδια) και η αναγκαστική τους μετοίκηση στην Γαλλία μετά την Αλγερινή Επανάσταση ήταν και είναι αγκάθι της Γαλλικής Πολιτικής μέχρι και πρόσφατα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστούμε για την παρουσίαση Βασίλη, φαίνονται πολύ ενδιαφέροντα και τα δυο βιβλία. Να είσαι καλά.
Καλό μήνα και καλό Σαββατοκύριακο.
Οι αθεράπευτα αισιόδοξοι είναι ένα από τα μυθιστορήματα, τα οποία συνιστώ ανεπιφύλακτα. Δυστυχώς οι Αλγερινοί, που εξαναγκάστηκαν σε φυγή, για να γλιτώσουν από την εκδίκηση των δικών τους, ποτέ δεν έλαβαν ισότιμη αντιμετώπιση εντός της Γαλλίας. Κι αυτό φαίνεται από τις τακτικές εξεγέρσεις των εγγονιών τους, στις γειτονιές γκέτο, που κατοικούν.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Μαρία!
Την Καλημέρα μου!
Είναι απ' τα βιβλία που οικτίρω τον εαυτό μου γιατί δεν τα έχω διαβάσει (ακόμα). Απ' τις περιγραφές σου επιβεβαιώνονται τα σχόλια που έχω κατά καιρούς δει για τον αναγνωρισμένο και βραβευμένο Guenassia. Να είσαι καλά Βασίλη, εξαιρετικές πάντα οι επιλογές σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα θα σου αρέσουν. Ειδικά το πρώτο. Το δεύτερο ολοκληρώνει την ιστορία, όταν το διάβασα ένιωσα ότι πραγματικά γνώρισα τους ήρωες τους συγγραφέα, οπότε κι αυτό λογικά πρέπει αν διαβαστεί. Πολυσέλιδα αλλά εύκολα στην ανάγνωσή τους.
ΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Μαρία!