Καμπίνα για λουόμενους σε μια λιμνούλα από τις πολλές στο Sankt Gallen. Για τα δικά μας δεδομένα, το κολύμπι υπό τέτοιες συνθήκες, με ένα λασπώδη πυθμένα μου φαίνεται αδιανόητο.
Στο Sankt Gallen επιτρέπεται η στάθμευση επί του δρόμου, αυστηρά μόνο σε οριοθετημένη θέση με μπλε γραμμή. Στην περίπτωση της εικόνας, ο κάτοχος του αυτοκινήτου το είχε παρκάρει κανονικά αλλά ο Δήμος με προειδοποιητική πινακίδα, που είχε τοποθετήσει μια βδομάδα πριν, ανακοίνωνε ότι την συγκεκριμένη ημέρα η στάθμευση απαγορευόταν. Πράγματι, την ημέρα εκείνη έρχεται το συνεργείο εργασιών του Δήμου, το αυτοκίνητο δεν είχε μετακινηθεί, ειδοποιείται αμέσως η αστυνομία, αυτή με τη σειρά της ειδοποιεί τον κάτοχο του αυτοκινήτου και τον γερανό, το αυτοκίνητο μετακινήθηκε και έπεσε το ανάλογο πρόστιμο. Όλα αυτά ήταν υπόθεση μισής ώρας.
Αυτόματα ταμεία πληρωμής σε σούπερ μάρκετ. Κτυπάς μόνος σου τα προϊόντα που αγόρασες και πληρώνεις με κάρτα ή μετρητά. Η υπάλληλος δεξιά καλείται μόνο σε κάποια αστοχία ή όταν αγοράζεις ποτά, που πρέπει να επιδείξεις τη ταυτότητα σου, για να δει ότι είσαι ενήλικας. Η εμπιστοσύνη προς τον πολίτη είναι δεδομένη αλλά και κανένας δεν διανοείται να κλέψει. Αποτελεί ζήτημα τιμής για τον πολίτη η κλοπή.
Πάγκος Λαϊκής: Οριοθετημένος από τον παραγωγό, (όλοι είναι παραγωγοί και στο παζάρι πάνε κυρίως οι γυναίκες τους). Με που εισέρχεσαι στον χώρο φοράς την μάσκα σου, στο τραπεζάκι μπροστά βλέπεις το αντισηπτικό, Μεγάλη ποικιλία προϊόντων και καλές τιμές για τα Ελβετικά δεδομένα.
Σύστημα αποκομιδής απορριμμάτων: Στη φωτογραφία βλέπετε μια σακούλα σκουπιδιών. Την αγοράζεις από τον Δήμο και κοστίζει 2 φράγκα. (περίπου: 1,8 ευρώ). Αυστηρά τα οικιακά απορρίμματα μαζεύονται σε αυτές τις σακούλες. Μια φορά ην εβδομάδα, την αφήνεις έξω από το σπίτι σου, στο πεζοδρόμιο, και γίνεται η αποκομιδή. Αν κάνεις περισσότερα απορρίμματα, υπάρχουν βυθιζόμενοι κάδοι και τα πετάς εκεί, πάντα όμως στην ειδική σακούλα του Δήμου. Πώς ελέγχεται; Υπάρχει ειδική αστυνομία απορριμμάτων, που παρακολουθούν αν όλοι είναι συνεπείς. Πουθενά πάντως δεν βλέπεις το δικό μας χάλι με τους κάδους που "μοσχοβολούν" από μακριά. Όσο για την ανακύκλωση, υπάρχει ένα σχετικά πολύπλοκο σύστημα. Τα χαρτιά τα συσκευάζεις σε δέματα και τα αφήνεις έξω από το σπίτι σου, μια φορά την εβδομάδα. Κονσέρβες, γυαλιά ανά χρώμα τα μεταφέρεις ο ίδιος σε συγκεκριμένα μέρη της πόλης, όπου υπάρχουν οι σχετικοί κάδοι και τα αφήνεις. Μέσα στα σπίτια, υπάρχουν και οι αντίστοιχοι οικιακοί κάδοι. Άχρηστα έπιπλα. Έχεις το δικαίωμα για μια -δυο μέρες να τα εκθέσεις στο πεζοδρόμιο, μπροστά στο σπίτι σου για να αγοραστούν από κάποιον περίοικο. Αν δεν πουληθούν, ο ίδιος φροντίζεις για την καταστροφή τους, σε συνεργασία με το Δήμο. Άλλα ήθη.....
Στη φωτογραφία βλέπετε συσκευασίες από τα McDonalds. Η πρώτη , για τις πατάτες, έχει τον QR κωδικό. Όλα τα καταστήματα έχουν αυτόν τον κωδικό σε εμφανές μέρος, ακόμα και πάνω στα τραπέζια, ο οποίος οδηγεί διαμέσου του κινητού σου, στην ιστοσελίδα του καταστήματος. Το σηματάκι από κάτω, με την ελβετική σημαία, γράφει SUISSE QARANTIE.Το σήμα αυτό το φέρουν, πλήθος προϊόντων διατροφής και σημαίνει ότι οι πρώτες ύλες τους είναι εγγυημένες από τις αυστηρές προδιαγραφές, που ορίζει η ελβετική νομοθεσία. Πάντως οι άνω συσκευασίες δεν ήταν ανακυκλώσιμες.
Πυρηνικά καταφύγια. Σύμφωνα με την ελβετική νομοθεσία, από τη δεκαετία του '50, όλες οι κατοικίες πρέπει να έχουν στα υπόγεια τους, το δικό τους πυρηνικό καταφύγιο. Στη φωτογραφία βλέπετε την βαριά πόρτα που κλείνει ένα από αυτά. Τεράστιο κόστος κατασκευής για έναν κίνδυνο που φαντάζει μακρινός. Όχι όμως και η πυρηνική ενέργεια που χρησιμοποιούν για τις ενεργειακές τους ανάγκες... Επιπρόσθετα διατηρούν έναν ισχυρό στρατό, που εκτός την υποχρεωτική θητεία έχει και ετήσιες υποχρεωτικές ασκήσεις για τους έφεδρους. Η απουσία τους από την εργασία τους, πληρώνεται κανονικά από τον εργοδότη τους. Υποστηρίζουν ότι από την μια η στρατιωτική τους ισχύς και από την άλλη το δύσβατο του εδάφους της, είναι η βασική αιτία που οι Γερμανοί σεβάστηκαν την ουδετερότητά της στον Β΄Π.Π. (και όχι οι τράπεζες της, με τον ιδιωτικό πλούτο όλων των συμμετεχόντων μερών)
ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Πράσινα λιβάδια, άφθονα νερά, ψηλά χιονισμένα βουνά, η πρώτη εικόνα που έχει κάποιος για την Ελβετία.
Οι Ελβετοί είναι λάτρεις του θείου δώρου που απολαμβάνουν. Κάθε Σαββατοκύριακο, ανάλογα τις καιρικές συνθήκες, θα εκδράμουν εκτός πόλης, είτε για σκι, είτε για πεζοπορία, είτε για ποδηλασία, είτε για μια βουτιά σε μια από τις πολλές λίμνες του καλοκαιρινούς μήνες, ή για ένα απλό πικ-νικ. Χιλιάδες αγελάδες βόσκουν στα ατελείωτα λιβάδια τους, ακόμα και δίπλα στις πόλεις τους, σε περιφραγμένους χώρους. Όλοι τους αναγνωρίζουν τον πλούτο που τους χαρίζει η κτηνοτροφία και ειδικά την αξία του γάλακτος για την οικονομία τους. Αν μιλάμε όμως για κρέας, υπάρχουν αντικίνητρα για την κατανάλωση του, όπως η πολύ υψηλή τιμή του, κάτι που δεν το φαντάζεσαι με τίποτε.
Δείτε τις προηγούμενες εγγραφές μου για την Ελβετία
Τέλος...
|
Πολύ σημαντικά τα στοιχεία στη σημερινή τρίτη παρουσίαση Βασίλη μου. Σημαντικά στοιχεία που δείχνουν τη χαώδη διαφορά της παιδείας στις κοινωνίες μας. Επίπεδα που δεν θα φτάσουμε ποτέ μην το συζητάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜένω στο τελευταίο σου επίπεδο φίλε μου.
Η Ελβετία κράτησε ως κόρη οφθαλμού την αγροτική της οικονομία και την αναδεικνύει. Εμείς τι κάνουμε αλήθεια; Ποιος είναι ο ρόλος που θέλουμε να δώσουμε στη χώρα μας;
Καλησπέρα αγαπητέ φίλε και ευχαριστούμε για την όμορφη παρουσίαση.
Ναι, υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ αυτών κι εμάς, διότι έχουν μάθει να σέβονται το κράτος. Πλούσιο κράτος για να λέμε την αλήθεια, αλλά ισχυρό σε θεσμούς. Όσο για την φύση, το μόνο που θα προσθέσω είναι ότι πουθενά δεν είδα ούτε ένα χαρτάκι πεταμένο. Κτηνοτροφία, τιμή τους και καμάρι τους, μόνο τα αγάλματα με τσοπαναρέους να δεις, θα καταλάβεις.
ΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Γιάννη!
Χρήσιμες πληφορορίες και συγκρινόμενες με τη χώρα μας μας αφήνουν μια πίκρα αλλά άλλη χώρα η Ελβετία. Τελείως διαφορετική. Όταν είχα πάει εγώ έλεγαν ότι όταν υπήρχαν έργα και χρειάζονταν εργατικά χέρια μια και οι Ελβετοί δεν εργάζονταν χειρωνακτικώς, προσλάμβαναν από γειτονικές χώρες και είχαν άδεια για όσο κρατούσε το έργο και τους είχαν καταλύματα για να μένουν γιατί ήταν αδιανόητο να δουν στους δρόμους ή άστεγους ή περιπλανώμενους χωρίς κάπου να κοιμηθούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αγελάδες τους δίπλα στα σαλέ τους βόσκουν. Και η φύση χαρίζει άπλετη ομορφιά στην Έλβετία. Πράσινο πολύ και το χαίρεσαι να το βλέπεις αλλά 22 βαθμούς ήταν όταν πήγα εγώ το καλοκαίρι τους, η ανώτερη θερμοκρασία.
Όσο για τα αυτόματα μηχανήματα πληρωμής με φοβίζουν λίγο. Ο κόσμος πού θα εργαστεί αν επικρατήσουν; Γι αυτό έχουν και ακριβό τουρισμό.
Υπέροχο το οδοιπορικό σου Βασίλη το χάρηκα πολύ.
Η Ελβετία ήταν πάντα απωθημένο μου και ηρέμησα που ικανοποιήθηκε
Καλό κουράγιο στον καύσωνα
Οι αγελάδες είναι παντού. Μόλις βγεις από την πόλη τις βλέπεις, όμορφες περιποιημένες, Η κτηνοτροφία τους αποφέρει χρήματα και αυτοί ξέρουν να το εκτιμούν αυτό. Οι κτηνοτρόφοι χάιρουν ιδιαίτερης εκτίμησης μα και αυτοί είναι σύγχρονοι πλέον επαγγελματίες που λειτουργούν σε άλλο επίπεδο, δίχως όμως να απεμπολούν την ισχυρή παράδοση αιώνων που κουβαλούν στις πλάτες τους.
ΔιαγραφήΤην καλημέρα μου, Άννα!
Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να επισκεφθώ αυτή τη χώρα, την γνώρισα καλά όμως μέσα απ' τις μαρτυρίες και τις φωτογραφίες σου, Βασίλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπόδειγμα χώρας κι έτσι όπως έχει καταντήσει η Ευρώπη, είναι ένας παράδεισος καταμεσής μιας ηπείρου που όσο γερνάει, ασχημαίνει.
Να είσαι καλά!
Ναι είναι ένας παράδεισος, ιδιαίτερα με τις συνθήκες που έχουμε στην χώρα μας. Εύκολη ζωή, δίχως ιδιαίτερες σκοτούρες, όπου ζεις αξιοπρεπώς με την εργασία σου, παρά την ακρίβεια. Δεν ξέρω όμως, εμένα μου έλειπε η Πατρίδα. Ο ήλιος της, η αλμύρα της... Νοσταλγία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Μαρία!