Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2020

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ του Περικλή Κοροβέση

 Ο Περικλής Κοροβέσης ως συγγραφέας, είναι πιο γνωστός για το βιβλίο του "Ανθρωποφύλακες", στο οποίο περιέγραφε την οδυνηρή εμπειρία του από τα κρατητήρια κατά την περίοδο της δικτατορίας των Συνταγματαρχών στην χώρα μας. Ανήκε στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς, εκλέχθηκε βουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2007, το 2009 όμως αποχώρησε από το κόμμα. 
 Δεν θα επεκταθώ περισσότερο στην πολιτική του δράση, αλλά θα μιλήσω για ένα βιβλίο του, "Γυναίκες Ευσεβείς του Πάθους", το οποίο από τότε που το διάβασα για πρώτη φορά το 1995, ανήκει πλέον σε αυτά που αγαπώ ιδιαίτερα. Αποτελείται από οχτώ διηγήματα, που αν προσθέσουμε και την εισαγωγή-επίλογο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι εννέα. Σε όλα, αν και ο πρωταγωνιστής τους είναι ένας άντρας, στην πορεία φανερώνονται όλες οι γυναίκες που εμπλέκονται στη ζωή του μα στο τέλος επικεντρώνεται σε εκείνη τη μοναδική που σημάδεψε τη ζωή του, σε αυτή που μπόρεσε να του κλέψει πραγματικά την καρδιά. Στην ανάγνωση μας παρακολουθούμε συζύγους που δεν έχουν τίποτα πια να μοιραστούν αλλά και μεγάλους έρωτες, βασανιστικούς, παθιασμένους, φευγάτους, ονειρικούς, παραλυτικούς, απρόβλεπτους, ανικανοποίητους.  

  Στην πρώτη ιστορία μιλάει ο αφηγητής των ιστοριών για το πως του δόθηκε η ευκαιρία να μάθει αυτές τις ιστορίες αλλά και για την παντοτινή αλλά και βασανιστική του αγάπη, την Ρίκα:  ...Μια φορά είχαμε χωρίσει, γιατί αυτή επέμενε, πως η σάλτσα γίνεται καλύτερα με κρεμμυδάκια κομμένα σε μικρά τετράγωνα. Εγώ επέμενα πως η καλή σάλτσα, θέλει πάντα κρεμμύδι περασμένο στον τρίφτη. Το ωραίο ήταν ότι κανείς από τους δυο μας δεν ήξερε να μαγειρεύει. Μια άλλη φορά είχαμε χαλάσει τις διακοπές μας, γιατί δεν ενέκρινε τον τρόπο που κοίταζα την πανσέληνο. Έβρισκε πως το βλέμμα του ήταν απλανές και αδιάφορο. Εγώ υποστήριζα πως αυτό είναι το σωστό βλέμμα να κοιτάζεις το φεγγάρι. Αυτή επέμενε πως μόνο οι ηλίθιοι κοιτάζουν έτσι. Εγώ υποστήριζα πως θα έπρεπε να έλεγε αυτές τις απόψεις της στη Σούλα Βερικοκά της Maxi Tv. Και αυτή μου έλεγε πως Σούλα, ήμουν εγώ. Όταν βρισκόμαστε ξανά, ποτέ δεν κουβεντιάζαμε γιατί τσακωνόμαστε. Ο λόγος ήταν απλός. Μόλις άνοιγε η πόρτα και επέστρεφε αυτός που είχε φύγει, πηγαίναμε κατευθείαν στην κρεβατοκάμαρα. Καμιά φορά κάναμε και δυο μέρες να σηκωθούμε....

  Οι υπόλοιπες ιστορίες κινούνται πάνω στο μοτίβο: Ένας άντρας, που θα μπορούσε να είναι κάποια από τα σημαινόμενα πρόσωπα της μεταπολιτευτικής περιόδου και μια μοιραία γυναίκα που τον σημάδεψε ανεξίτηλα. Έτσι έχουμε τον Πολιτευτή της Β΄ Αθηνών, που στα χρόνια της εξορίας στο Παρίσι ως επαναστάτης της αριστεράς εγκαταλείπει τα πάντα για την ξανθιά Νορβηγίδα καλλονή, την Μπίμπι, που οι αναμνήσεις του παθιασμένου έρωτά τους δεν το εγκατέλειψαν ποτέ.

Έρως, ρωμαϊκό αντίγραφο έργου του Λύσιππου
Ο καλλιτέχνης των σήριαλ, που εγκαταλείπει την οικογένεια του και κτίζει σπίτι σε κάποιο νησάκι. Εκεί του προσφέρεται μία νεαρή σκλάβα από τα μέρη της Ανατολής, εκείνος την ερωτεύεται κι όταν το σπίτι γκρεμίζεται σε μια θύελλα, την φέρνει στην Αθήνα. Τον εγκαταλείπει ευχαριστώντας τον, που την απελευθέρωσε.

Ένας επιτυχημένος εκδότης βιβλίων που διαλύει όλη του τη ζωή, καθώς πέφτει θύμα της Ματίνας, μια σύγχρονης θεάς του έρωτα: ... Θέλω να σε ευχαριστήσω ειλικρινά, γιατί μου απέδωσες τη θεϊκή μου φύση. Είχα αμφιβολίες, αλλά εσύ με έπεισες. Πρώτη φορά μου συμβαίνει στη ζωή μου, να βρεθώ με έναν άνδρα που τα είχε όλα, δόξα, κύρος, λεφτά, επιπλέον να έχει τα διπλά μου χρόνια, και από το μεγαλείο της δόξας του, να βρεθεί στην έσχατη ταπείνωση και να έχει μόνο ένα κελί στην φυλακή. Όπως ξέρεις εκεί θα πας. Δεν υπάρχει τίποτε πιο βαθύτερο για μια γυναίκα , από το να νιώσει τον πλήρη και απόλυτό της θρίαμβο σ΄ έναν άνδρα. ...

Ο διάσημος μαθηματικός που ζει ανεπανάληπτες στιγμές με μια γοητευτική τρομοκράτισσα των Ερυθρών Ταξιαρχών, η οποία όπως έρχεται στη ζωή του έτσι και χάνεται.

Ο δημοσιογράφος με τις πολλές επιτυχίες που σαγηνεύεται από την Βαγγελιώ, η οποία όμως δεν μπορεί να τον παντρευτεί διότι είναι ερωμένη του γέρου, πολιτικού παράγοντα στον οποίο χρωστά την καριέρα της, ως ιδιαιτέρα γραμματέας διαφόρων υπουργών.

Ο κινηματογραφιστής στη Νέα Υόρκη που πουλούσε το σπέρμα του, ως γνήσιος απόγονος του Μέγα Αλέξανδρου και η Ινδιάνα Χουανίτα, που η ομορφιά της τον ακινητοποίησε στο κρεβάτι, καθιστώντας ανίκανο να διεκπεραιώσει την αποστολή του: ...

Βελάσκεθ,Αφροδίτη μπροστά στον καθρέφτη
Σηκωθήκαμε από το κρεβάτι, καθίσαμε στο σαλόνι και μου ζήτησε να της πω την αλήθεια. Δεν είναι δυνατόν να είμαι γνήσιος απόγονος του Μέγα Αλέξανδρου και να μην μπορεί να μου σηκωθεί! Η φωνή της ήταν γλυκιά και πειστική, και την εμπιστεύομαι και της μιλάω για τα πάντα. Της πρότεινα γάμο. Κάθε επιθυμία της ζωής μου θα εκπληρωνόταν αν γινόταν γυναίκα μου και βασίλισσα μου. ... -Επειδή μου μίλησες πολύ ειλικρινά, θα σου μιλήσω και γω εντελώς ειλικρινά. Δεν είμαι χορεύτρια. Είμαι του F.B.I. Ιδού η ταυτότητα μου, είμαι του τμήματος ηθών. Υπήρχε μια καταγγελία για έναν παράνομο οίκο ανοχής και ανέλαβα την υπόθεση. Έχω κάνει ένα υπηρεσιακό λάθος. Κατέθεσες, χωρίς να ξέρεις ποια ήμουν και δεν μπορούσες να υποπτευθείς πως όλ΄ αυτά που μου έλεγες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν  εναντίον σου...

Ο άστατος θεατρώνης με τις 2345 γυναίκες στο ενεργητικό του, που στο τέλος  γνωρίζει την μία και μοναδική, η οποία τυγχάνει Σκοπιανή προπαγανδίστρια και οι αρχές την απελαύνουν από τη χώρα, αφήνοντας τον απαρηγόρητο.

Ο "μεγάλος" πλην πάμπτωχος ποιητής, που επιτέλους συναντά τον μεγάλο έρωτα στο πρόσωπο μιας νεαρής φοιτήτριας της Φιλοσοφικής. Κι ενώ όλα έχουν κανονιστεί για την βραδιά που περίμενε ολάκερη τη ζωή του, εκείνη αποφασίζει ότι δεν θέλει να διαλύσει το όνειρο της για μια σταθερή, οικογενειακή ζωή. 

  Κάποιος κακεντρεχής, εύκολα θα έλεγε ότι είναι ένα βιβλίο όπου οι άντρες κοκορεύονται για τις κατακτήσεις τους ή διηγούνται επικές αποτυχίες τους στο βωμό του έρωτα. Μα όχι, στην πραγματικότητα  ο συγγραφέας με απόλυτο σεβασμό, εξυμνεί τις γυναίκες που μπορούν κι εμπλέκονται στο παιχνίδι του ερωτικού πάθους. Είναι ένας ύμνος στον έρωτα, που επικεντρώνεται στην τύχη ή την ατυχία ενός άντρα, να μπορέσει να τον ζήσει με την μοναδική γυναίκα,  που η μνήμη της θα τον κατατρέχει σε όλη την υπόλοιπη ζωή του.

11 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Βασίλη μου,
    πολύ ενδιαφέρον το βιβλίο. Δεν το ήξερα, δεν το είχα ακούσει. Για τον Κοροβέση ναι, για το συγκεκριμένο όχι. Ευχαριστούμε πολύ για την πρόταση και τη συγκροτημένη παρουσίαση αγαπητέ φίλε.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι ένα βιβλίο, από αυτά που εγώ ξεχωρίζω. Διηγήματα για τον έρωτα σε όλες τις εκφάνσεις του.
    Την Καλημέρα μου, φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα Βασίλη. Γνωστότατος ο Κοροβέσης αλλά το βιβλίο αυτό δεν το έχω διαβάσει. Ενδιαφέρον πολύ αν και ο συγγραφεας έχει βρει όλες τις ακραίες περιπτώσεις αδιέξοδου έρωτα. Μήπως γι αυτό και θυμάται ο ήρωας αυτήν τη μια και μοναδική γυναίκα που πέρασε από τη ζωή του;
    Καλή σου συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Άννα!
      Δεν πιστεύω ότι για αν ζήσεις έναν μοναδικό έρωτας αυτός πρέπει να ανήκει σε κάποια ακραία περίπτωση. Μπορεί να είναι και πολύ συνηθισμένος... μόνο εκείνος ξέρει που ρίχνει τα βέλη του!
      Την Καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  4. Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, τι είναι πιο "ηρωϊκό" για μια γυναίκα, στα μάτια ενός άνδρα; Να παραδοθεί ολοκληρωτικά στον έρωτα και να καεί απ' αυτόν ή να μείνει για πάντα στη μνήμη του ως ο "ιδανικός" του έρωτας που όμως δεν κατάφερε να τον ζήσει ποτέ;
    Σ'ευχαριστώ πολύ Βασίλη για την γλαφυρή σου παρουσίαση. Δεν το έχω διαβάσει αλλά προτίθεμαι να το κάνω σύντομα.
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ένα καλό ερώτημα. Το κάψιμο πονά, σίγουρα, αλλά και η ανεκπλήρωτη επιθυμία βασανίζει!
      Την καλημέρα μου, Μαρία!

      Διαγραφή
  5. Δεν το έχω διαβάσει, αλλά απ' τα αποσπάσματα και τις περιγραφές με κέρδισε! Εντάξει, ο Κοροβέσης είναι κεφάλαιο για τη σύγχρονη λογοτεχνία μας και μια εμβληματική μορφή που θα μείνει στην ιστορία. Είναι απ' τα βιβλία που θα αναζητήσω στα σίγουρα.
    Ευχαριστούμε πολύ Βασίλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν το διαβάσεις, θα ήθελα να δω την γυναικεία ματιά στις ιστορίες αυτές. Αν και ο συγγραφέας παρουσιάζει τις ιστορίες του από την σκοπιά του άνδρα θα ήθελα να δω πως εκλαμβάνονται από μία γυναίκα αναγνώτρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αχμ ή κάθε γυναίκα θέλει να είναι η μια και μοναδική που θα στοιχειώσει έναν άντρα αλλά νομίζω πως είναι λίγο έως και πολύ μύθος το ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ, Ο έρωτας είναι έρωτας και όταν σε κτυπά σε κάνει να νιώθεις πως βρήκες το μοναδικό ταίρι είτε άντρας είτε γυναίκα είσαι :)
    Αν μιλάμε για τον μοιραίο έρωτα αυτός είναι μοιραίος γιατί συνήθως μας χτυπά σε άσχετες στιγμές της ζωής μας τότε που πιστεύουμε πως όλα είναι καλώς καμωμένα και ... μας αλλάζει πορείες, μη σου πω και τα φώτα χαχα. Πιστεύω όμως πως εσωτερικά την έχουμε ανάγκη αύτη την αλλαγή και σα να έχουμε τραβήξει το μοιραίο ...
    τέλος πάντων ο έρωτας είναι έρωτας, μια απίστευτα ελκτική δύναμη που μπορεί να σε τσακίσει ανεβάζοντας σε σε άλλες τροχιές, και δεν έχει σχέση με το αν είσαι άντρας ή γυναίκα αλλά με το πόσο έχεις την δύναμη να ελευθερωθείς από κοινωνικά ηθικά και άλλα δεσμά
    Κάπως έτσι τέλος πάντων είπα τα δικά μου χαχαχα
    Ωραίο θέμα, και έχει κάποια μαεστρία από όσο διαβάζω στην πένα ο συγγραφέας.
    Σε φιλώ Βασίλη μας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πώς γίνεται όμως, το μυαλό να κολλά σε αυτή τη μία και μοναδική, έστω κι αν έχουν περάσει πολλές γυναίκες από δίπλα σου; Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει ο συγγραφέας αλλά και μια γυναικεία άποψη επί του θέματος, θα ήταν ενδιαφέρουσα.
      Ναι, ο ίδιος ο έρωτας δεν εξετάζει τι φύλο είσαι, και σωστό το ερώτημα, κατά πόσο είναι κάποιος έτοιμος να σπάσει τις όποιες συμβατότητες για να τον γευτεί σε όλο το μεγαλείο του!
      Χάρηκα την μικρή αυτή συζήτηση... περιμένω φωτό από τα πρώτα χιόνια!
      Την καλημέρα μου!!!

      Διαγραφή
    2. χτυπά απωθημένα και διάφορες φαντασιώσεις του άντρα καλά κρυμμένα κάποιες φορές δεν τα έχει συνειδητοποιήσει και ίσως δεν τα συνειδητοποιήσει και ποτέ. Δεν είναι ακριβώς έρωτας, νομίζω είναι "άγρια καψούρα"
      ... ακόμα δεν έχουμε χιόνια... αλλά που θα πάει ...
      και έμενα μου αρέσει να συζητάμε :)

      Διαγραφή

Όλα τα σχόλια σας με χαροποιούν και τυγχάνουν απάντησης.

Το ζητούμενο είναι η ευτυχία!

  Μετά από πολλά χρόνια, ο Αλέξανδρος επέστρεφε στο πατρικό του, σε ένα ορεινό χωριό της Δράμας. Για χρόνια ζούσε στην Αθήνα, κάνοντας σπο...