Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2014

Δώρο στη γιορτή μου!

Παιδικές μνήμες!

01 Ιαν 2014

 
    Όσο μεγαλώνει κάποιος, τόσο πιο συχνά το μυαλό του γυρίζει πίσω, στα χρόνια της παιδικής του ηλικίας. Κάθε τέτοια μέρα, μου είναι αδύνατο να αντισταθώ, στη γλυκόπικρη θύμηση της Πρωτοχρονιάς των παιδικών χρόνων. Όχι τόσο για τον Άη Βασίλη... τα παιδιά της εποχής εκείνης, μπορεί να ονειρευόμαστε να μας αφήνει πολλά και σημαντικά δώρα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, αλλά ξέραμε ότι δύσκολα θα μας τα έφερνε και περιοριζόμαστε στα λίγα που τελικά βρίσκαμε!
  Ούτε για την εορτή μου την ίδια χαιρόμουν, που κάναμε στο σπίτι... με τις επισκέψεις των φίλων, των συγγενών και αποκορύφωμα την επίσκεψη της "παρέας" με τη λύρα το το λαούτο! Έστω κι αν αισθανόμουν ιδιαίτερα σπουδαίος, μιας και η πρώτη μέρα του χρόνου, ήταν αφιερωμένη σε μένα...

  Αυτό που θυμάμαι με αληθινή νοσταλγία, ήταν η προσμονή των δώρων της εορτής μου, διότι μέσα τους αναζητούσα, αυτό που πραγματικά θα με έκανε χαρούμενο, το οποίο δεν ήταν άλλο από ένα βιβλίο! 

Αν το πακέτο είχε το σχήμα βιβλίου, έσκιζα βιαστικά το περιτύλιγμα και αν εμφανιζόταν το εξώφυλλο, σταματούσα...το χάζευα αρκετή ώρα, προσπαθώντας να μαντέψω το περιεχόμενο του. Στη συνέχεια το άνοιγα, στην πρώτη σελίδα και ξεκινούσα το διάβασμα του! Ο κόσμος της φαντασίας και του ονείρου άνοιγε διάπλατα μπροστά μου! Τις επόμενες ημέρες συνήθως ήμουν απορροφημένος, χαμένος στον κόσμο που ανοιγόταν μπροστά μου. Είχαν σπάσει τα στενά όρια του χωριού που ζούσα, του ίδιου του νησιού μας και τώρα πια αρμένιζα σε νέους τόπους και σε απίθανες καταστάσεις...

Τα βιβλία εκείνα, δεν ήταν κάποια ξεχωριστά βιβλία...που να βρεθούν εξάλλου, στο ένα και μοναδικό βιβλιο-χαρτοπωλείο του νησιού, όπου καράβι ερχόταν μια φορά την εβδομάδα. Θυμάμαι ανάμεσα τους να ξεχωρίζουν η Πλωτή Πολιτεία και ο Ροβήρος ο Κατακτητής του Ιουλίου Βερν, και ο Μικρός Ναυαγός του Κριστόφ Σμιθ... Ούτε πολλά χρώματα, ούτε γυαλιστερό χαρτί είχαν... αλλά ήταν γεμάτα όνειρα! 
Φίλοι μου, ακόμα και σήμερα το βιβλίο μου προσφέρει την ίδια χαρά όπως και τότε. Και αυτό με κάνει χαρούμενο. 
 Καλή χρονιά!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όλα τα σχόλια σας με χαροποιούν και τυγχάνουν απάντησης.

Ο φωτεινότερος φακός του κόσμου του Γιώργου Κασαπίδη

    Αν κάποιος θέλει να διαβάσει μια συλλογή διηγημάτων, για μια μικρή επαρχιακή πόλη, τη Δράμα (αλλά και άλλες περιοχές), με την αίσθηση το...