06 Ιαν 2016
Αχ Μάνια! Είπα θα τη σκαπουλάρω με μια παλιά μου εγγραφή αλλά... όταν βλέπω όλη την ομήγυρη να συμμμετέχει με τέτοιο πάθος στο ωραίο (!) αυτό παιχνίδι, μου είναι αδύνατον να μείνω εκτός!
Το πρώτο μου βιβλίο, αληθινό βιβλίο, που θυμάμαι να διάβασα ήταν Ο ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΑΓΟΣ του Κριστοφ Σμιθ. Μου το έφεραν δώρο στην ονομαστική μου εορτή, και θυμάμαι να ξεκινώ το διάβασμά του αμέσως και μέσα σε λίγες ώρες να το έχω τελειώσει. Οι εικόνες του με ακολουθούσαν για πολύ καιρό.
Ο πρωταγωνιστής του, δεν θυμάμαι το όνομα του, ναυαγεί σε κάποιο ακατοίκητο νησί και επιβιώνει χάρη στην επιμονή του, χάρη στην εφευρετικότητα του και χάρη στην πίστη του.
Για μέρες πολλές, ζούσα ανάμεσα σε δυο κόσμους. Από την μια η καθημερινή μου ζωή, με τους φίλους μου, το σχολείο, την οικογένεια - ο κόσμος της πραγματικότητας που ζούσα... και από την άλλη, μόλις αφηνόμουν, χανόμουν, γινόμουν κι εγώ ναυαγός, ζούσα σε ένα παράλληλο κόσμο, όπου όμως επιβίωνα παρά τις αντίξοες συνθήκες.
Για μέρες πολλές, ζούσα ανάμεσα σε δυο κόσμους. Από την μια η καθημερινή μου ζωή, με τους φίλους μου, το σχολείο, την οικογένεια - ο κόσμος της πραγματικότητας που ζούσα... και από την άλλη, μόλις αφηνόμουν, χανόμουν, γινόμουν κι εγώ ναυαγός, ζούσα σε ένα παράλληλο κόσμο, όπου όμως επιβίωνα παρά τις αντίξοες συνθήκες.
Ήταν το πρώτο μου, από τα πολλά ωραία ταξίδια, που μου χάρισαν τα βιβλία στη ζωή μου!
Στη συνέχεια γνώρισα τον Ιούλιο Βερν, αγαπημένο της γενιάς μου. Πλωτή Πολιτεία, Από τη Γη στο Φεγγάρι, Γύρω από το Φεγγάρι, Ροβήρος ο Κατακτητής κλπ κλπ. Αλήθεια τι ταξίδια ήταν εκείνα, γεμάτα φαντασία και έξαψη, που ομόρφυναν την παιδική μου ηλικία!
Εκεί κοντά, διάβασα και τον Δον Κιχώτη, άλλο θαυμάσιο ανάγνωσμα.
Μα εκείνα που διάβαζα φανατικά ήταν τα Κλασσικά Εικονογραφημένα. Με τα θετικά και τα αρνητικά τους. Θετικά διότι με πολύ εύκολο τρόπο, με έφεραν σε επαφή με αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας αλλά... όσα κείμενα τα διάβασα από εκείνα τα εικονογραφημένα κλασσικά μου ήταν αδύνατον στη συνέχεια να τα διαβάσω στα κανονικά τους κείμενα... Δεν πειράζει όμως! Μου έχει μείνει στο μυαλό το Έγκλημα και Τιμωρία τουΝτοστογιέφσκι. Τι ιστορία αλήθεια! ... και σίγουρα ένα τέτοιο δυνατό ανάγνωσμα, συνετέλεσε στη διαμόρφωση του τελικού χαρακτήρα μου.
Εκεί κοντά, διάβασα και τον Δον Κιχώτη, άλλο θαυμάσιο ανάγνωσμα.
Μα εκείνα που διάβαζα φανατικά ήταν τα Κλασσικά Εικονογραφημένα. Με τα θετικά και τα αρνητικά τους. Θετικά διότι με πολύ εύκολο τρόπο, με έφεραν σε επαφή με αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας αλλά... όσα κείμενα τα διάβασα από εκείνα τα εικονογραφημένα κλασσικά μου ήταν αδύνατον στη συνέχεια να τα διαβάσω στα κανονικά τους κείμενα... Δεν πειράζει όμως! Μου έχει μείνει στο μυαλό το Έγκλημα και Τιμωρία τουΝτοστογιέφσκι. Τι ιστορία αλήθεια! ... και σίγουρα ένα τέτοιο δυνατό ανάγνωσμα, συνετέλεσε στη διαμόρφωση του τελικού χαρακτήρα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα σχόλια σας με χαροποιούν και τυγχάνουν απάντησης.