 |
| Συμμετοχή στο Χριστουγεννιάτικο δρώμενο του διαδικτυακού συνταξιδιώτη Giannis Pit με το ιστολόγιο ΗΔΥΠΟΤΟΝ |
Κι έρχεται η μέρα της γιορτής. Όλα τακτοποιημένα στο σπίτι, τα χριστουγεννιάτικα στολίδια στη θέση τους, τα κεράκια αναμμένα, το δέντρο να καταλαμβάνει την καλύτερη θέση του σπιτιού. Τα γλυκά έτοιμα για κέρασμα, οι μυρουδιές από την κουζίνα μεθυστικές, το λευκό κρασί στο ψυγείο ή σε κάποιο απόμερο δωμάτιο αν είναι κόκκινο. Οι φίλοι και οι συγγενείς σου θα περάσουν από το σπίτι, θα κρεμάσουν τα βαριά τους πανωφόρια εκεί που θα τους υποδείξουμε, θα σου ευχηθούν τα καλύτερα, εσύ θέλεις οι ευχές τους να πιάσουν τόπο, όλα να πάνε καλά στο Νέο Έτος που ανοίγεται μπροστά σας. Θα αφήσουν τα δώρα τους στα χέρια σου, εσύ τα βάζεις σε μία γωνία, θα τα ανοίξεις την επομένη, θα τους πεις να καθίσουν, θα τους ρωτήσεις τι κρασί προτιμούν, το τραπέζι και το σαλόνι θα γεμίσει με κόσμο. Οι γυναίκες πιο συγκαταβατικές, πιο χαμηλόφωνες, φαινομενικά πιο ατάραχες θα πουν τα δικά τους, ενώ οι άντρες, πιο φωνακλάδες, πιο επίμονοι, θα πιουν κι ένα ποτήρι παραπάνω, θα βρουν την ευκαιρία να λύσουν μεταξύ τους το "Κυπριακό", να ανταλλάξουν βέλη παραταξιακής πίστης, να παλέψουν για τη δική τους αλήθεια, τη μόνη αλήθεια. Και κάπου εκεί, κοντά στα μεσάνυχτα, αποκαμωμένοι από τη πρώτη μέρα του χρόνου, προηγήθηκε κι ένα ξενύχτι, θα πάνε στα σπίτια τους για να κυλήσει πλέον ο νέος χρόνος, με όσα καλά ή δύσκολα θα φέρει στον καθένα.
Αυτά παλιότερα διότι, όλοι το ζούμε, μετά την πανδημία τα σπίτια όλο και πιο δύσκολα ανοίγουν πια, θαρρείς πως και ο φόβος έχει φωλιάσει για καλά στην ψυχή μας. Ή πάλι μάθαμε στη βολή του έξω, οι γιορτές να γίνονται σε κάποιο κατάστημα εστίασης, ακόμα και τα γενέθλια, ειδικά αυτά, έξω από τα σπίτια μας. Τα σπίτια μας δεν είναι χώροι υποδοχής σε γιορτινές ή μη μέρες, αλλά κλειστοί χώροι απλής εσωτερικής διαβίωσης.
Μόνη παραφωνία, ευχάριστη όμως, όταν μαζεύονται αυτές τις μέρες οι δικοί μας άνθρωποι, αυτοί που ζουν πλέον μακριά μας, για λίγες μέρες θα γεμίσουν το σπίτι μας με φωνές, φασαρία, αταξία, απαιτήσεις μα κυρίως με χαρά διότι εκπληρώνουν την ανάγκη μας, να είμαστε γονείς κι αυτοί παιδιά, την ανάγκη μας να τους σφίξουμε όπως παλιά, και πάλι στην αγκαλιά μας...
Καλά Χριστούγεννα και υγεία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Βασίλη μου και Χρόνια πολλά φίλε μου. Δεν ξέρω, βρε φίλε τι ακριβώς συμβαίνει. Ναι, τα σπίτια έχουν κλείσει, οι παλιοί συνδετικοί εκείνοι κρίκοι της κάθε οικογένειας, βιολογικά φεύγουν και τα νέα παιδιά δεν έχουν την αύρα της μάζωξης σε ένα σπίτι. Έτσι τα σπίτια μαραζώνουν, κλείνονται και η κάθε οικογένεια βιώνει μόνη της τις γιορτινές μέρες. Με στενοχωρεί αυτό, πραγματικά. Δεν ξέρω τι θα μπορούσαμε να κάνουμε να ζωντανέψουμε πάλι τις παλιές εκείνες μέρες. Εσύ, Βασίλη, τι εικόνα έχεις από την Περιφέρεια; Η δική σου η γνώμη έχει μεγαλύτερη βαρύτητα γιατί το ζεις. Θα ήθελα να μας πεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ, φίλε μου για την παρουσία σου στη συντροφιά μας και το δέσιμό σου με αυτήν. Καλά Χριστούγεννα με την καρδιά μου.
Χρόνια πολλά Βασίλη μου. Παλιά γέμιζαν τα σπιτια πιο εύκολα όπως το περιγράφεις. Ίσως γιατί παλιά οι άνθρωποι δεν εβγαιναν. Δεν διασκέδαζαν έξω. Ίσως γιατί οι νέοι άνθρωποι σήμερα θέλουν ψυχαγωγία όλοι και όχι την κούραση του τραπεζώματος, του μαγειρέματος και της καθαριότητας μετά. Ίσως γιατί οι νέοι όσοι μαζεύονται σε σπίτια δεν καλούν τους γονείς που μεγάλωσαν πια, μόνο τους συνομηλίκους φίλους τους. Βλέπω από την κόρη μου. Τα Χριστούγεννα με την οικογένεια βέβαια γονείς και αδέλφια αλλά την επομένη θα έχει 25 άτομα σπίτι της. Φιλους. Έτσι είναι εμείς στην άκρη και ξέρεις, αυτά έχουν έξοδα. Δεν τα διαθέτουμε. Θυμάμαι έναν ξάδελφο εξ αγχιστείας που μου έλεγε θέλω φίλους στο σπίτι, θέλω κόσμο και θα ξοδέψω. Δεν γίνεται αλλιώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως το ωραιότερο είναι να μαζεύεται η οικογένεια, τα π αιδιά και τα εγγόνια τις μέρες των εορτών. Δεν θέλω εγώ άλλους.
Καλά Χριστούγεννα Βασίλη μου καλώς να τους δεχθείς τους δικούς σου και να περάσετε με υγεία και αγάπη όμορφα