Λευκή εβδομάδα...ή άλλη πρόταση!

Μια πρόταση αχρείαστη που έρχεται και επανέρχεται...

27 Ιαν 2014

Και ξαφνικά μας προέκυψε λευκή εβδομάδα...για να μπορούν να πάνε οι Έλληνες, χειμωνιάτικες διακοπές σε χειμερινούς τουριστικού προορισμούς!
Με τι χρήματα, όταν η ελληνική οικογένεια καθημερινά αγωνίζεται να είναι εντάξει στις οικονομικές της υποχρεώσεις;
Με τι χρήματα να πάνε οι οικογένειες, που ανήκουν στο επίσημο, καταγεγραμμένο 27% της ανεργίας;
Όταν οι παραδοσιακές, καλοκαιρινές διακοπές των Ελλήνων έχουν συρρικνωθεί στο ελάχιστο ή έχουν καταργηθεί τελείως, θα πάνε διακοπές το χειμώνα;
Ποια εργασιακή και εργοδοτική κουλτούρα θα αναγκάσει τους εργαζόμενους να πάρουν άδεια μέσα στο χειμώνα, για να πάνε διακοπές; Αν προσδοκούν από τους εκπαιδευτικούς που θα είναι σε υποχρεωτική άδεια αφού θα κλείσουν τα σχολεία, δεν το βλέπω!
Τέλος, έστω ότι όλα τα παραπάνω δεν απασχολούν κάποιους γονείς και θα μπορέσουν να πάνε αυτές τις λίγες μέρες με τα παιδιά τους διακοπές στα πανέμορφα ελληνικά βουνά μας, πόσοι θα είναι αυτοί; Αξίζει για ένα ελάχιστο ποσοστό ευκατάστατων Ελλήνων γονιών, να κλείσουν τα σχολεία;

Η πρόταση της λευκής εβδομάδας είναι αστεία!

Αντί αυτής, θα μπορούσε να θεσμοθετηθούν οργανωμένες εκδρομές, περιηγήσεις, στα πλαίσια του σχολείου, με σαφή παιδαγωγικό χαρακτήρα, για να γνωρίσουν οι μαθητές μας τα χιονοδρομικά μας κέντρα, τα εξαίσια ελληνικά δάση, τις μοναδικές περιπατητικές διαδρομές σε αυτά, τα ιστορικά και τουριστικά θέρετρα που υπάρχουν στον τεράστιο ορεινό όγκο της Πατρίδας μας. Και βέβαια ανάλογα προγράμματα να σχεδιαστούν για τους μαθητές της νησιωτικής Ελλάδας, ιδιαίτερα των μικρών νησιών μας. Και αν θέλουν να στηρίξουν τους ξενοδόχους, ας επιδοτήσουν τη διαμονή των μαθητών στα καταλύματα τους. Και βέβαια αφού θα είναι επίσημο πρόγραμμα της ελληνικής πολιτείας, ασφαλώς και θα πρέπει να ενισχυθούν οικονομικά και τα σχολεία, για την πραγματοποίηση των εκδρομών αυτών.

Είπαμε, ο Έλληνας γονιός οικονομικά στενάζει, δεν του περισσεύουν χρήματα για τέτοιου είδους πολυτέλειες. Την οικονομική τους δυσπραγία την βιώνουμε πρώτοι πρώτοι, καθημερινά, εμείς οι Έλληνες εκπαιδευτικοί στα σχολεία που υπηρετούμε.